Ποιος είναι το αφεντικό

ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΟ στην ΑΕΚ αναφέρουν τα ρεπορτάζ. Για τη νέα τιμωρία που επιβλήθηκε στον Μανόλο Χιμένεθ. Ότι τα «ανώτατα κλιμάκια της ΠΑΕ» κάνουν λόγο για «εξοντωτική ποινή στα όρια του νομικού σκανδάλου». Μάλιστα. Από που κι ως που όμως ο εκνευρισμός; Δεν έπεσε η χούντα, στο ποδόσφαιρο; Δε φύγανε οι γκρανκάσες; Όλοι μαζί δεν ψηφίσαμε τον Γραμμένο για πρόεδρο της ΕΠΟ; Πως γίνεται να μας τρώνε τον προπονητή και εις διπλούν μάλιστα; Δεκαπέντε μέρες η πρώτη ποινή, τριάντα η δεύτερη, σύνολον τεσσαράκοντα πέντε. Τσάμπα έτρεχε ο τίγρης στα Γρεβενά στη πίτα της τοπικής Ένωσης του συναγωνιστή Κουπτσίδη;

ΝΑ μιλήσουμε σοβαρά. Το ότι δεν θα κάτσει ο Χιμένεθ στο πάγκο στα παιχνίδια με Παναιτωλικό, Γιάννενα, Λάρισα και στη ρεβάνς του Κυπέλλου με τον Παναιτωλικό είναι το έλασσον. Το μείζον είναι ποιος είναι το αφεντικό στο ποδόσφαιρο. Το μήνυμα που περνάει με την εις διπλούν τιμωρία του προπονητή της ΑΕΚ. Εξ ου και ο εκνευρισμός.

Και δεν ήταν το πρώτο ή το μοναδικό μήνυμα. Ακόμα πιο ηχηρό ήταν το μήνυμα με τη διαιτησία στο φινάλε του πρώτου γύρου. Κανονικό γκολ του Πλατανιά για να κάνει το 1-0 με τον ΠΑΟΚ δεν μετράει σαν οφ-σάιντ. Την ίδια ώρα, οι ρεπόρτερς της ΑΕΚ σκίζουν τα ρούχα τους για ένα τουλάχιστον πέναλτι στο 0-0 με τον Απόλλωνα.

Ο ΤΙΓΡΗΣ όμως τουμπεκής. Σιωπηλός. Με τον Μαρινάκη σκοτωνότανε όταν η ΑΕΚ έπαιζε στη Γ΄ Εθνική και τη χώριζαν από τον Ολυμπιακό δύο κατηγορίες. Για τη διπλή πιστολιά το Σάββατο σε ΟΑΚΑ και Περιβόλια, ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Σ’ ένα πρωτάθλημα που κατά πως φαίνεται θα κριθεί στο πόντο, να τρώνε στην ΑΕΚ δύο βαθμούς, να αβαντάρουν τον ΠΑΟΚ για να πάρει τους τρεις κι ο εκνευρισμός να βγαίνει ύστερα από μία βδομάδα για τον Χιμένεθ.

ΤΑ έχουμε ξαναπεί. Ο Μελισσανίδης βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Υποτίθεται ότι οι δύο Πόντιοι δώσανε τα χέρια και βάλανε πλάτη για να φτιάξουνε μέσω των Γραμμένου-Δέδε το ποδόσφαιρο. Τρώει τη γεμάτη πιστολιά με το βοηθό Καλφόγλου στον τελικό και το κύπελλο, ανεβαίνει στον Λευκό Πύργο. Στην αρχή τον αποκαλεί «αλήτη» και «στημένο». Στη συνέχεια το ξανασκέφτεται και τα γυρίζει. Για τις δύο πιστολιές του περασμένου Σαββάτου να βγει να πει τι; Ότι τρώνε την ΑΕΚ και σπρώχνουνε τον ΠΑΟΚ; Να δείξει αδυναμία, αυτός που έστειλε τους διαιτητές-πεζοναύτες να σφυρίζουν στα τρένα; Να αποδεχθεί ότι ο συμπολεμιστής στο ίδιο μετερίζι στη μάχη για τη κάθαρση, ο Ιβάν ο Τρομερός, τον τρώει λάχανο; Δύσκολο.

ΕΞ ΟΥ κι ο εκνευρισμός βγαίνει με μία βδομάδα καθυστέρηση. Δήθεν ότι «όλες οι αποφάσεις της Εφέσεων βγήκαν τη Πέμπτη εκτός από του Χιμένεθ, ενώ ενστάσεις εκφράζονται και για το σκεπτικό της απόφασης». Τρίχες κατσαρές. Ποιος ασχολείται με τον Χιμένεθ; Ο εκνευρισμός έχει να κάνει με το μήνυμα για το ποιος είναι το αφεντικό με τη νέα κατάσταση στην ΕΠΟ και στο ποδόσφαιρο. Μήνυμα που το περασμένο Σάββατο ακούστηκε από τα Περιβόλια μέχρι το ΟΑΚΑ. Κι έπεται και συνέχεια. Ένας ολόκληρος δεύτερος γύρος είναι μπροστά . Όσο κορυφώνεται η μάχη για το πρωτάθλημα, τόσο οι πιστολιές θα πέφτουν στο ψαχνό. Μόνο αφελείς μπορούν να πιστεύουν σε συμμαχίες. Σε τέτοιο επίπεδο ούτε φίλοι υπάρχουν, ούτε εχθροί. Μόνο συμφέροντα.

ΤΟ αφήγημα της νέας κατάστασης λέει ότι η Διαιτησία δεν είναι όπως τα προηγούμενα χρόνια, που ο πεζοναύτης έμπαινε στο γήπεδο κι έπαιζε από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό εκατό-μηδέν. Τα λάθη είναι μεμονωμένα και κατά συνέπεια ανθρώπινα. Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι ο διαιτητής δεν μπορεί να παίξει εκατό-μηδέν, γιατί ξέρει ότι στην ΕΠΟ υπάρχει συνιδιοκτησία. Εξ αδιαιρέτου σε ποσοστά 50-50. Αρκεί ένα σφύριγμα για να κερδίσει η ΑΕΚ τη Λαμία. Το πέναλτι που ζητάει η ΑΕΚ με τον Απόλλωνα, δεν το βλέπει ο Κουμπαράκης. Ένα λάθος, δυο βαθμοί. Και οι λεπτομέρειες. Την αγκωνιά του δικού μας δεν τη βλέπει ο διαιτητής, του αντιπάλου είναι κόκκινη. Ο βοηθός ένα χοντρό λάθος θα κάνει, στο είναι δεν είναι οφσάιντ. Πέρυσι που ο ΠΑΟΚ έπρεπε να ανατρέψει το 0-2 του Παναθηναϊκού, για να πάει στον τελικό, είδαμε το εκατό-μηδέν με τον Κύζα. Ο Κομίνης στον τελικό εκ των πραγμάτων θα έπαιζε 50-50. Ένα λάθος του βοηθού ήταν αρκετό. Στο πρόσφατο ντέρμπι στο ΟΑΚΑ η ΑΕΚ ήθελε τον Καλογερόπουλο και ο ΠΑΟΚ τον Παπαπέτρου. Ο Περέιρα, λόγω συνιδιοκτησίας, έβαλε τον «ουδέτερο» Αρετόπουλο.

Ο ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗΣ με τον Ιβάν στις αρχές του χρόνου τα σπάσανε. Στην ΕΠΟ εκ των πραγμάτων έπρεπε να πάνε μαζί. Ο ένας είχε ανάγκη τον άλλον. Η «συνεργασία» ήταν μονόδρομος. Στο μεταξύ, λόγω σφαγής-Κύζα, είχε, αποχωρήσει ο Αλαφούζος.

Από κει και πέρα, όπως έχω ξαναγράψει, η ιστορία διδάσκει: στον πρώτο Βαλκανικό πόλεμο, (Σεπτέμβριος 1912) οι Σύμμαχοι (Έλληνες, Βούλγαροι, Σέρβοι) πολέμησαν εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Με το που τελείωσε ο πόλεμος (30 Μαΐου 1913) με ήττα των Τούρκων, στις 16 Ιουνίου 1913 ξεκίνησε ο δεύτερος Βαλκανικός . Σε λιγότερο από ένα μήνα. Μεταξύ των νικητών, για τη διανομή των πρώην Οθωμανικών εδαφών. Βουλγαρία εναντίον Ελλάδος (και Σερβίας) για τη Θεσσαλονίκη. Κάποια στιγμή μάλιστα, τάχθηκαν υπέρ των Συμμάχων και κατά των Βουλγάρων και οι Τούρκοι. Ύστερα από έναν αιώνα, αναμένουμε τις εξελίξεις των πραγμάτων μεταξύ των νικητών στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Αυτά.

Στη μουσική επιλογή The Shadows-Apache.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…