Η δοκιμασία των ΑΕΚ και Ολυμπιακού και ο χαρακτήρας της μεγάλης ομάδας

Να… τραβάνε τα μαλλιά τους πρέπει στον Αρη για τον τρόπο που η ομάδα γνώρισε τις τρεις ήττες της στις πρώτες επτά αγωνιστικές. Σε κανένα από τα τρία αυτά παιχνίδια ο «Θεός του πολέμου» δεν ήταν χειρότερος από τον αντίπαλό του. Με αποκορύφωμα φυσικά το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, στο οποίο οι κίτρινοι δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για να πάρουν μια μεγάλη νίκη, ωστόσο για λεπτομέρειες και πάλι δεν κατάφεραν να πάρουν ούτε τον βαθμό της ισοπαλίας.

Σε ένα ματς που αν έληγε ισόπαλο ο Άρης θα είχε κάθε δικαίωμα να αισθάνεται πως δεν πήρε αυτό που άξιζε, ηττήθηκε κιόλας.

Ποδοσφαιρική αφέλεια και λάθη; Έλλειψη χημείας; Ατυχία; Αδυναμίες στο έμψυχο δυναμικό; Ναι όλα αυτά μαζί υποχρέωσαν την ομάδα του Πάκο Ερέρα σε τρεις ήττες σε επτά ματς, που για την ποιότητα που διαθέτει κρίνονται πολλές.

Φυσικά υπάρχουν πολλά ελαφρυντικά και κυρίως ότι πρόκειται για μια νέα ομάδα με σχεδόν 20 νέους παίκτες που ακόμη δεν έχει κατασταλάξει στην βασική της 11άδα. Και πώς να το κάνει αυτό όταν για παράδειγμα τρεις ποιοτικοί παίκτες, οι Μάβραϊ, Σιώπης και Μαρτίνες δεν έχουν πολύ καιρό στο ρόστερ.

Ο Άρης βρίσκεται ουσιαστικά ενώπιον του πρώτου… προβληματισμού της σεζόν, χωρίς φυσικά να πρέπει κανείς στην ομάδα να τα βάψει μαύρα. Το αντίθετο.

Το ότι οπαδοί και ομάδα αισθάνονται… σκασμένοι που ο Άρης έχει «μόνο» 12 βαθμούς είναι θετικότατο και δείγμα της σωστής νοοτροπίας που πρέπει να έχει ένας σύλλογος του βεληνεκούς του.

Κι αυτό το γαμώτο προέρχεται από το δικαίωμα που δίνει η νέα προσπάθεια για δυναμική επιστροφή. Ο κόσμος του ελπίζει σε κάτι κάλο. Σε κάτι καλό που θα εξελίσσεται τα επόμενα χρόνια και που θα παγιώσει τον «Θεό του πολέμου» και πάλι μεταξύ των μεγάλών ελληνικών ομάδων, αλλά και (τουλάχιστον) στις θέσεις που οδηγούν στο Europa League.

Ο Άρης έχει τη βάση, έχει τις δυνατότητες και μέρα με τη μέρα, μαζί με τις διορθωτικές κινήσεις που αναμένεται να γίνουν την χειμερινή μεταγραφική περίοδο, η εικόνα του θα βελτιώνεται προς το καλύτερο.

Το πρόγραμμα της Σούπερ Λίγκας το φέρνει έτσι που ο Άρης να έχει δύο ακόμη ντέρμπι στη σειρά, με ΑΕΚ και Ολυμπιακό. Μπορεί κάποιος να πει ότι καλύτερα θα ήταν οι κίτρινοι να είχαν κάποιο εύκολο ματς για να έχουν αυξημένες πιθανότητες νίκης ώστε να επανέλθει η καλή ψυχολογία.

Προσωπικά θεωρώ ότι είναι μια καλή δοκιμασία ώστε ο Αρης να δείξει χαρακτήρα, να δείξει ότι μπορεί να διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις και αποσπώντας θετικά αποτελέσματα να πιστοποιήσει ότι βρίσκεται σε καλό δρόμο.

Αλλωστε στα δύο ματς με τον ΠΑΟΚ, τόσο στην Τούμπα για το Κύπελλο όσο και στο Βικελίδης για το πρωτάθλημα, ήταν καλύτερος από τον αντίπαλο του, παρότι δεν κατάφερε να τον κερδίσει σε κανένα. Κόντρα σε κόκκινους και κίτρινους ο Άρης θα πρέπει να αποβάλλει την αφέλεια που τον διακρίνει ως τώρα και να γίνει πιο ουσιαστικός και κυνικός.

ΥΓ: Εξαιρετική η εικόνα του Βικελίδης με τους 24.000 οπαδούς να δημιουργούν μια «γιορτή» που σπανίως βλέπουμε σε ντέρμπι ελληνικού πρωταθλήματος. Κι αυτό καθώς συνήθως σημαδεύονται από επεισόδια.
Ωστόσο δεν συνέβη το παραμικρό, παρά τα… σπασμένα νεύρα αρκετών φιλάθλων από την κακή διαχείριση χώρου και χρόνου της Αστυνομίας που (λόγω της έλευσης των αξιωματούχων του ΠΑΟΚ) άνοιξε κάποιες θύρες του Βικελίδης πολύ αργά. Με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί συνωστισμός και να υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού.

ΥΓ1: Το μαζικό χειροκρότημα σε Ερέρα και παίκτες στο φινάλε του ματς και παρά το οδυνηρό αποτέλεσμα ήταν εκτός από δείγμα φίλαθλου πολιτισμού και ψήφος εμπιστοσύνης και σιγουριά για την προσπάθεια που γίνεται από φέτος.

ΥΓ2: Μετά το δεύτερο γκολ των φιλοξενούμενων, ο Αρης έδειξε να αποδέχεται την ήττα και να μην προσπαθεί ως όφειλε να σώσει έστω τον βαθμό. Χρόνος υπήρχε, καθώς μαζί με τις καθυστερήσεις υπήρχε τουλάχιστον ένα δεκάλεπτο. Εκεί η ομάδα του Ερέρα έδειξε λάθος νοοτροπία και αδυναμία ψυχολογικής διαχείρισης. Είναι κάτι το οποίο πρέπει να διορθωθεί.

MUST READ

Αποκαλυπτικό βίντεο: H επίθεση του οπαδού της Παρτιζάν στον Μπαρτζώκα!

ΥΓ3: Μια μεγάλη ομάδα πρέπει να έχει 2-3 παίκτες που να εκτελούν πέναλτι. Και να για μην φορτώνεται το άγχος πάντα στον ίδιο εκτελεστή και για να μην ξέρουν που να… περιμένουν την εκτέλεση οι αντίπαλοι τερματοφύλακες εφόσον το πρόσωπο που εκτελεί δεν είναι μονίμως το ίδιο.