Ο κορωνοϊός σαρώνει, αλλά οι εθελοντές βάζουν ανάχωμα

Ο Γιώργος Καρλής είναι παθολόγος-εντατικολόγος. Υπηρετεί με τον βαθμό επιμελητή Β’, στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του νοσοκομείου Σισμανόγλειο. Ομως, σήμερα κλείνει ήδη μία εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη, επιλέγοντας να συνδράμει εθελοντικά τον «στρατό» της συμπρωτεύουσας – εκεί όπου μαίνεται ένας αδυσώπητος υγειονομικός πόλεμος. Ο ίδιος είναι πατέρας δύο παιδιών – η κόρη του είναι μόλις δύο μηνών και ο γιος του πέντε ετών -, εντούτοις η θέλησή του να βοηθήσει αποδείχτηκε ισχυρότερη από τον φόβο που προκαλεί η συναίσθηση του κινδύνου. Παρ’ όλα αυτά, παραδέχεται στα «ΝΕΑ» ότι όσα έχει βιώσει τις τελευταίες ημέρες τον σοκάρουν.

Η επαγγελματική του έδρα είναι πλέον το Ιπποκράτειο νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, που παρά την πίεση παραμένει (ακόμη) όρθιο με τους γιατρούς και τους νοσηλευτές να ρίχνονται καθημερινά στη μάχη έναντι του πανδημικού ιού.

«Πρόκειται για εμπόλεμη ζώνη. Είναι σοκ. Και το ίδιο σοκ βιώνω κάθε ημέρα που περνά. Δεν υπάρχει τέλος, δεν υπάρχει ταβάνι. Ακόμη και αυτήν την ώρα που μιλάμε, ανοίγουν κρεβάτια εντατικής θεραπείας – όπου μπορούν, όπως για παράδειγμα στα χειρουργεία, μεταφέρονται αναπνευστήρες και μόνιτορ – καταλαμβάνονται όμως, αμέσως από αρρώστους», περιγράφει.

Γιώργος Καρλής

Η εθελοντική προσφορά δεν είναι πρωτόγνωρη εμπειρία για εκείνον: Εχει επισκεφτεί την Αφρική, και συγκεκριμένα την Ουγκάντα, και την Τασμανία δύο φορές, κατά το παρελθόν. Παρ’ όλα αυτά, από τις περιγραφές του αντιλαμβάνεται κανείς, ότι ουδέποτε είχε φανταστεί ότι θα χρειαζόταν να πράξει κάτι αντίστοιχο εντός των συνόρων.

Η εποχή της πανδημίας, εντούτοις, έχει αποδειχτεί ότι είναι μια περίοδος εκπλήξεων (κατά κανόνα δυσάρεστων), ανατροπών (στον «πυρήνα» της καθημερινότητάς μας) και αβεβαιότητας. Και παρά το ρίσκο που έλαβε, η σύζυγός του δεν προσπάθησε ούτε μία στιγμή να τον αποτρέψει – εκείνη άλλωστε τον γνωρίζει καλύτερα από όλους.

Ούτε, όμως, και οι συνάδελφοι του στο Σισμανόγλειο εξέφρασαν δεύτερες σκέψεις αλλά ούτε και η διοίκηση του νοσοκομείου.  «Συλλογίζομαι, όμως, τους συνάδελφους μου που έχουν μείνει πίσω καθώς κάνουν τις εφημερίες μου», λέει.

Η απόφασή του ήταν αιφνίδια. Σαν να ήταν έτοιμος από καιρό: «Την περασμένη Παρασκευή πληροφορήθηκα ότι η Ελληνική Εταιρεία Εντατικής Θεραπείας – με πρόεδρο την Αναστασία Κοτανίδου – ζητούσε απεγνωσμένα εντατικολόγους για να υπηρετήσουν εθελοντικά στη Θεσσαλονίκη».

Αμεσα, δήλωσε την προθυμία του και την επομένη (δηλαδή, το Σάββατο) βρισκόταν στον δρόμο προς Θεσσαλονίκη, αποτελώντας έναν από τους πρώτους γιατρούς που ταξίδεψαν από μακριά για να στρατευθούν στην «πρώτη γραμμή».

Την Κυριακή, ήδη έκανε την πρώτη του εφημερία στο Ιπποκράτειο με διευθύντρια την Ελένη Μουλούδη, που τον υποδέχτηκε με εγκαρδιότητα. Το ίδιο έπραξε και ο διοικητής του νοσοκομείου, Νίκος Αντωνάκης.

Το καθημερινό του καθηκοντολόγιο είναι βαρύ, αντίστοιχο με το επιδημιολογικό φορτίο, που έχει επισκιάσει την πόλη. Κάθε πρωί στις 9 πιάνει δουλειά, αποχωρώντας από το νοσοκομείο το απόγευμα (συνήθως γύρω στις 5). Εκείνες τις ώρες η έννοια της ξεκούρασης δεν υπάρχει. Οι ρυθμοί είναι φρενήρεις, παρότι το ΕΣΥ δεν χαρακτηρίζεται έτσι κι αλλιώς για την… ηρεμία του.

Εφημερεύει κάθε δύο με τρεις ημέρες: «Οι εφημερίες εδώ είναι αμέτρητες. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές που υπηρετούν στη Θεσσαλονίκη είναι οι πραγματικοί ήρωες. Κάνουν εξαιρετική δουλειά. Προσφέρουν ό,τι καλύτερο μπορούν, ξεπερνώντας τις αντοχές τους, ψυχικές και σωματικές. Κι ας είναι ήδη κουρασμένοι, καθώς βιώνουν την κατάσταση αυτή εδώ και πολύ καιρό και γνωρίζουν ότι θα συνεχιστεί για ακόμη περισσότερο».

Περιγράφει τη Θεσσαλονίκη ως μία διαφορετική – όχι όμως έρημη – πόλη. «Αντικρίζω καθημερινά μια πόλη μουδιασμένη. Ο κόσμος στους δρόμους είναι φοβισμένος. Η Θεσσαλονίκη είναι πολύ πιο διαφορετική από αυτήν που έχω δει στο παρελθόν, ως επισκέπτης».

Στη συμπρωτεύουσα θα παραμείνει έως τα τέλη του μήνα. Η συμφωνία είναι τον Δεκέμβριο να επιστρέψει στο πόστο του. «Εκτός κι αν συμβεί κάτι τόσο το εξαιρετικό, που χρειαστεί να μείνω. Εάν η κατάσταση ξεφύγει ακόμη περισσότερο…», λέει.

Με εξειδίκευση στη φροντίδα ασθενών σε ΜΕΘ

Στο πλευρό του Γιώργου Καρλή εργάζονται και οι δέκα νοσηλεύτριες από την Κρήτη, που πλέον αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του νοσηλευτικού προσωπικού του Ιπποκρατείου, με εξειδίκευση στη φροντίδα ασθενών που νοσηλεύονται σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.

Εφτασαν στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» αργά το βράδυ της περασμένης Τετάρτης και την επομένη έπιασαν αμέσως δουλειά. «Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουμε τη συγκίνηση που νιώσαμε όταν το μάθαμε», είχε δηλώσει ο επικεφαλής της 3ης και 4ης Υγειονομικής Περιφέρειας, Δημήτρης Τσαλικάκης κατά την άφιξή τους. «Οπως είπε και ο υπουργός, υποκλινόμαστε στο μεγαλείο της ψυχής τους. Δεν έχεις πολλά να πεις. Ενα τεράστιο ευχαριστώ», πρόσθεσε.

Νοσηλεύτριες – εθελόντριες

Και μπορεί οι δέκα γυναίκες, με επαγγελματική εμπειρία ανάλογης των αναγκών που προκύπτουν από την υγειονομική κρίση που ξεδιπλώνεται στη Θεσσαλονίκη, να έχουν αφήσει πίσω τους οικογένεια, παιδιά τις… ζωές τους, έχουν παράλληλα δηλώσει ότι θα μείνουν στη Θεσσαλονίκη για όσο καιρό κριθεί αναγκαίο.

Το παράδειγμα τους ακολουθούν και άλλοι νοσηλευτές από όλη την Ελλάδα, υπενθυμίζοντας ότι η προσφορά «φωλιάζει» στο ΕΣΥ. Μέχρι στιγμής και όπως έχει γίνει γνωστό ακόμη 23 – έως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές – προγραμμάτιζαν να ταξιδεύουν, ταξίδευαν ή ήδη έχουν φτάσει στη Θεσσαλονίκη.

Ειδικότερα και όπως έχει γίνει γνωστό, επρόκειτο για έξι ακόμη νοσηλευτές από το Αργος, πέντε από την Κομοτηνή, πέντε από την Κόρινθο, τρεις από τα Γιάννενα, τρεις από την Κέρκυρα και μία από τη Σπάρτη.

«Σφυροκόπημα» του ιού στους υγειονομικούς

Και μπορεί το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό να απαρτίζεται από επαγγελματίες που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα πώς να προστατευτούν από τον πανδημικό ιό, παρ’ όλα αυτά οι αριθμοί αποδεικνύουν ότι δεν είναι άτρωτοι.

Σύμφωνα με στοιχεία των εργαζομένων στο ΕΣΥ (ΠΟΕΔΗΝ), 2.000 υγειονομικοί λείπουν από τα νοσοκομεία είτε γιατί επιβεβαιωμένα νοσούν με λοίμωξη Covid-19 είτε επειδή έχουν χαρακτηριστεί «στενές επαφές» και άρα βρίσκονται υπό κατ’ οίκον περιορισμό. Εξ’ αυτών οι 700 εργάζονται σε νοσοκομεία της Βόρειας Ελλάδας, εκεί όπου το «σφυροκόπημα» του SARS-CoV-2 μαίνεται ανεξάντλητο.

Από τα επίσημα, δε, στοιχεία, που αφορούν την 1η υγειονομική περιφέρεια Αττικής, η κατανομή κρουσμάτων ανά επαγγελματική κατηγορία «δείχνει» ότι το 46% των μεταδόσεων αφορά στο νοσηλευτικό προσωπικό και το 32% στο ιατρικό προσωπικό, με τους εργαζόμενους στα διοικητικά γραφεία να ακολουθούν (6%).

Και δυστυχώς η έκβαση της νόσου δεν είναι πάντα θετική, αφού ο φονικός ιός δεν γνωρίζει από εξαιρέσεις.

Την περασμένη Δευτέρα, η αναφορά της καθηγήτριας Παιδιατρικής Λοιμωξιολογίας, Βάνας Παπαευαγγέλου στους δύο επιστήμονες που ηττήθηκαν πρόσφατα από τον νέο κορωνοϊό προκάλεσε συγκίνηση:

«Είναι ιδιαίτερα λυπηρό ότι το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε χάσαμε δύο νέους ανθρώπους, μάχιμους συναδέλφους μας, γιατρούς» είπε χαρακτηριστικά. Αυτό δείχνει ότι κανένας δεν είναι υπεράνω, συμπλήρωσε για να καταλήξει πως «είμαστε όλοι ευάλωτοι. Κανένας μας δεν είναι υπεράνω αυτής της λοίμωξης».

Ειδικότερα ό ιατρικός κόσμος έγινε φτωχότερος μετά την πρόσφατη απώλεια του 52χρονου, Γιάννη Μητρόπουλου, γιατρού της Βουλής. Νοσηλευόταν επί ημέρες στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Σωτηρία, όμως παρά τη μάχη που έδωσαν οι συνάδελφοί του δεν κατάφεραν να τον κρατήσουν στη ζωή. Λίγα 24ωρα αργότερα την τελευταία του πνοή άφησε στο Αττικόν ο 42χρονος πνευμονολόγος, Αντώνης Χατζηγεωργίου, πατέρας τριών παιδιών.

MUST READ

Το «πενιχρό» 20, τα τρία... μηδενικά και το παράδειγμα του Βιλντόζα

Το πανελλήνιο, όμως, συγκλόνισε και η ιστορία ενός συνταξιούχου γιατρού, που έφερε στο φως το MEGA. Ο άτυχος άνδρας δήλωσε εθελοντής σε νοσοκομείο για να βοηθήσει στη μάχη κατά του νέου κορωνοϊού, όμως τελικά έπεσε ο ίδιος θύμα του.