Την ιστορία τη γράφουν οι παρόντες

Στην Ελλάδα βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα. Αυτό ισχύει φυσικά και στο ποδόσφαιρο.

Στον ΠΑΟΚ πολύς κόσμος έβλεπε την ομάδα καταδικασμένη να αποτύχει μετά την αποχώρηση του Πρίγιοβιτς. Δύο εβδομάδες πριν, γίνονταν χαμός στα ραδιόφωνα, στα social media και στα καφενεία. Θα νόμιζε κανείς ότι διαλύεται ο Δικέφαλος ή ότι κινδυνεύει με υποβιβασμό ή κάποιο άλλο μεγάλο κακό.

Είχε έρθει και εκείνη η ήττα από την Παναχαϊκή με 2-1 στο πρώτο ματς του Κυπέλλου με μια πολύ κακή εμφάνιση που έκανε το κλίμα ακόμη πιο βαρύ.

Οι γκρίνιες άρχισαν να σταματούν μετά το 3-0 μέσα στην Τρίπολη. Για την ακρίβεια μέχρι το ημίχρονο συνεχίζονταν η καταστροφολογία, αλλά μετά άρχισε να αλλάζει το κλίμα. Με ένα διπλό, όσο σημαντικό και να ήταν αυτό, ήταν λες και πέρασε ο ΠΑΟΚ από τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη και βγήκε ξανά σε ήσυχα νερά.

Νίκη 3-0 μέσα στην Τρίπολη, νίκη 3-0 με τον Πανιώνιο, να σου και το 5-0 στη ρεβάνς με την Παναχαϊκή και μέσα σε δύο εβδομάδες φτάσαμε στο άλλο άκρο. Από την κινδυνολογία της διάλυσης βρεθήκαμε στην υπερβολή της επιτυχίας.

«Ο ΠΑΟΚ σκοράρει περισσότερο χωρίς Πρίγιοβιτς λένε τα στατιστικά», ισχυρίζονται αρκετοί και αυτό είναι γεγονός (έχει βάλει 11 γκολ στα τρία τελευταία ματς μετά την επίσημη ανακοίνωση της πώλησης του Σέρβου) αλλά το δείγμα είναι μικρό και απέναντι σε σαφώς υποδεέστερους αντιπάλους.

Εξ αρχής υποστήριζα και υποστηρίζω ότι η ομάδα (το σύνολο) είναι πάνω από όλους. Αυτό είχα επισημάνει και στην περίπτωση του Πρίγιοβιτς. Το πιο μεγάλο όπλο του ΠΑΟΚ είναι η υπεραξία που βγάζει η προσπάθεια όλου του (πολύ δεμένου και καλά δουλεμένου μαζί) συνόλου και το άθροισμα όλων φαντάζει μεγαλύτερο από την ξεχωριστή αξία των μονάδων της ομάδας.

Η αξία και η παρουσία της κάθε μονάδας του συνόλου δίνει μια ξεχωριστή ισορροπία μέσα στην ομάδα. Τα 55 γκολ που έβαλε ο Πρίγιοβιτς μέσα σε δύο χρόνια δύσκολα μπορεί να τα βρει ο ΠΑΟΚ σε έναν παίκτη. Πιθανότατα θα έρθουν ματς που θα λείψει ο Σέρβος και τα κρίσιμα γκολ του. Αλλά το κενό του γίνεται προσπάθεια να καλυφθεί από όλη την ομάδα, από το σύνολο και όχι μόνο από έναν καινούριο σέντερ φορ ή τον Άκπομ και τον Καρέλη που υπήρχαν ήδη. Ήρθε ο 22χρονος Σφιντέρσκι, αλλά κανείς δεν μπορεί να θεωρήσει σίγουρο (όσο ταλαντούχους κι αν είναι) ότι θα βάλει 55 γκολ σε δύο χρόνια. Μπορεί να μη βάλει ούτε τα μισά, αλλά να δώσει άλλα στοιχεία στην ομάδα. Το ίδιο και ο Άκπομ.

Ο καθένας κάνει τη δουλειά του για να κερδίζει η ομάδα.

Το όπλο του ΠΑΟΚ συνεχίζει να είναι το ίδιο: η ομάδα, το σύνολο. Όσο υπήρχε ο Πρίγιοβιτς υποστήριζα ότι ο Δικέφαλος δεν παίρνει όσα γκολ χρειάζεται από τις πιο πίσω ζώνες. Δεν έφταιγε ο Σέρβος γι’ αυτό. Στα τελευταία ματς έχει πάρει αρκετά γκολ από πιο πίσω. Μπορεί και να είναι συμπωματικό. Αλλά αυτό είναι σημαντικό και πρέπει να το κρατήσει η ομάδα στην τελική ευθεία της σεζόν.

Προσωπικά δε βιάζομαι να βγάλω συμπεράσματα πριν και τα ντέρμπι. Εκεί θα κριθούν πολλά για την έκβαση της φετινής χρονιάς και προς τα τέλη Φλεβάρη θα μπορούμε να πούμε με μεγαλύτερη ασφάλεια αν έχει λείψει ο Πρίγιοβιτς ή όχι.

Είτε λείψει όμως είτε όχι το γεγονός είναι ένα: ότι την ιστορία τη γράφουν οι παρόντες.

MUST READ

«Τετράστερος» ο πρωταθλητής Ευρώπης, περιμένει τον επόμενο... (4-1, vids)

Αυτό είναι που καλούνται να κάνουν οι παίκτες που βρίσκονται στον ΠΑΟΚ: να γράψουν ιστορία με τα επιτεύγματά τους.