Δεν είμαι ο Λαλάκης, είμαι ο Lucky και ζητώ συγνώμη που δεν ρώτησα τους υπαλλήλους του Καλπαζίδη για να κάνω ρεπορτάζ…

Μπελά που βρήκαμε, φίλε μου αναγνώστη, βράδυ Σαββάτου. Βγαίνουν αυτοί οι βαρεμένοι από to10.gr και αποκαλύπτουν τους συνεργάτες του Μαρκ Κλάτενμπεργκ. Πάνε αυτοί οι άσχετοι και κάνουν ρεπορτάζ και βγάζουν στη φόρα όλο το «μαγειρείο» που γίνεται, με το «παιδί» του Περέιρα που θα πάρει θέση δίπλα τον Αγγλο νέο αρχιδιαιτητή και μου ταράζουν τα παιδιά. Εξαλλοι, αναγνώστη μου, έχουν γίνει στο σωματείο των υπαλλήλων Ιωάννη Καλπαζίδη. Στον βόθρο της αθλητικής δημοσιοκαφρίας. Βράζουν από τον θυμό τους.

Από τη μία, φίλοι μου, τους κατανοώ. Τους έχει ταράξει στην γκάφα to10.gr. Θέλεις στον «δικό τους» ΠΑΟΚ; Φάπα. Στην ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό; Μην τα συζητάς. Στον Ολυμπιακό; Εδώ γελάμε. Ακόμη και στο μπάσκετ, ούτε τις «πάσες» δεν μπορούν να αξιοποιήσουν τα παιδιά και έχουν φτάσει στο σημείο να διαβάζουν τα «δικά τους» θέματα, από τους «άλλους».

Αδυνατούν να καταλάβουν πώς είναι δυνατόν να γίνεται αυτό; Πώς γίνεται «εμείς να κάνουμε το μαγειρείο, να έχουμε δικούς μας παράγοντες, δική μας ΕΠΟ, δικούς μας μάνατζερ, δικά μας όλα, και οι άλλοι να έχουν τα θέματα»; Βεβαίως, μια μικρή αλήθεια είναι ότι γενικώς αδυνατούν. Υπάρχει μια κάποια δυσκολία κατανόησης. Ακόμη και τα προφανή τους είναι δύσκολο να τα «πιάσουν». Πόσο μάλλον τα πιο σύνθετα. Ρεπορτάζ, δημοσιογραφία… Ποιος ασχολείται…

Αλλά εδώ φίλε μου αναγνώστη, υπάρχει ένα μεγάλο μυστικό και σήμερα θα στο αποκαλύψω. Και θα σου αποκαλύψω και αυτό που τόσο καιρό θέλεις να μάθεις. Ποιος είναι πίσω από αυτές τις μεγάλες αποκαλύψεις. Ποιος αποκάλυψε τους νέους συνεργάτες του Κλάτενμπεργκ, προκαλώντας το κλάμα και τον οδυρμό του Λαλάκη και των υπόλοιπων μετρίως ανύπαρκτων δημοσιογραφικών νεροπίστολων, που χρυσοπληρώνει ο Ιβάν, μέσω του ανιψιού του.

Συγνώμη που σας χαλάσαμε το σαββατόβραδο παιδιά, άλλη φορά θα κοιτάμε να βγάζουμε τα θέματα καθημερινές. Οπως τα κατά παραγγελία «ρεπορτάζ» του Λαλάκη. Αν και η αλήθεια είναι ότι εδώ προκύπτει μια μεγάλη δυσκολία. Ενα θέμα προς επίλυση, που όμως δεν λύνεται εύκολα.

Διότι to10.gr από την πρώτη ημέρα της ζωής του, κέρδισε το κοινό για έναν πολύ βασικό λόγο. Σε αντίθεση με ό,τι έχουν συνηθίσει διάφοροι που έχουν γίνει ταγοί της «πάσας», του «όλα στο πιάτο» και που γενικώς δεν το… έχουν και ιδιαίτερα με το σπορ, κάνει ρεπορτάζ. Πραγματικό, πρωτογενές, εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ. Δεν περιμένει το κάθε «αφεντικό» ή τους υπαλλήλους του αφεντικού να κάνουν τη δημοσιογραφική δουλειά.

Για παράδειγμα, είναι διαφορετικό να προσπαθείς να κάνεις «λαγωνικό» τον Λαλάκη, που το σημαντικότερο ρεπορτάζ που έχει κάνει στη ζωή του είναι ποιο πρόγραμμα δείχνει αύριο η ΕΡΤ1. Και τελείως διαφορετικό να έχεις κανονικό «λαγωνικό». Τον Lucky. Αλλο Λαλάκης, άλλο Lucky. Ο ένας μυρίζει μόνο ότι του δίνουν να φάει, ο άλλος έχει μύτη-ραντάρ, που φτάνει έως τα υπόγεια της ΕΠΟ. Και των διάφορων «νταραβερτζήδων».

Γενικώς, η δημοσιογραφία και δη το ρεπορτάζ είναι μια δύσκολη δουλειά. Πολύ δύσκολή. Εχει την πλάκα του να βλέπεις τους αυτόκλητους δικαστές της Δευτέρας, τους «λαλάκηδες» της Τρίτης και γενικώς τους ρυπαρούς της ενημέρωσης να ψάχνουν να βρουν πώς γίνεται το ρεπορτάζ της ΜΗ ΠΑΣΑΣ, αλλά κατανοούμε τον πόνο. Διότι είναι πόνος, όταν ο «πατρόνε» ξοδεύει κοντά ένα εκατομμύριο τον χρόνο για να του κάνεις τη δουλειά και σε ξεφτιλίζει διαρκώς ένα λαγωνικό. Κανονικό… πεντάποδο.

Για να τελειώνουμε και να βρούμε μια κοινά αποδεκτή λύση, ώστε να μην στενοχωριούνται τα παιδιά της φαιδρότητας και κλαίγονται, οδυρόμενοι πως «μας πήραν τα θεματάκια μας». Εάν θέλετε, μπορείτε να περνάτε από τα γραφεία του «10» ή να παίρνετε τηλέφωνο. Και να ζητάτε να σας τα δίνουμε τα θέματα. Από όλα έχουμε. Και μεταγραφές του ΠΑΟΚ. Και των άλλων ομάδων. Και ΕΠΟ έχουμε. Και μπάσκετ έχουμε. Ο,τι θέλετε. Θα σας διευκολύνουμε.

Και επειδή με συγκινήσατε βρε παλιόπαιδα με το κλάμα και τον θυμό σας, θα σας κάνω ένα δώρο. Όχι, δεν θα μιλήσουμε για «ρεπορτάζ» (σ.σ. μπορείτε να το googlάρετε, να δείτε τι σημαίνει, μην χάνω χρόνο με εξηγήσεις), ούτε θα μιλήσουμε για την τρομερή ικανότητα που διαθέτετε στις ιστορίες για το κοινό που προσπαθείτε να πείσετε/εξαπατήσετε.

Θα κάνω κάτι πιο σημαντικό. Θα σας αποκαλύψω ποιον είναι ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΕΚΑΡΙΚΟΣ. Διότι, καλέ μου εξυγιαντή απατεωνίσκε, εγώ κρύβομαι πίσω από όλα. Το ομολογώ. Και παρότι τόση ώρα προσπαθώ να μην αποκαλυφθώ. Εδώ, ο ΒΑΣΙΛΗΣ ο ΔΕΚΑΡΙΚΟΣ, αποκαλύπτω ότι είμαι ο LYCKY. Εγώ είμαι το Λαγωνικό. Που τρία χρόνια τώρα σας γλεντάω. Αλλά, πια, δεν μπορώ να κρύβομαι. Σας λυπάμαι. Με συγκινήσατε βρε παλιόπαιδα. Ξυπνήσατε μέσα μου το πατρικό ένστικτο. Κλαψ, κλαψ…

Και προσοχή. Εγώ δεν είμαι pet. Σαν τον Λαλάκη. Εγώ είμαι κανονικό λαγωνικό. Κανονικό, αλανιάρικο…