Άλλοι πάλι, όσο κι αν αγαπούν, κρατάνε μια απόσταση, ένα κομμάτι τους απροσπέλαστο στον άλλο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως και τα δικά τους συναισθήματα δεν είναι βαθιά και γνήσια. Απλώς είναι έτσι ο χαρακτήρας τους. Τι γίνεται όμως όταν στο ίδιο άτομο, με την ίδια σχέση, συνυπάρχουν και οι δύο αυτές τάσεις; Υπάρχουν κάποιες αστρολογικές όψεις ενός γενέθλιου ωροσκοπίου που εξηγούν αυτή την αντίφαση;
Συνήθως έχουμε στο μυαλό μας μερικά στερεότυπα για το πώς αντιμετωπίζουν τα ζώδια το δέσιμο και την ανάγκη για απόσταση μέσα σε μια σχέση. Λέμε ότι..
Οι Κριοί μπαίνουν μέσα στη σχέση όσο πιο βαθιά γίνεται, τουλάχιστον για όσο κρατήσει, και δεν τους τρομάζει η οικειότητα
Οι Ταύροι δένονται με τον σύντροφό τους, αλλά μόνο όταν με το καλό αποφασίσουν ότι η σχέση μετράει για εκείνους
Οι Δίδυμοι είναι με το ένα πόδι μέσα, με το άλλο έξω, σε εναλλασσόμενα χρονικά διαστήματα ακόμα και με την ίδια σχέση
Οι Καρκίνοι βλέπουν τη σχέση σαν την ένωση ψυχών και σωμάτων και όχι μόνο δεν φοβούνται το δέσιμο αλλά το επιδιώκουν
Οι Λέοντες δεν αποφεύγουν την οικειότητα και το δέσιμο στη σχέση τους, όταν ερωτεύονται για τα καλά
Οι Παρθένοι κρατάνε μια επιφύλαξη μέχρι να αποκτήσουν εμπιστοσύνη στη δύναμη και στις προοπτικές της σχέσης τους
Οι Ζυγοί θεωρούν ταυτόσημο το δέσιμο με τη σχέση, το ένα δεν νοείται χωρίς το άλλο
Οι Σκορπιοί επίσης επιδιώκουν την οικειότητα, αν και προτιμούν να δέσουν
συναισθηματικά εκείνοι τον άλλο περισσότερο απ’ όσο θα δεθούν οι ίδιοι μαζί του
Οι Τοξότες θέλουν να διατηρούν την αυτονομία τους και τους είναι αδιανόητο να γίνουν… αυτοκόλλητοι με τον σύντροφό τους
Οι Αιγόκεροι είναι κάπως δύσπιστοι αρχικά και πάντα θα φροντίσουν να κρατήσουν ένα κομμάτι «αδέσμευτο» συναισθηματικά μέσα τους
Οι Υδροχόοι έχουν συνήθως έναν ενστικτώδη φόβο για τη συναισθηματική δέσμευση και θέλουν έναν αρκετά υψηλό βαθμό ελευθερίας
Οι Ιχθείς δεν διστάζουν να δεθούν απόλυτα με το πρόσωπο που ερωτεύονται, χωρίς φόβο και με πολύ πάθος
Ωραία όλα αυτά. Όμως ας μην ξεχνάμε ότι το ζώδιο δεν δείχνει παρά τη θέση του Ήλιου σε ένα γενέθλιο ωροσκόπιο. Υπάρχουν κι άλλοι πλανήτες που ερμηνεύουν την προσωπικότητα ενός ατόμου. Όπως στο θέμα που μας απασχολεί εδώ, η Σελήνη και η Αφροδίτη. Και οι όψεις που μπορεί να σχηματίζουν αυτοί οι δυο πλανήτες, ιδίως αντιθέσεις και τετράγωνα, με τον Άρη, τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Πλούτωνα.
Η συναισθηματική αυτονομία
Πρώτα απ’ όλα είναι σημαντικό να δεχτούμε ότι και οι δύο αυτές ανάγκες είναι ανθρώπινες και θεμιτές, και δεν μπορούμε να καταπνίξουμε τη μία για χάρη της άλλης. Η ανάγκη για αυτονομία υπάρχει στον καθένα μας και είναι υγιής, πέρα από αποδεκτή. Πρέπει καθώς ωριμάζουμε, να φτάσουμε σε αυτό το στάδιο, γιατί έτσι θα σταθούμε στον κόσμο με τις δυνάμεις μας. Έτσι θα είμαστε ενήλικες, όχι μεγάλα παιδιά που αναζητούν στη σχέση τους μια άλλη «μαμά» ή «μπαμπά». Αυτό σημαίνει ότι θα είμαστε με κάποιο άτομο από επιλογή και όχι από ανάγκη. Συχνά η ανεξαρτησία εκλαμβάνεται σαν μια καταδίκη στη μοναξιά, ενώ στην πραγματικότητα εκπροσωπεί τη δυνατότητα να έχουμε υγιείς σχέσεις, στις οποίες νιώθουμε ασφαλείς τόσο για όσα μοιραζόμαστε με τον άλλο, όσο και για εκείνα που σχετίζονται με την προσωπική εξέλιξή μας.
Στο γενέθλιο ωροσκόπιο αυτή η σύγκρουση, όπως προαναφέραμε, φαίνεται στις σχέσεις της Σελήνης και της Αφροδίτης με τον Άρη, τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Πλούτωνα.
Τι εκπροσωπούν η Σελήνη και η Αφροδίτη
Η Σελήνη εκφράζει την ανάγκη της ένωσης, της αίσθησης ότι ανήκει κανείς κάπου. Νιώθεις καλά, όταν μπορείς να ριζώσεις σε ένα μέρος, να σταθεροποιηθείς και να δημιουργήσεις συνθήκες για να δημιουργήσεις κάτι σημαντικό, είτε αυτό είναι μια οικογένεια είτε μια καριέρα. Θέλεις να αποφύγεις την αίσθηση της προσωρινότητας και της αστάθειας, που μπορεί να δημιουργήσει ανασφάλεια και φόβο για την αλλαγή. Ο σκοπός της Σελήνης είναι να εξασφαλίσει τη ζωή και την ανάπτυξη και γι’ αυτό χρειάζεται μια «φωλιά»,
μέσα στην οποία να νιώθει κανείς δυνατός. Φυσικά, ανάλογα με το ζώδιο στο οποίο βρίσκεται στον γενέθλιο χάρτη, θα εκφραστεί διαφορετικά, αλλά αυτό δεν έρχεται σε αντίφαση με αυτά που αναφέρθηκαν. Όταν η Σελήνη σχηματίζει όψεις με τους πλανήτες που σχετίζονται με την ανεξαρτησία, την προσωπική ολοκλήρωση, την αίσθηση της κοινωνικότητας και την εξέγερση απέναντι στο κατεστημένο και στο παραδοσιακό, ένα μέρος της απειλείται στην βαθύτερη ουσία της. Θέλεις να έρθεις πιο κοντά στην πρόταση γάμου αλλά δεν ξέρεις τι σκαρώνει για σένα το πρόσωπο που θες;
Η Αφροδίτη εκπροσωπεί την ιδέα που έχουμε για τη δοσοληψία της αγάπης, γι’ αυτό που μας αρέσει και κατ’ επέκταση γι’ αυτό που θα προσελκύσουμε. Έτσι θα προσπαθήσουμε να πετύχουμε αυτή την αναγνώριση, την επίγνωση του εαυτού μας και την ικανοποίηση ότι βρίσκουμε στον άλλον κάποια στοιχεία που μας συμπληρώνουν. Η Αφροδίτη συνδέεται με πιο ακριβή τρόπο με τη διαδικασία του να ερωτευόμαστε, με ό,τι μας δίνει περισσότερη ικανοποίηση και μας κάνει να αισθανόμαστε πιο αληθινοί και ολοκληρωμένοι.
Ως προς τις σχέσεις, η Αφροδίτη είναι πιο ελεύθερη από τη Σελήνη, γιατί δεν αφορά την ανάγκη να δώσουμε ζωή ή να ανήκουμε κάπου. Στην πραγματικότητα, θα πρέπει να περάσουμε από τις σχέσεις «σεληνιακού» τύπου (που θυμίζουν την αίσθηση και τις εμπειρίες που βιώσαμε με τη μητέρα μας) σε ενηλικιωμένες σχέσεις τύπου Αφροδίτης. Οι δεύτερες βασίζονται στην ικανότητα να κάνουμε εκτιμήσεις και επιλογές που εξασφαλίζουν την έκφραση της ταυτότητάς μας, μαζί με την αποδοχή των χαρακτηριστικών του συντρόφου μας που μας φαίνονται διαφορετικά από τα δικά μας.
Η Αφροδίτη δεν έχει να κάνει με τη συνένωση και την ανάγκη της διαιώνισης του είδους, αλλά με τα σχέδια που μπορείς να μοιραστείς με τον άλλο, εναρμονίζοντας τα κοινά και τα διαφορετικά σημεία σας.
Παρά τις διαφορές τους, αυτά τα αρχέτυπα εκφράζονται μέσα από μια σχέση μεταξύ τους και, με κάποια έννοια, χρησιμοποιούν το ένα το άλλο για να πετύχουν τον στόχο τους. Όταν όμως συνδέονται με πλανήτες που έχουν περισσότερο να κάνουν με την ατομικότητα, την ικανότητα της προσωπικής έκφρασης, και την επιθυμία να απελευθερωθεί κανείς από τις κοινωνικές και οικογενειακές προδιαγραφές για να γίνει απόλυτος κύριος του εαυτού του, μέσα στο άτομο δημιουργούνται συγκρούσεις που πρέπει να τις αναγνωρίσει και να τις δεχτεί.
Η ανοχή απέναντι στις ίδιες τις αντιφάσεις του είναι μέρος της πορείας κάθε ανθρώπου. Ας τις δούμε λοιπόν, όπως δημιουργούνται από τις όψεις της Σελήνης και της Αφροδίτης με τον Άρη, τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Πλούτωνα.
Οι όψεις των πλανητών
Στον ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟ ΧΑΡΤΗ σου, μπορείς να δεις αν η Αφροδίτη ή η Σελήνη σου σχηματίζουν μια όψη με τους τέσσερις αυτούς πλανήτες. Δεν έχει σημασία τι είδους όψη είναι αυτή. Μπορεί τα πράγματα να είναι πιο …ζόρικα αν πρόκειται για αντιθέσεις και τετράγωνα, αλλά και οι υπόλοιπες πλανητικές σχέσεις δείχνουν ότι ένα «ζήτημα» υπάρχει, έστω και σε μικρότερο βαθμό. Και βέβαια, μην ξεχάσεις στη συνέχεια να δεις το χάρτη της σχέσης σου στη ΣΥΝΑΣΤΡΙΑ.
Αν η Σελήνη ή/και η Αφροδίτη σχηματίζουν όψη με τον Άρη: Το άτομο μπορεί να αντιμετωπίζει την τυπική σύγκρουση ανάμεσα στην οικειότητα με τον άλλον και στην προσωπική επιβεβαίωση.
Η όψη του Άρη με τη Σελήνη συνδέεται με τον φόβο της οικειότητας που το άτομο την επιθυμεί μεν, αλλά την αντιλαμβάνεται σαν μια εισβολή και ένα περιορισμό στο δικαίωμά του να κάνει ό,τι θέλει και να επιβεβαιώνει τον εαυτό του χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν.
Η όψη με την Αφροδίτη συνδέεται με το θέμα της σεξουαλικής κατάκτησης που, μετά από λίγο καιρό, τείνει να χάνει το ενδιαφέρον της, καθώς κάθε δεσμός βιώνεται σαν περιορισμός της προσωπικότητας. Θέλεις να έρθεις πιο κοντά στην πρόταση γάμου αλλά δεν ξέρεις τι σκαρώνει για σένα το πρόσωπο που θες;
Αν η Σελήνη ή/και η Αφροδίτη σχηματίζουν όψη με τον Κρόνο: Το άτομο δυσκολεύεται να συμβιβάσει την ανάγκη του για συναισθηματικό δέσιμο και την ανάγκη του για ανεξαρτησία. Θεωρεί πως το ένα αποκλείει το άλλο.
Στις όψεις με τη Σελήνη εμφανίζονται συναισθηματικά μπλοκαρίσματα, που φέρνουν μια δυσκολία στις πολύ προσωπικές σχέσεις. Το άτομο αισθάνεται ότι απειλούνται οι άμυνες που έχει δημιουργήσει, ώστε να μην αφήσει να αναδυθούν οι καταπιεσμένες ανικανοποίητες ανάγκες του.
Με την Αφροδίτη, το βασικό πρόβλημα δημιουργείται από την ανασφάλεια του ατόμου για την προσωπική αξία του. Μπορεί να παθαίνει εμμονή με μια ψεύτικη αυτονομία, που τείνει να τον απομακρύνει από τους άλλους και να δείχνει αδιαφορία απέναντι στις σχέσεις.
Αν η Σελήνη ή/και η Αφροδίτη σχηματίζουν όψη με τον Ουρανό: Η σύγκρουση προέρχεται από μια ανάγκη να είναι κανείς αντισυμβατικός. Αυτό συχνά δεν ταιριάζει στα δυο αρχέτυπα της Σελήνης και της Αφροδίτης, που συνδέονται περισσότερο με εκείνο που αποδέχεται γενικά η κοινωνία. Υπάρχει λοιπόν μια αντίφαση μεταξύ παράδοσης και ανανέωσης.
Στην περίπτωση της Σελήνης με Ουρανό, πρέπει να δουλέψει κανείς πάνω σε ένα είδος εσωτερικής μετάβασης, που γίνεται όταν το άτομο συνειδητοποιεί ότι κάποιες εμπειρίες από την παιδική του ηλικία, όπως η σχέση με τη μητέρα του, έκαναν τους δεσμούς της αγάπης να έχουν βιωθεί σαν κάτι υπερβολικά καταπιεστικό.
Με την Αφροδίτη σε όψη με τον Ουρανό, η επιθυμία για πειραματισμό δημιουργεί στο άτομο μια διαρκή ανάγκη για καινούργια πράγματα και ευκαιρίες να συναντήσει άλλους ανθρώπους, που πιθανόν φαίνονται πολύ πιο ενδιαφέροντες από εκείνους που γνωρίζει. Συχνά αυτή η σύγκρουση «θάβεται» και σε αυτή την περίπτωση το άτομο τείνει να αναγνωρίσει τον εαυτό του αποκλειστικά στην πλευρά της Αφροδίτης ή αποκλειστικά στην πλευρά του Ουρανού. Έτσι βλέπει μόνο στους άλλους εκείνο που δεν μπορεί να δεχτεί στον εαυτό του.
Αν η Σελήνη ή/και η Αφροδίτη σχηματίζουν όψη με τον Πλούτωνα: Το άτομο έχει τάση να αναδεικνύει δυναμικές εξουσίας μέσα στις σχέσεις του. Πρόκειται για συγκρούσεις που προέρχονται από τον φόβο της εγκατάλειψης και, κατά συνέπεια, απειλούν την κατάσταση της εσωτερικής του ακεραιότητας.
Στην περίπτωση της Σελήνης με Πλούτωνα, τα συναισθήματα είναι πάντα έντονα. Όμως γεννούν μεγάλους φόβους και αίσθηση ανικανότητας, που το άτομο προσπαθεί να κατευνάσει εξουσιάζοντας ή χειραγωγώντας τους άλλους. Ή υφίσταται εκείνο την εξουσία και στον εκβιασμό του άλλου, για να μη χάσει εκείνο που αισθάνεται απαραίτητο για τη συναισθηματική του επιβίωση.
Στην περίπτωση της Αφροδίτης σε όψη με τον Πλούτωνα, οι σχέσεις είναι πάντα ποτισμένες από τη σαγήνη που χρησιμοποιείται για να κρατηθεί ο άλλος με κάθε μέσον, θεμιτό ή αθέμιτο, με την αυταπάτη ότι με αυτό τον τρόπο δεν θα υποστεί την εγκατάλειψη που φοβάται περισσότερο από κάθε τι άλλο στον κόσμο.