Αθλητικά νέα, Ειδήσεις, Sport 24/7

Απίστευτα πράγματα έγιναν στο Απερτούρα της Αργεντινής, που σημαδεύτηκε από μια τεράστια έκπληξη, καθώς η Πλατένσε κατέκτησε τον τίτλο, για πρώτη φορά στα 120 χρόνια της ιστορίας. Ακόμα δυο φορές η «Καλαμάρ», όπως είναι το παρατσούκλι της, είχε φτάσει μια ανάσα από την κατάκτηση του τροπαίου, το 1916 και το 2023, αμφότερες, όμως, δεν τα κατάφερε. Τρίτη και φαρμακερή, όμως, για την Πλατένσε, που έγραψε ιστορία κερδίζοντας με 1-0 την Ουρακάν σε ουδέτερη έδρα, στο Σαντιάγκο Ντελ Έστερο. Διαβάστε επίσης: Οι μεταγραφές που «τρέχει» ο Ολυμπιακός, οι στόχοι και η μεγάλη νίκη εντός αποδυτηρίων για τις «πωλήσεις»… Κανείς, φυσικά, δεν περίμενε τη συγκεκριμένη εξέλιξη. Ούτε φυσικά και εγώ στο ξεκίνημα της σεζόν, παρά το γεγονός ότι ασχολούμαι καθημερινά, σχεδόν, με το πρωτάθλημα της Αργεντινής. Εδώ θα μου πείτε δεν το περίμεναν οι ίδιοι οι άνθρωποι της ομάδας. Το πραγματικό ποδοσφαιρικό θαύμα, βέβαια, για την Πλατένσε δεν συντελέστηκε στον τελικό, αλλά νωρίτερα, όταν και «πέταξε» εκτός διοργάνωσης τρεις από τους «μεγάλους» του αργεντίνικου ποδοσφαίρου, αγωνιζόμενη, μάλιστα και τις τρεις φορές εκτός έδρας. Συγκεκριμένα, απέκλεισε κατά σειρά τις Ρίβερ Πλέιτ, Ρασίνγκ Κλουμπ και Σαν Λορένσο. Η ομάδα του τεχνικού διδύμου των Όρσι και Γκόμες έκανε την υπέρβαση και έγραψε ιστορία. Είναι η 16η σε χρηματιστηριακή αξία από τις 28 του πρωταθλήματος, με 24 εκατομμύρια δολάρια, την ώρα που η Ρίβερ Πλέιτ έχει 103 και η Μπόκα Τζούνιορς 83! Το πανηγύρισαν με τη ψυχή τους στην Πλατένσε, που εκτός από το πρωτάθλημα, εξασφάλισαν και τη συμμετοχή τους στο Λιμπερταδόρες της επόμενης σεζόν. Πρώτη είδηση, βέβαια, πλέον στην Αργεντινή, είναι η επισημοποίηση της επιστροφής του Μιγκέλ Άνχελ Ρούσο στην Μπόκα Τζούνιορς. Ο έμπειρος τεχνικός την ανέλαβε για τρίτη φορά και μπήκε σε ένα κλειστό κλαμπ, στο οποίο συμμετείχαν μέχρι τώρα μόνο τρεις προπονητές, οι Μπιάντσι, Ντι Αμίκο και Φορτουνάτο. Στο κλαμπ των προπονητών, δηλαδή, που έχουν καθίσει στον πάγκο της Μπόκα τρεις ή περισσότερες φορές, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι υπηρεσιακοί τεχνικοί. Δύσκολο το έργο του Ρούσο και τρομερή η πίεση, καθώς δεν είναι μικρό πράγμα για ένα τεράστιο σύλλογο όπως είναι η Μπόκα Τζούνιορς, να αποκλείεται στα προκριματικά του Λιμπερταδόρες αλλά και στα προημιτελικά του πρωταθλήματος Αργεντινής. Διαθέτει, όμως, την απαραίτητη εμπειρία ο 69χρονος τεχνικός, αλλά και τη στήριξη του προέδρου Ρικέλμε, καθώς αποτέλεσε προσωπική του επιλογή. Το αν θα τα καταφέρει, θα φανεί στον αγωνιστικό χώρο...

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, ο Ολυμπιακός καλείται να πάρει σημαντικές αποφάσεις για το ρόστερ του. Και καλείται να κινηθεί στη μεταγραφική αγορά, με τρόπο που θα του δώσει την ευκαιρία να βελτιωθεί. Να ανέβει επίπεδο. Κάτι που για να συμβεί, προϋποθέτει... τζόγο. Διότι αυτό είναι οι μεταγραφές. Ένα «φρούτο», που δεν ξέρεις όταν το ανοίξεις, τι γεύση θα έχει. Με τη διαφορά πως οι Ερυθρόλευκοι επιβεβαιώνουν, ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια, πως το επίπεδο δουλειάς που γίνεται έχει περάσει σε άλλο στάδιο. Δεν υπάρχει λόγος να αρχίσουμε να αναλύουμε τα limit up του ρόστερ. Τους παίκτες που αποκτήθηκαν με λίγα χρήματα και η αξία τους έχει εκτοξευθεί. Δεν χρειάζεται να μπούμε ξανά στη διαδικασία να μιλήσουμε για τον Πιρόλα, τον Κοστίνια, τον Εσε, τον Γιάρεμτσουκ κλπ. Το μόνο που έχει σημασία, είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν αλλάζει μοντέλο στις επιλογές του. Διαβάστε επίσης: Ο Αταμάν μίλησε στην Τουρκία: «Δεν μπορείς να βρίζεις τη χώρα μου – Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού έκανε ρατσιστική δήλωση» Και στον τρόπο που δουλεύει. Με τη διαφορά πως αυτή τη φορά η στόχευση είναι για ποδοσφαιριστές ακόμη πιο μεγάλης εμπειρίας. Ετοιμους, «παιγμένους». Που θα αποκτηθούν για να δώσουν ενέργεια, ποιότητα, ταχύτητα, έκρηξη, δημιουργία και όλα τα στοιχεία που θέλει ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, ώστε να επιτευχθεί ο μεγάλος στόχος της νέας σεζόν: Η επανάληψη του νταμπλ, αλλά και μια παρουσία στη League Phase του Champions League, που θα είναι αντάξια του ονόματος που έχει δημιουργήσει ο σύλλογος σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ο Ολυμπιακός έχει ξεκάθαρους στόχους. Και σε επίπεδο θέσεων και χαρακτηριστικών. Αλλά και σε επίπεδο... προσώπων. Οι ανάγκες έχουν ήδη προσωποποιηθεί. Δεν είναι κάτι κρυφό. Ούτε είναι κρυφό πως ο σύλλογος είναι ενεργός στη μεταγραφική αγορά 365 ημέρες τον χρόνο. Αυτή η διαρκής παρουσία στα μεταγραφικά δρώμενα, η γνώση του «τι θέλουμε», το όνομα που έχει χτίσει η ομάδα, συν το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν τα κατατόπια και τα... εμπόδια, έχουν κάνει την ΠΑΕ να είναι σε ανοιχτή γραμμή με υποψήφιους στόχους. Το γράψαμε και πριν λίγες ημέρες. Στόχος ξεκάθαρος είναι στην προετοιμασία να βρίσκονται τουλάχιστον τρεις παίκτες: Ενας στόπερ, ένας μέσος και ένας εξτρέμ. Οι υπόλοιπες ανάγκες (ένας ακόμη εξτρέμ και ένας δεύτερος μέσος), δεν είναι ανάγκη να γίνουν άμεσα. Και είναι απολύτως λογικό να μην είναι. Πρώτον, διότι ο Ολυμπιακός θα είναι πολύ καλά με αυτές τις κινήσεις στο πρώτο κομμάτι ου καλοκαιριού. Και δεύτερον (και σημαντικότερο) διότι όσο περνάει το καλοκαίρι, η αγορά εμφανίζει μεταγραφικές ευκαιρίες που υπό συνθήκες... Ιουνίου και Ιουλίου, θα ήταν αδύνατες. Παίκτες που δεν έρχονται τώρα, τον Αύγουστο μπορεί να είναι διαθέσιμοι. Και αν είναι επιπέδου... εκτός ελληνικού ποδοσφαίρου. Αυτό είναι ένα ρίσκο που δεν γίνεται να μην το πάρεις όταν πρόκειται για 1-2 υποθέσεις. Από εκεί και πέρα, σε ό,τι έχει να κάνει με τις πωλήσεις, έχει σημασία να αναφέρουμε κάτι που δείχνει το επίπεδο του Ολυμπιακού, τι σημαίνει το Champions League, αλλά και το κλίμα που επικρατεί μέσα στην ομάδα του Μεγάλου Λιμανιού: Κανείς από τους ποδοσφαιριστές που τσεκάρονται από ξένες ομάδες, δεν είναι στη λογική «θέλω να φύγω». Δεν λέμε ότι εάν φτάσει μια πρόταση εξωπραγματική, από κάποιο μεγάλο πρωτάθλημα, δεν θα δελεαστεί κάποιος εκ των σημαντικών περιουσιακών στοιχείων του συλλόγου. Λέμε ότι κανείς δεν... καίγεται στην ιδέα. Κανείς δεν «χαλιέται» με το να μείνει στον Ολυμπιακό. Κανείς δεν έχει θέσει θέμα στη διοίκηση για την πώλησή του. Κανείς δεν έχει στο μυαλό του το «what if...». Ακόμη και στην περίπτωση του Μπάμπη Κωστούλα, είναι σαφές ότι το να πληρώνει μερικές δεκάδες εκατομμύρια ένα σπουδαίο πρότζεκτ της Premier League είναι δελεαστικό, τιμητικό και... προκλητικό, για κάθε παίκτη. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο ποδοσφαιριστής θα κάνει… πόλεμο για να φύγει. Θα κάνει... μουτράκια. Το αντίθετο. Διότι ο Ολυμπιακός έχει δείξει στους παίκτες του ότι τους φροντίζει. Τους προσέχει. Και κυρίως, δεν έχει διάθεση να τους «μειώσει», να τους «κάψει» ή να τους «εγκλωβίσει». Θέλει το καλύτερο για όλους. Και αυτή τη στιγμή, το σύνολο των παικτών του Ολυμπιακού, νιώθουν πως το καλύτερο είναι αυτό που ζουν. Κάτι, που στο τέλος της ημέρας, κάνει καλό και στις όποιες πωλήσεις προκύψουν. Για ευνόητους λόγους. Το ποδόσφαιρο παίζει περίεργα παιχνίδια και κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος για το τι πρόταση/προτάσεις μπορεί να φτάσουν αύριο. Αλλά στο σήμερα, κανείς δεν ασχολείται με το «ποια ομάδα με θέλει». Μόνο με το «πότε ξεκινάει το Champions League». Είναι από εκείνες τις μη εμφανείς «νίκες», που κάνουν τις ομάδες να πετυχαίνουν. Και είναι σαφές πως ο Ολυμπιακός της τελευταίας διετίας, αλλά και των επόμενων χρόνων, έχει αποφασίσει να πορευτεί σε ένα συγκεκριμένο μονοπάτι. Και η αλήθεια είναι πως δεν έχει λόγο να παρεκκλίνει.

Η ταινία είχε τίτλο ο άνθρωπος του Νοέμβρη και πρωταγωνιστής ήταν ο Πρις Μπρόσναν. Νοέμβρη δεν έχουμε και αναγκαστικά θα πρέπει να… αλλάξουμε τον τίτλο ενθυμούμενοι όμως έναν πρωταγωνιστικό ρόλο που είχε ο Τάιλερ Ντόρσεϊ πριν από αρκετούς μήνες. Ο ομογενής γκαρντ ήταν ο άνθρωπος του Σεπτέμβρη και θα εξηγήσουμε το γιατί στις γραμμές που ακολουθούν. Απόψε πάντως ήταν και πάλι πρωταγωνιστής και έγινε και ο άνθρωπος του Ιούνη για τον Ολυμπιακό. Διαβάστε επίσης: Ξέφυγε ο Αταμάν στην ΕΡΤ: «Ρατσιστές όσοι έβρισαν την Τουρκία»- «Ήταν τσίρκο – Μπ@στ@, όσοι το έκαναν» Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ πήρε χρόνο συμμετοχής στον πρώτο τελικό στο ΟΑΚΑ αλλά δεν κατάφερε να βοηθήσει τον Ολυμπιακό. Ο ομογενής γκαρντ δεν ήταν καλός στο πρώτο παιχνίδι της σειράς, ωστόσο βρήκε τα ψυχικά αποθέματα για να φωνάξει «παρών» στον δεύτερο τελικό του πρωταθλήματος και ήταν ο παίκτης που έκανε (μαζί με τον Γουόκαπ) την διαφορά για την ομάδα του λιμανιού. Και ο Ντόρσεϊ «εμφανίστηκε» σε μια πολύ κρίσιμη βραδιά για τους πειραιώτες κάνοντας μια εμφάνιση που θύμισε τον παίκτη που είχε χαρίσει στους «ερυθρόλευκους» το Super Cup. Σ’ εκείνο το παιχνίδι τον περασμένο Σεπτέμβριο ο Τάιλερ Ντόρσεϊ είχε πετύχει 19 πόντους. Απόψε ο γκαρντ των πειραιωτών ήταν καθοριστικός παράγοντας για την επικράτηση του Ολυμπιακού, ήταν αυτός που έδωσε μεγάλη ώθηση στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού της ομάδας του. Έβγαλε ηγετική στόφα την κατάλληλη στιγμή για τον Ολυμπιακό ο Ντόρσεϊ και δεν επηρεάστηκε από την κακή απόδοση που είχε στο ΟΑΚΑ. Αντιθέτως, έδειξε εμπιστοσύνη στον εαυτό του, πήρε προσπάθειες, έβαλε δύσκολα σουτ και προκάλεσε πολλά προβλήματα στην άμυνα του Παναθηναϊκού, που δεν μπόρεσε να τον περιορίσει. Ο Μπαρτζώκας έδωσε ξανά την ευκαιρία στον Ντόρσεϊ, ξέροντας πολύ καλά ότι είναι παίκτης που μπορεί να βοηθήσει και μιλάμε βεβαίως και για μια ιδιαίτερη κατάσταση, καθώς με Γκος και Βιλντοζα νοκ άουτ, ο Ολυμπιακός είχε μεγάλη ανάγκη τον καλό Ντόρσεϊ. Και η καλή εμφάνιση του ομογενή γκαρντ ήρθε την κατάλληλα στιγμή για τους «ερυθρόλευκους» καθώς ο ομογενής άσος πήγε από το μηδέν του ΟΑΚΑ στο 16 στο ΣΕΦ. Κι αυτοί οι 16 πόντοι ήταν «χρυσάφι» για τον Ολυμπιακό και τους χρειάζονταν πολύ οι πειραιώτες για να μπορέσουν να κάνουν το 1-1 στην σειρά. Ήταν μια εμφάνιση από πλευράς Ντόρσεϊ που ίσως να δείχνει ότι οι «ερυθρόλευκοι» θα του δώσουν ακόμα περισσότερο χρόνο στα παιχνίδια που θ’ ακολουθήσουν. Το ζητούμενο για τον Ολυμπιακό και τον Μπαρτζώκα είναι να συνεχίσει σε αυτούς τους ρυθμούς ο Ντόρσεϊ και αν τα καταφέρει, οι πειραιώτες θα έχουν βρει μια σημαντική λύση στο σκοράρισμα από έναν παίκτη που δεν είχε παίξει πολύ στην διάρκεια της χρονιάς.

Στο πρόσωπο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς η Εθνική ομάδα βρήκε τον άνθρωπό της. Τον ιδανικό προπονητή για τον πάγκο της και μία προσωπικότητα κοινής αποδοχής στο φίλαθλο κοινό. Δεν τον λες και εύκολο συνδυασμό για το ελληνικό ποδόσφαιρο αυτόν. Απόλυτα λογικό λοιπόν να... μαγειρέψει πριν πεινάσει. Παρότι ο έμπειρος τεχνικός είχε συμβόλαιο ως το 2026 με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, ο Μάκης Γκαγκάτσης φρόντισε να τον «δέσει» στα γαλανόλευκα για δύο επιπλέον χρόνια. Μέχρι το 2028 δηλαδή και πάνω από όλα αυτό το κέρδισε ο Γιοβάνοβιτς με τη δουλειά του. Διαβάστε επίσης: Τι ισχύει με το συμβόλαιο του Γιώργου Μπαρτζώκα στον Ολυμπιακό Με αυτή την υπέροχη εικόνα που παρουσίασε η Εθνική στο Nations League και στα πλέι οφ ανόδου, με τη νέα φουρνιά που έβγαλε στον αφρό κερδίζοντας και τον τελευταίο Έλληνα φίλαθλο. Ο Γιοβάνοβιτς έκανε ξανά τον κόσμο να έρθει κοντά στην Εθνική, γέμισε το ΟΑΚΑ και γενικά εκτόξευεσε ξανά το ενδιαφέρον για αυτή την ομάδα. Έφερε μία άλλη αύρα δηλαδή. Κάτι σαν αυτό που είχε κάνει στον Παναθηναϊκό πριν από μερικά χρόνια. Όταν τον πήρε από το μηδέν, τον έκανε διεκδικητή στο πρωτάθλημα, αλλά απολύθηκε σε μία νύχτα κόντρα στο ρεύμα. Πώς να αισθάνεται άραγε ο Γιάννης Αλαφούζος με τη σημερινή εξέλιξη; Γιατί για τον κόσμο των «πράσινων» δεν ρωτάμε, μπορούμε να φανταστούμε. Πώς να αισθάνεται όμως ο Αλαφούζος που θα... τρώει στη μάπα τον Γιοβάνοβιτς για τουλάχιστον τρία επιπλέον χρόνια; Όταν μάλιστα εκείνος ακόμη ψάχνει τον κατάλληλο για τον πάγκο του Παναθηναϊκού. Εκτός αν πιστεύει κανείς ότι τον βρήκε στο πρόσωπο του Ρούι Βιτόρια που έμεινε γιατί δεν βρέθηκε κάτι καλύτερο. Τερίμ, Κόντης, Αλόνσο μεσολάβησαν μεταξύ Γιοβάνοβιτς και Βιτόρια. Άντε να εξαιρέσουμε τον Κόντη που ανέλαβε για μία συγκεκριμένη δουλειά, την οποία έκανε καλά μάλιστα και αποχώρησε. Οι άλλοι; Μπόρεσε κανείς να συγκριθεί έστω και λίγο με τον Γιοβάνοβιτς; Ούτε κατά διάνοια. Την λες και αμήχανη την κατάσταση, αλλά ας πρόσεχαν στον Παναθηναϊκο...

Δύο εβδομάδες ακριβώς από την επίσημη λύση της συνεργασίας της ΑΕΚ με τον Ματίας Αλμέιδα. Έφυγε στις 13 του Μάη ο Αργεντινός και έχουμε σήμερα 27. Και τέλος πάντων παρότι ο κόουτς είχε τελειώσει κανά δίμηνο πριν, άρα η Ένωση θα έπρεπε να έχει κάνει τα κουμάντα της, προπονητής ακόμη ούτε για… δείγμα. Έχει αναλάβει την υπόθεση προσωπικά ο Χαβιέρ Ριμπάλτα όλο αυτό το διάστημα, ουσιαστικά όμως η κατάσταση είναι ακόμη στο «παρακαλώ περιμένετε». Και ο χρόνος περνά παρά τα ρεπορτάζ που κάθε 3 ώρες λένε κάτι άλλο –σήμερα το μενού είχε από Ραούλ μέχρι Ράφα Μπενίτεθ-. Διαβάστε επίσης: Επίσημο: Στην Μπαρτσελόνα μέχρι το 2031 ο «μάγος» Γιαμάλ (Pics) Η ΑΕΚ θα πρέπει να ξεκινήσει προετοιμασία το αργότερα στα μισά του Ιούνη –στο γήπεδο μπαίνει 23/6 αλλά με όσα προηγούνται χρειάζεται τουλάχιστον καμιά εβδομάδα προετοιμασίας- μιας και το πρώτο επίσημο ματς για εκείνη είναι στις 24 Ιουλίου. Επιβάλλεται λοιπόν να εντοπισθεί ο κόουτς. Να συμφωνήσει. Να έρθει. Και με τη σειρά να του βάλει τα ποδοσφαιρικά πράγματα σε μια σειρά. Ακόμη όμως τίποτα. Για το μόνο που έσπευσε ο Ριμπάλτα ήταν για να αποκτήσει η ΑΕΚ τον Ντέρεκ Κουτέσα και μάλιστα με 3ετές συμβόλαιο. Έναν 28χρονο αριστερό εξτρέμ που έρχεται να προστεθεί στα υπόλοιπα αριστερά εξτρέμ μιας ομάδας, που ο επόμενος προπονητής θα πρέπει να διαλέξει ποια αριστερά εξτρέμ του κάνουν και ποια όχι. Θέλω να πω, «δηλαδή κύριε Ριμπάλτα η ομάδα ξέρει ότι ψάχνει προπονητή τρεις μήνες, μπαίνει Ιούνης και το μόνο που έχει γίνει είναι η μεταγραφή ενός αριστερού εξτρέμ;». Και η διοίκηση είναι σύμφωνη με αυτό; Το καταλαβαίνει ως κανονικό; Ο Μηνάς Λυσάνδρου ας πούμε που μόλις έπιασε δουλειά ως τεχνοκράτης, πιστεύει ότι η διαδικασία αυτή είναι «οκ»; Δύσκολο μου φαίνεται. Και μεταξύ μας, πλέον μου ακούγεται και δύσκολο. Διότι σήμερα ρώτησα κάποιον που ξέρει και η απάντηση που πήρα δεν ήταν για προπονητή. «Κάτσε να μείνει ο Ριμπάλτα και…» μου ανέφερε με εκείνο τον τρόπο που δεν χρειάζεται να ρωτήσεις κάτι άλλο. Φυσικά αυτά τα πράγματα δεν είναι απλά. Και προφανώς ο Ριμπάλτα μετά από τόσο καιρό κάτι περιμένει για τον πάγκο, κάποια περίπτωση θα την έχει φέρει πιο κοντά. Δεν είναι ο άνθρωπος «χθεσινός». Πολλά τα χρόνια στο νταλαβέρι. Και μην ξεχνάμε ότι τον Γενάρη αυτός καθάρισε για την πώληση του Λιβάι Γκαρσία που έφερε ζεστό χρήμα στα ταμεία. Επαναλαμβάνω όμως: Δεν λέω την άποψη μου. Το ρεπορτάζ μεταφέρω. Ότι ακούω για τον Καταλανό. Από εκείνα που οι άλλοι συζητούν για χάρη του. Το σίγουρο είναι ότι η ΑΕΚ πρέπει αυτό το καλοκαίρι να κάνει ένα σωρό δουλειές. Να συμμαζέψει το οικονομικό χάος με τα συμβόλαια. Να σουλουπώσει το ρόστερ. Να δει από ποιους παίκτες που θα φύγουν μπορεί να πάρει κάτι ή έστω να μην χάσει και άλλα. Και έπειτα ο προπονητής να δημιουργήσει ένα σύνολο που θα πετύχει το αυτονόητο: Την πρόκριση στη league phase του Conference League. Διότι δεύτερη χρονιά δίχως Ευρώπη σημαίνει… μπουμ. Αν θα τα δει όλα αυτά ο Ριμπάλτα από κοντά ή αν θα τα διαβάσει από τα sites; Υπομονή. Και θα το διαπιστώσουμε...

Για 37 λεπτά βρέθηκε στο παρκέ του μικρού τελικού κόντρα στον Παναθηναϊκό καταγράφοντας 32 πόντους με 6/11 τρίποντα, 5/7 δίποντα, 4/4 βολές, 7 ριμπάουντ, 1 ασίστ και 31 στο σύστημα αξιολόγησης. Μόνο… σφουγγάρισμα δεν έκανε κόντρα στους «πράσινους», ο Άλεκ Πίτερς, σε ένα ματς που ναι μεν δεν είχε το παραμικρό ενδιαφέρον αλλά από την άλλη μας έδειξε πολλά για το τι θα μπορούσε να είχε γίνει διαφορετικά και τι μπορεί να συμβεί στο άμεσο μέλλον, εν όψει τελικών πρωταθλήματος. Από τα αυτά τα 37 λεπτά που ήταν στο παιχνίδι ο Αμερικανός άσος τα 27,5 είχε δίπλα και τον Σάσα Βεζένκοφ που στη μεγαλύτερη διάρκεια της σεζόν φέτος συναντιόντουσαν όταν ο ένας έμπαινε και ο άλλος έβγαινε. Διαβάστε επίσης: Το απίστευτο μήνυμα του Ντέιβιντ Ρίβερς στον κόσμο και τους παίκτες του Ολυμπιακού Ο Πίτερς που στο τελευταίο ματς της φετινής Ευρωλίγκας έκανε ρεκόρ σεζόν καθώς έως τώρα αν ρίξουμε μια ματιά στον μέσο όρο που λέει πως έπαιζε 16:25 με 8,1 πόντους αλλά πάντα με πάνω από 50% στα ποσοστά του, για την ακρίβεια 55,3 στα δίποντα και 52,3 στα τρίποντα (93,8 στις βολές). Ο Αμερικανός που παίζοντας και στο «3» δίπλα στον Βεζένκοφ βρήκε περισσότερο χρόνο και μεταξύ μας, σίγουρα πολύ πιο κοντά σε αυτόν που αξίζει βάσει της προσφοράς του. Ο Πίτερς που στις δύο από τις τρεις σεζόν που είναι στον Ολυμπιακό μαζί με τον Βεζένκοφ έχει πολύ λιγότερο χρόνο καθώς ο Μπαρτζώκας προφανώς θεωρεί πως δεν χωράνε και οι δύο στο παρκέ την ίδια ώρα. Υπήρξαν βεβαίως στο παρελθόν στιγμές που τους είχαμε ξαναδεί μαζί, είτε σε κάποια από τα αδιάφορα ματς του πρωταθλήματος της κανονικής περιόδου είτε σε plan B με τον Αμερικανό στο «3» ή και στο «5» όταν ο Ολυμπιακός έψαχνε πίεση και σκοράρισμα για να γυρίσει ματς. Το είδαμε το δεύτερο σενάριο να συμβαίνει 2,5 λεπτά πριν το τέλος του ημιτελικού με την Μονακό όταν όμως τότε ήταν για τα καλά πολύ αργά για τον Ολυμπιακό στο χειρότερο του ματς των τελευταίων χρόνων. Με τον Πίτερς να γράφει μόλις 10 λεπτά κόντρα στους Μονεγάσκους με 1/3 δίποντα, 1/1 βολή και 0/1 τρίποντα. Το πώς ο Μπαρτζώκας, απόντος του Παπανικολάου, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τον Πίτερς στο ματς με τους «πράσινους» ίσως να μην σημαίνει και τίποτα, ίσως πολλά. Οι απαντήσεις άλλωστε έρχονται άμεσα καθώς οι τελικοί του πρωταθλήματος πλησιάζουν με πρώτο την Παρασκευή στο ΟΑΚΑ όπου ο Ολυμπιακός θα επιδιώξει να κάνει το break όπως είχε κάνει και πέρσι στον πρώτο τελικό.