Ο Ολυμπιακός ήταν απογοητευτικός για 60 λεπτά, όμως η γκολάρα του Μάριν στο 63΄ του χάρισε τη νίκη ενώ θα μπορούσε να είχε επικρατήσει πιο άνετα αν ο βοηθός Γκάγκας είχε μετρήσει το καθαρό γκολ του Ανσαριφάρντ στο 73΄. Στην κορυφή λοιπόν και με κόντρα τον... καλικάντζαρο βοηθό.
Ο Ολυμπιακός είδε το Σάββατο τον δρόμο ανοιχτό για την κορυφή. Είδε την ΑΕΚ να γκελάρει κόντρα στον Απόλλωνα. Είδε τον ΠΑΟΚ να περνάει από τον Πλατανιά ντυμένος με το κουστούμι της εξυγίανσης. Είδε την ευκαιρία να περάσει σε θέση οδηγού, κάνοντας Χριστούγεννα στην κορυφή. Και δεν την έχασε, διευρύνοντας το νικηφόρο σερί του στο 6 στα 6. Με τον Μάρκο Μάριν να πετυχαίνει ένα από τα ωραιότερα γκολ της καριέρας του. Το τελικό 1-0 επί του ΠΑΣ μπορεί να μην ενθουσιάζει, να μην είναι λαμπερό, αλλά η σημασία του αποτυπώθηκε βροντερά στους έξαλλους πανηγυρισμούς στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Είπαμε, για τον οργανισμό Ολυμπιακός, η κορυφή είναι η φυσική θέση του συλλόγου. Και η επιστροφή, σε μία χρονιά που αισθάνεται ότι έχει ένα ολόκληρο σύστημα απέναντί του, εκλαμβάνεται ως επίδειξη δύναμης.
Εστω κι αν μάτωσε (κυριολεκτικά και μεταφορικά) κόντρα στον ψυχωμένο και τσαμπουκαλεμένο ΠΑΣ Γιάννινα. Εστω κι αν «πέταξε» στα σκουπίδια ένα ολόκληρο ημίχρονο, με λάθος επιλογές, κακό διάβασμα, κακές ατομικές ενέργειες. Εστω κι αν οι «καλικάντζαροι» Τζήλος (διαιτητής) και Γκάγκας (βοηθός) του στέρησαν το πεντακάθαρο 2-0 στο 72′. Μία φάση που θα γίνει γρήγορα viral σε ολόκληρη την Ευρώπη, καθώς η μπάλα πέρασε σχεδόν μισό μέτρο μέσα από τη γραμμή στο σουτ του Ανσαριφάρντ.
Ακόμη κι έτσι ο Ολυμπιακός επέστρεψε στην πρώτη θέση του πρωταθλήματος, κλείνει τη χρονιά εκεί που λίγοι τον περίμεναν και πλέον χαμογελάει πονηρά στους ανταγωνιστές του. Διότι επιβεβαιώνει, έστω και χωρίς να ενθουσιάζει, ότι η νέα κατάσταση στα πράγματα του ποδοσφαίρου τον εξιτάρει, του αρέσει, και σκοπεύει να πάει κόντρα ως το φινάλε.
Η ΛΑΘΟΣ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΤΑΚΗ
Στο αγωνιστικό σκέλος, τώρα, η ιδέα του Λεμονή ήταν απλή (έως και απλοϊκή). Την «ειδικών συνθηκών» 11άδα του δευτέρου ημιχρόνου στο Αγρίνιο, την επέλεξε για αρχική κόντρα στον ΠΑΣ. Ιδια λογική κόντρα σε μία ομάδα με τελείως διαφορετικό στιλ παιχνιδιού, διαφορετική προσέγγιση και τακτική. Διότι ο Γιάννης Πετράκης δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης των επιλογών του: Πέντε αμυντικοί, γεμάτο κέντρο και (αντ)επιθέσεις με -το πολύ- τρεις παίκτες, πάντα με μακρινές μπαλιές, κατά βάση από τα πλάγια.
Τι είχε να αντιτάξει σε αυτό το ξεκάθαρο ταμπούρι ο Ολυμπιακός; Από τη στιγμή που στο 3′ η ομάδα του Λεμονή έχασε την ευκαιρία να απλοποιήσει τη ζωή της, με την απευθείας εκτέλεση φάουλ του Φορτούνη να αποκρούεται δύσκολα από τον Γιαννικόγλου, τα πράγματα περιπλέχθηκαν. Ο ΠΑΣ κλείστηκε καλά, η κοσμοσυρροή στα χαφ τον βόλεψε και από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να έχει πλάτος στο παιχνίδι του, ελλείψει ακραίων χαφ, άρχισαν τα δύσκολα. Οι κάθετες του Ταχτσίδη έβρισκαν διαρκώς σε αντίπαλο, οι χώροι είχαν ελαχιστοποιηθεί, κίνηση δεν υπήρχε, με αποτέλεσμα τα πράγματα να γίνουν δύσκολα. Και ο εκνευρισμός μην αφήνει τους «ερυθρόλευκους» να σκεφτούν καθαρά και λογικά. Ένα ακόμη φάουλ του Φορτούνη στο 16′, μία παράλληλη μπαλιά-φαρμάκι (29′) του ίδιου που δεν πρόλαβαν Ανσαριφάρντ και Σισέ, αλλά και ένα δύσκολο σουτ του Ελληνα χαφ μέσα από τη μικρή περιοχή ήταν οι τρεις μοναδικές φάσεις του πρώτου ημιχρόνου για τον Ολυμπιακό. Την ώρα που ο ΠΑΣ αμυνόταν μαζικά και δίχως καμία διάθεση αλλαγής πλάνου.
Ο ΠΑΡΝΤΟ, Η ΓΚΟΛΑΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ
Ακόμη και στην επανάληψη ο Τάκης Λεμονής αποφάσισε να δώσει λίγο χρόνο στο πλάνο του. Μάταια. Και ευτυχώς το αντιλήφθηκε νωρίς. Στο 56’ έξω ο αρνητικός Ταχτσίδης, μέσα ο -κανονικός εξτρέμ- Πάρντο και ο Οτζίτζα στον άξονα, στη θέση του. Και κάπου εκεί ο Ολυμπιακός άρχισε να χτίζει τη νίκη του. Η κυκλοφορία βελτιώθηκε, οι ρόλοι μοιράστηκαν σωστά και η μπάλα άρχισε να κινείται καλύτερα. Αλλά ήταν το μαγικό άγγιγμα του Μάριν που έκανε τη διαφορά. Η γκολάρα του Γερμανού στο 63ο λεπτό, με σουτ από τα 25 μέτρα ήταν το σημείο αναφοράς της βραδιάς. Αλλάζοντας, παράλληλα, τη ροή του αγώνα και ανεβάζοντας την ψυχολογία του Ολυμπιακού.
Δέκα λεπτά αργότερα, μάλιστα, η απίθανη κάθετη μπαλιά του Οτζίτζα έδωσε στον Ανσαριφάρντ την ευκαιρία να πιάσει ένα φοβερό «ξερό» από το ύψος της μεγάλης περιοχής. Η μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι και στη συνέχεια (πολύ) μέσα από τη γραμμή του τέρματος. Κι όμως, αντί η… γιορτή να «τελειώσει», ο βοηθός Γκάγκας και ο διαιτητής Τζήλος συνέχισαν κανονικά, σαν να μη συνέβη τίποτε, παρά τις έντονες διαμαρτυρίες παικτών, προπονητών και κόσμου.
Από εκείνο το σημείο και μετά το παιχνίδι έγινε… ροντέο. Ο ΠΑΣ προσπάθησε να ανέβει και να απειλήσει, τα νεύρα τεντώθηκαν επικίνδυνα, οι κλοτσιές πήγαιναν σύννεφο, αλλά τίποτε δεν άλλαξε.
Ο Ολυμπιακός θα κάνει Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά στην κορυφή. Και θα περιμένει τους άλλους να τον κυνηγούν. Σε ένα παιχνίδι που οι «ερυθρόλευκοι» έχουν επιβιώσει πολλές φορές και το ξέρουν καλύτερα από κάθε αντίπαλό τους…
Το κλειδί:
Το εκπληκτικό γκολ του Μάρκο Μάριν στο 63′ ήταν όλα τα λεφτά για τον Ολυμπιακό. Και αυτό που έκρινε, εν τέλει τη νίκη και την επιστροφή στην κορυφή. Ο Γερμανός ήταν ένας από τους κορυφαίους του Ολυμπιακού στην αναμέτρηση με τον ΠΑΣ και με το τέρμα του άνοιξε την ερμητικά κλειστή άμυνα των Ιωαννίνων. Ένα κρισιμότατο γκολ σε ένα από τα πιο κρίσιμα ματς της σεζόν.
Το 10άρι:
Ο Μάρκο Μάριν πέτυχε το νικητήριο γκολ και αυτομάτως παίρνει το credit που του αρμόζει. Αλλά υπήρχαν κι άλλοι που ξεχώρισαν. Με πρώτο όλων τον Ομάρ Ελαμπντελαουί, ο οποίος θυμίζει ξανά εδώ και λίγο καιρό τον παλιό καλό του εαυτό και κάνει εμφανίσεις αντάξιες της αξίας και της ποιότητάς του. Αν και θα είναι παράλειψη να μην γίνει αναφορά σε αυτή τη φοβερή περίπτωση αμυντικού, τον Κώστα Μαυροπάνο. Ένα παιδί που δεδομένα έχει σπουδαία καριέρα μπροστά του.
Στον πάγκο:
Ο βοηθός Γκάγκας και ο διαιτητής Τζήλος κερδίζουν με άνεση το χρυσό βατόμουρο της χθεσινής βραδιάς. Ο πρώτος διότι δεν είδε το πεντακάθαρο γκολ του Ανσαριφάρντ στο 73′ και ο δεύτερος επειδή άφησε το παιχνίδι να γίνει ρωμαϊκή αρένα, επιτρέποντας έως και αντιαθλητικά χτυπήματα. Επίσης, τα (ατιμώρητα) ειρωνικά χειροκροτήματα μέσα στο πρόσωπο του διαιτητή Τζήλου από τον Μπέριο, ήταν μνημείο διαιτητικής απόφασης και σθένους…
Γιατί κόουτς:
Ο Τακης Λεμονής δυσκόλεψε τη ζωή της ομάδας του με τις επιλογές του στο πρώτο ημίχρονο και ειδικά με την απουσία κανονικού εξτρέμ από την 11άδα. Οσο καλός παίκτης κι αν είναι ο Οτζίτζα, δεξιά δεν μπορεί να παίξει. Από την άλλη, ο Γιάννης Πετράκης επέλεξε μία εξαιρετικά αμυντική τακτική. Ολόκληρη 11άδα στο μισό γήπεδο και ο Κόντε να προσπαθεί να βγάλει μόνος του αντεπιθέσεις. Η είσοδος του Πάρντο και η ποιότητα του Μάριν, άλλαξαν τα δεδομένα.
Γήπεδο: Γεώργιος Καραϊσκάκης
Διαιτητής: Τζήλος Αθανάσιος
Βοηθοί: Χρυσούλα Κουρομπύλια, Δημήτριος Γκάγκας
Τέταρτος: Σπυρίδων Σελίμος
Γκολ: 63′ Μάριν
Κίτρινες: Ταχτσίδης, Σισέ, Ρομαό / Μπέριος, Λίλα, Κόντε, Μπουκουβάλας
Κόκκινες: –
Ολυμπιακός (Τάκης Λεμονής): Προτό, Ελαμπντελαουί, Ενγκελς, Σισέ (88′ Ζιλέ), Κούτρης, Ρομαό, Ταχτσίδης (56′ Πάρντο), Οφόε, Φορτούνης, Μάριν, Ανσαριφάρντ (74′ Τζούρτζεβιτς).
ΠΑΣ Γιάννινα (Γιάννης Πετράκης): Γιαννίκογλου, Σκόνδρας (83′ Βιντάλ), Μπουκουβάλας, Λίλα, Γιάκος, Κόντε, Μαυροπάνος, Μανθάτης (88′ Νικολιάς), Αποστολόπουλος, Χαλκιαδάκης (78′ Μπετρά), Μπέριος.