Οι επτά αδελφές, που έγιναν πέντε, μία επανάσταση και η NOVA…

Όλες οι τελευταίες εξελίξεις συμφωνούν:  μια, ακόμη, «επανάσταση των τηλεοπτικών ποπολάρων» στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο πρόκειται, ίσως και αύριο, να καταλήξει σαν τις παλιότερες αντίστοιχες. Όλοι οι φερέλπιδες «επαναστάτες του γλυκού νερού»  θα πάρουν το δρόμο για το τηλεοπτικό μαντρί και θα ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Άρκεσε μια νέα πρόταση, ομολογουμένως ικανοποιητικότερη της πρώτης (έτσι είναι η αγορά) από την πλευρά της NOVA κι οι «πέντε αδερφές» (τόσες είχαν απομείνει από τις «εφτά αδερφές που ξεκίνησαν την ανταρσία») είναι έτοιμες να υπογράψουν νέες συμβάσεις εγκαταλείποντας εκείνες τις κωμικότητες που επικοινωνούσαν λίγες μέρες πριν και τις απειλές ότι δεν θα ξεκινήσει το πρωτάθλημα αν όλες οι Π.Α.Ε. δεν έχουν συμβόλαιο.

Είναι κωμικό αν το καλοσκεφτεί κανείς ότι όλες οι απειλές, όλες οι κατάρες, όλες οι καταγγελίες γίνονταν, ενώ όλοι γνώριζαν πως άλλη επιλογή από «το τηλεοπτικό μαντρί της NOVA» δεν υπήρχε.

Τι χρειάστηκε για να αλλάξει άρδην το τοπίο και να εγκαταλειφθούν όλες οι φλογερές αναφορές «στη κακιά NOVA και στον χείριστο Παπαδόπουλο», με τον οποίο, υποτίθεται «κανείς δεν ήθελε να μιλήσει;».

Χρειάστηκε να μιλήσει το χρήμα, το ζεστό, βέβαιο και συμφωνημένο χρήμα της συνδρομητικής τηλεόρασης, ειδικά τώρα που τα έσοδα από το τηλεοπτικό συμβόλαιο είναι (στην κυριολεξία) το μόνο, το αποκλειστικό έσοδο των Π.Α.Ε., ειδικά εκείνων που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα από εισιτήρια ή χορηγίες.

Για να αποδειχθεί για μια ακόμη φορά ότι οι ηρωισμοί κάθε είδους και έντασης, όταν έρχεται η ώρα να συγκρουστούν με τις ανάγκες της πραγματικότητας καταλήγουν κάτι φαιδρές αναφορές, φαιδρών προσώπων και επικοινωνιακών εκπροσώπων.

Η είδηση είναι σημαντική για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, επειδή, σε πρώτη ανάγνωση, επιτρέπει μια ομαλή εξέλιξη των διοργανώσεων και μια ελάχιστη οικονομική αυτοδυναμία των εταιρειών, ώστε να εξυπηρετείται ένας στοιχειώδης ανταγωνισμός.

Η εξέλιξη είναι σημαντική και για ένα άλλο λόγο. Για να αποδειχθεί, για μια ακόμη φορά, ο άκρατος φιλοτομαρισμός του ΠΑΟΚ και του Παναθηναϊκού. Οι δύο εσχάτως πάλι σύμμαχοι και συνεργάτες ξεκίνησαν ως ηγέτες των «εφτά αδερφών», έπαιξαν το ρόλο των υποτιθέμενων διαμεσολαβητών προς την κυβέρνηση και την ΕΡΤ κι όταν από το Μαξίμου διαμηνύθηκε ότι «δεν υπάρχει δίφραγκο ούτε για ταξί» στον τομέα των τηλεοπτικών συμβάσεων την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια κι άφησαν τις πέντε υπόλοιπες αδερφές να κλαίνε τη μοίρα τους.

Κατευθύνθηκαν προς την CosmoteTV με τις δικές τους πλατφόρμες, επιλέγοντας να διαχειριστούν με δικά τους μέσα και πολιτικές το τηλεοπτικό προϊόν των ομάδων τους ή και των συλλόγων τους ακόμη ανεξάρτητα από τις υφιστάμενες δυσκολίες, οι οποίες, ειδικά στην περίπτωση του Παναθηναϊκού είναι σχεδόν αξεπέραστες.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο πάντως το γεγονός πως οι ιδιοκτήτες των δυο Π.Α.Ε. είναι, ταυτόχρονα, ιδιοκτήτες τηλεοπτικών σταθμών, ιδιότητα που μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να δημιουργήσει εναλλακτική δίοδο όταν τα PAOKTVκαι PanathinaikosTV αποτύχουν να πείσουν την αγορά.

Αλαφούζος (περισσότερο) και Σαββίδης (λιγότερο) εργαλειοποίησαν ασύστολα στη διαδικασία εκλογής του νέου προέδρου της SuperLeague 1 τις τεράστιες ανάγκες των υπόλοιπων πέντε της εξυγίανσης ( Βόλος, Λαμία, Παναιτωλικός, ΟΦΗ, Ξάνθη), διαμόρφωσαν, με τις δήθεν πολιτικές επαφές τους, το πεδίο της εκλογής του κ. Μπουτσικάρη, υπέσκαψαν (όσο χρειάζονταν) την υποψηφιότητα Κούγια, «επένδυσαν» ψηφοθηρικά στη δήθεν κακιά NOVA και στον δήθεν χείριστο Παπαδόπουλο κι όταν ήρθε η ώρα της «μάχης» έγιναν λαγοί κι εγκατέλειψαν τους μικρούς στην τύχη τους.

Κλασσική επιλογή κάθε ισχυρού όταν «ηγείται» δήθεν σε συγκυριακές συμμαχίες με μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση των προσωπικών του συμφερόντων.

Οι δύο «αγκαλίτσες» έπαιξαν ένα προσυμφωνημένο παιχνίδι στις πλάτες των υπόλοιπων για να κερδίσουν όσα περισσότερα μπορούσαν και (πρέπει να ομολογήσει κανείς) το κατάφεραν.

Επικοινώνησαν, στηριγμένοι στις ακραίες ανάγκες των υπόλοιπων πέντε ομάδων, μια ψευδή και κατασκευασμένη εικόνα μιας εταιρείας (NOVA) κι ενός διαπραγματευτή (Παπαδόπουλος) για να αποκομίσουν συγκεκριμένα ποδοσφαιρικά και πολιτικά οφέλη στη διοίκηση της Λίγκας, επέβαλαν τον εκλεκτό τους στην προεδρία και στη συνέχεια εξαφανίστηκαν.

Η συνεργασία των «πέντε» με τη NOVA με ικανοποιητικές, είναι αλήθεια, ετήσιες αποζημιώσεις είναι το προϊόν αυτής ακριβώς της εξαφάνισης των δύο (Αλαφούζος, Σαββίδης). Όπως πάντα συμβαίνει δημιουργήθηκε ένα κενό, το οποίο η εταιρεία με δεδομένη την επιθυμία της να διαχειριστεί το σύνολο του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου ( δηλαδή την κορυφαία Λίγκα) το κάλυψε αμέσως και με ικανοποιητικούς για την αγορά όρους.

Η εικόνα « 12 -2» στο θέμα των τηλεοπτικών συμβολαίων είναι γεγονός πως δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη από κανένα. Ούτε καν από εκείνους που είχαν καλομάθει όλο το προηγούμενο διάστημα σε μια συγκεκριμένη συσπείρωση ομάδων ( «εξυγίανση» την αποκάλεσαν χλευαστικά) που γεννούσε εκλογικά αποτελέσματα και διαμόρφωνε αγωνιστικές συμπεριφορές.

Η ολοκλήρωση των συμφωνιών δυνητικά θα μπορούσε να διαμορφώσει, προϊόντος του χρόνου, μια νέα πραγματικότητα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Εκτός από την κεντρική διαχείριση των δικαιωμάτων, που κάθε σοβαρή Λίγκα επιλέγει, μπορεί να αναδιατάξει συμμαχίες και προοπτικές με στόχο μια νέα ισορροπία που θα υποβοηθήσει να κυριαρχήσει το συμφέρον του αθλήματος αντί να προκρίνεται η εξυπηρέτηση του κάθε χαλίφη.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Ίσως…