Το σύστημα ΠΑΟΚ και η κατάργηση της παρέμβασης

Στην κατάργηση της πρόσθετης παρέμβασης και από τις «πειθαρχικές υποθέσεις του ποδοσφαίρου» προχώρησε η Εκτελεστική Επιτροπή της Ε.Π.Ο. στην τελευταία της συνεδρίαση. Η παρέμβαση δεν ίσχυε ήδη για τις υποθέσεις που εκδικάζονται με τον Κώδικα Δεοντολογίας και η αναφορά αυτή ήταν ρητή στον Κανονισμό Λειτουργίας των Δικαστικών Οργάνων της Ε.Π.Ο.

Την πρόταση για την κατάργηση της παρέμβασης και από τις πειθαρχικές υποθέσεις την εισήγαγε ο κ. Λασκαράκης, γνωστός και ως πρόεδρος της Ε.Π.Σ. Θεσσαλίας με έδρα τον Βόλο και «διαχειριστής» του Μπερνα – Μπέου, του διασημότερου γηπέδου στον πλανήτη για «οπαδικό ξεβράκωμα και μαχαιρώματα».

Υπερθεμάτισε αμέσως ο κ. Μάκης Γκαγκάτσης, στέλεχος της Π.Α.Ε. Π.Α.Ο.Κ., διάσημος νομικός του Πανεπιστημίου Θράκης και εκ δεξιών του κ. Ιβάν Σαββίδη. Οι υπόλοιποι υπάλληλοι ακολούθησαν τις εντολές, δεν ξέφυγε κανένας από το κοπάδι.

Ο στόχος της τροποποίησης που συντελέστηκε ήδη είναι απλός, καθαρός και σαφής: Καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια όταν και εάν εκδικαστεί εκ νέου ( σε υλοποίηση σχετικής δεσμευτικής απόφασης του C.A.S.) η υπόθεση της πολυϊδιοκτησίας μεταξύ Π.Α.Ο.Κ. και Ξάνθης (έτσι όπως η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού την έχει προσδιορίσει και αποδείξει) ο Ολυμπιακός να μην δικαιούται να ασκήσει παρέμβαση, άρα να μην μπορεί να ονοματισθεί διάδικος.

Ήταν τέτοιος και τόσος ο καημός του κ. Γκαγκάτση για την υπερψήφιση της πρότασης Λασκαράκη για την κατάργηση της παρέμβασης, ώστε δεν δίστασε να αναλάβει τη διεύθυνση της συζήτησης στην διάρκεια της συνεδρίασης της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ε.Π.Ο. από τον, έτσι ή αλλιώς, μονίμως «χαρούμενο» Γραμμένο και να δώσει εντολή για άμεση ψηφοφορία, εξέλιξη η οποία επιβεβαιώθηκε αυθορεί και παραχρήμα από τα φερέφωνα της συμμαχικής εξυγίανσης.

Μάλιστα, ο κ. Γκαγκάτσης δεν δίστασε, δεν το κάνει άλλωστε συχνά, να ξεπεράσει με απίστευτη ευκολία την κοινή στάση όλων των μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής να παγώσει η διαμόρφωση και έγκριση ενός νέου άρθρου στον Κ.Α.Π. για την πολυϊδιοκτησία στο ποδόσφαιρο στη θέση του παλαιού άρθρου 30 που εξακολουθεί να χάσκει κενό στον Κανονισμό και στη φετινή περίοδο και να απαιτήσει ψηφοφορία για την κατάργηση της παρέμβασης «με το έτσι θέλω»…

Σύμφωνα, λοιπόν, με την τροποποίηση που εγκρίθηκε και για τις πειθαρχικές υποθέσεις (τέτοια είναι η υπόθεση της πολυϊδιοκτησίας) δεν θα προβλέπεται η δυνατότητα ή το δικαίωμα παρέμβασης, όπως συνέβαινε με τις υποθέσεις του Κώδικα Δεοντολογίας. Οι «αντιρρήσεις» και η κατασκευασμένη «αγανάκτηση» του κ. Λασκαράκη στους χαρακτηρισμούς του κ. Αγραφιώτη για την εξαιρετικά στενή σχέση που τον συνδέει με τον Π.Α.Ο.Κ. (όπως και την πόλη του) μόνο ως ανέκδοτο μπορούν να εκληφθούν. Και είναι ανέκδοτο…

Τι προσδοκά ο Π.Α.Ο.Κ.; Να βρεθούν, εκεί κατά τον Οκτώβριο του 2020, δικαστές εν ενεργεία, δηλαδή Πρόεδροι Εφετών και εφέτες, που θα συγκροτήσουν τη νέα Επιτροπή Εφέσεων, οι οποίοι θα αποδεχθούν το αίτημα του «Δικεφάλου» να μην είναι διάδικος στην εκδίκαση της υπόθεσης της πολυϊδιοκτησίας ο Ολυμπιακός, να μην μπορεί να προσκομίσει τα στοιχεία που διαθέτει, να μην είναι σε θέση να ρίξει το ειδικό του βάρος στην υπόθεση και ο Π.Α.Ο.Κ. μόνος απέναντι στους δικαστές να επιδιώξει από πολύ καλύτερες θέσεις να δικαιωθεί για την εμπλοκή του σε πρωταγωνιστικό ρόλο στο μεγαλύτερο σκάνδαλο από καταβολής ελληνικού ποδοσφαίρου.

Μπορεί να προκύψει κάτι ανάλογο σε μια διαδικασία ενώπιον μιας Επιτροπής Εφέσεων που αποτελείται από τακτικούς δικαστές; Ποτέ. Ουδέποτε.

Όλοι γνωρίζουν πως μια εκκρεμής υπόθεση που έρχεται από το κανονιστικό παρελθόν της Ε.Π.Ο. θα συνεχίσει να εκδικάζεται έως ότου ολοκληρωθεί με βάση το σύστημα κανόνων που ίσχυε όταν εκδηλώθηκε η παράβαση των κανονισμών και όταν εξελίχθηκαν οι εκδικάσεις ενώπιον της Ε.Ε.Α. της πειθαρχικής Επιτροπής της Super League 1 και της Επιτροπής Εφέσεων της Ε.Π.Ο. με την παλαιά της σύνθεση.

Όλα τα δεδομένα της «νέας» δίκης θα είναι ταυτόσημα με αυτά που ίσχυαν στην πρώτη περίοδο των εκδικάσεων, πριν δηλαδή το C.A.S. αποφασίσει την επανεκδίκαση της υπόθεσης και την επιστρέψει στην Επιτροπή Εφέσεων της Ε.Π.Ο.. Αυτό είναι θέσφατο και δεν μπορεί σε κανένα δίκαιο του πλανήτη να προσδοκά κάποιος πως μπορεί να το αλλάξει.

Γιατί τότε ο Π.Α.Ο.Κ. προχώρησε, δια του κ. Λασκαράκη και με τον κ. Γκαγκάτση να κουνάει την μπαγκέτα της ψηφοφορίας, στην επιλογή να καταργήσει την παρέμβαση και από τις πειθαρχικές υποθέσεις;

Επειδή, ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται κι επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Μόνο που, στην προκειμένη περίπτωση, ο πνιγμένος είναι καραφλός κι η ελπίδα έχει αποδημήσει από καιρού…

Ψιλά γράμματα αυτά για τον κ. Γκαγκάτση και τον Π.Α.Ο.Κ., αλλά ο Ιβάν ούτε ξέρει να τα διαβάσει, ούτε τα καταλαβαίνει…