Σαν σήμερα : Η τραγωδία του Χέιζελ

Σαν σήμερα : Η τραγωδία του Χέιζελ

Σε μια από τις θλιβερές ημέρες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, 39 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στο Στάδιο «Χέιζελ», στον τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών, μεταξύ της Γιουβέντους και της Λίβερπουλ.

Σαν σήμερα το 1985, συνέβη ένα τραγικό γεγονός στο στάδιο Χέιζελ των Βρυξελλών, όπου η Λίβερπουλ και η Γιουβέντους θα αγωνίζονταν σε έναν από τους πλέον ενδιαφέροντες τελικούς για το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης. Ήταν ένας πραγματικά τελικός της ντροπής ο οποίος ίσως να μην έπρεπε να είχε διεξαχθεί ποτέ. Η τραγωδία ήταν αποτέλεσμα πολλών παραγόντων, όπως ο υπερβολικά μεγάλος αριθμός οπαδών σε εξέδρα, η κακή αστυνόμευση των Βέλγων και οι Άγγλοι οπαδοί.

Το χρονικό της τραγωδίας

Μόλις 60′ πριν από την προγραμματισμένη έναρξη του παιχνιδιού, οι οπαδοί της αγγλικής ομάδας παραβιάζουν ένα κιγκλίδωμα που τους χώριζε από τους φιλάθλους της Γιουβέντους, οι οποίοι οπισθοχωρούν προς έναν τοίχο. Όσοι βρίσκονταν κοντά στον τοίχο συνεθλίβησαν από την πίεση χιλιάδων κόσμου.

Image result for χειζελ

Ο τοίχος τελικά κατέρρευσε, ενώ πολλά άτομα αναρριχήθηκαν από πάνω με ασφάλεια. Πολλοί άλλοι, ωστόσο, έχασαν τη ζωή τους ή τραυματίστηκαν σοβαρά, γράφοντας μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία του ποδοσφαίρου, καθώς 39 άνθρωποι (32 Ιταλοί οπαδοί της Γιουβέντους, 4 Βέλγοι, 2 Γάλλοι και ένας Βορειοϊρλανδός) έχασαν την ζωή τους και πάνω από 600 τραυματίστηκαν.

Κι όμως… ο τελικός ξεκινά

Το παιχνίδι διεξήχθη, παρά την καταστροφή, προκειμένου να αποφευχθεί περαιτέρω βία. Ύστερα από αυτή την πρωτοφανή τραγωδία, οι φωνές των αρχηγών των δύο ομάδων, Φιλ Νιλ και Γκαετάνο Σιρέα, ακούστηκαν από τα μεγάφωνα του γηπέδου, ενημερώνοντας τον κόσμο ότι το παιχνίδι θα διεξαχθεί κανονικά. Ήταν η πιο αμφιλεγόμενη απόφαση στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Η UEFA δικαιολογήθηκε, υποστηρίζοντας πως ενδεχόμενη αναβολή του αγώνα θα πυροδοτούσε νέο κύμα τυφλής βίας, στους δρόμους των Βρυξελλών. Η Γιουβέντους κατακτά το Κύπελλο Πρωταθλητριών, το πρώτο της ιστορίας της, χάρη σε εύστοχο χτύπημα πέναλτι του Μισέλ Πλατινί. Οι έντονοι πανηγυρισμοί του σημερινού προέδρου της UEFA αποτελούν το μελανότερο σημείο της λαμπρής του καριέρας.

Η αιτία των θλιβερών γεγονότων

Ουσιαστικά, ακέραια η ευθύνη της τραγωδίας χρεώθηκε στους οπαδούς της Λίβερπουλ. Για πολλά χρόνια στην αγγλική πόλη, το «Χέιζελ» ήταν ένα θέμα ταμπού, και η αναφορά σε αυτό γινόταν ως «η λέξη που ξεκινά από Χ», με τους κατοίκους να προσπαθούν να ζήσουν με τη ντροπή που δημιούργησε η διεθνής κατακραυγή. Η αλήθεια είναι ότι σίγουρα υπήρξαν χούλιγκανς ανάμεσα στους 25.000 Άγγλους, αλλά επίσης είναι γεγονός πως οι φίλοι της Λίβερπουλ τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 δεν είχαν ιστορικό βίας σε αντίθεση με τους οπαδούς άλλων συλλόγων που ήταν διαβόητοι για την ακραία συμπεριφορά τους.

Πολλοί, ακόμη και σήμερα υποστηρίζουν πως τα πραγματικά αίτια που οδήγησαν στην τραγωδία του «Χέιζελ» είχαν συμβεί ένα χρόνο πριν, όταν η Λίβερπουλ επικρατούσε για τον ίδιο θεσμό στο «Ολίμπικο» της Ρόμα. Υπήρξαν κατηγορίες για κακομεταχείριση των Άγγλων εκδρομέων τόσο από την αστυνομία, όσο και από τους Ιταλούς σαν αντίδραση για την απώλεια του Κυπέλλου. Έγιναν καταγγελίες για πολυάριθμες επιθέσεις και τραυματισμούς φίλων των «κόκκινων». Ένα χρόνο μετά δόθηκε η ευκαιρία για ρεβάνς σε ουδέτερο έδαφος.

Έχουν υπάρξει ατέλειωτες συζητήσεις σχετικά με το αν στο «Χέιζελ» βρέθηκαν ενωμένοι σε ένα Εθνικό Μέτωπο χούλιγκανς από διαφορετικές αγγλικές ομάδες. Οι υποστηρικτές αυτού του σεναρίου- που δεν αποδείχθηκε ποτέ- λένε πως στις Βρυξέλλες συμμάχησαν παλιοί εχθροί απέναντι στους Ιταλούς. Οι διαβόητοι «Bushwalkers» της Μίλγουολ, οι «MIGS» της Λούτον, οι «ICF» της Γουέστ Χαμ και οι «Toon Army» της Νιούκαστλ, λέγεται πως πήραν μέρος σε ότι συνέβη στο Βέλγιο.

Ποτέ δεν υπήρξε καμία επίσημη έρευνα για τα αίτια της καταστροφής και κανείς δεν ζήτησε ευθύνες από την UEFA, τη διοίκηση του σταδίου ή τη Βελγική αστυνομία,τους ανθρώπους δηλαδή που πήραν αποφάσεις για τη διεξαγωγή ενός τελικού Κυπέλλου Πρωταθλητριών κάτω από συνθήκες που σήμερα φαντάζουν αδιανόητες. Όμως, τα γεγονότα λένε πως ένας τέτοιος ποδοσφαιρικός αγώνας έγινε σε ένα γήπεδο ηλικίας 55 ετών, σε πολλά σημεία ετοιμόρροπο. Οπαδοί των δύο ομάδων βρέθηκαν στην ίδια θύρα, από αβλεψία των διοργανωτών και τη μαύρη αγορά. Ελάχιστη αστυνομική δύναμη, συρματόπλεγμα και μια υποτυπώδης νεκρή ζώνη μεταξύ των οπαδών στην κερκίδα «Ζ».

Η επόμενη μέρα

Ο πρόεδρος της Λίβερπουλ μερικές μέρες αργότερα, ανακοίνωσε πως η ομάδα δεν θα αγωνιζόταν στην Ευρώπη την επόμενη σεζόν. Δεν πέρασαν ούτε λίγες ώρες, για να γίνει γνωστό πως η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Αγγλίας, υπό την ασφυκτική πίεση της Μάργκαρετ Θάτσερ, απέσυρε όλες τις ομάδες από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ούτε αυτό όμως ήταν αρκετό. Δυο μέρες αργότερα η UEFA πήρε την απόφαση να αποκλείσει για πέντε χρόνια κάθε αγγλική ομάδα, ενώ για τη Λίβερπουλ η τιμωρία θα ίσχυε για αδιευκρίνιστο χρονικό διάστημα.

Υποστηρίζεται πως η «Σιδηρά Κυρία», πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ, αντιμετώπισε το θέμα της βίας στα γήπεδα με την ίδια σκληρότητα που είχε επιδείξει και απέναντι στην ιστορική απεργία των ανθρακωρύχων. Η διαφορά είναι ότι ενώ στη δεύτερη περίπτωση συνάντησε την παγκόσμια κατακραυγή, σε αυτή των χούλιγκανς οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν κατάφεραν να οδηγήσει το άθλημα, στα χρόνια που ακολούθησαν, σε μια πορεία που απέδειξε πως η Ευρώπη δεν έσφαλλε όταν τελικά συγχωρούσε το αγγλικό ποδόσφαιρο.

Η ευρωπαϊκή ομοσπονδία αντιλήφθηκε ότι έπρεπε να αλλάξει πολλά πράγματα σχετικά με τη διεξαγωγή αγώνων ποδοσφαίρου στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και θέσπισε κανόνες ασφαλείας των γηπέδων, αντίστοιχες δικλείδες για τους ταραξίες, αστυνόμευση και πλήθος άλλων μέτρων. Χρειάστηκε όμως να χαθούν 39 ψυχές…

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ