Η βραδιά του θριάμβου εξελίχθηκε σε εφιάλτη

26/4/2014. Ο Παναθηναϊκός φτάνει στην κατάκτηση ενός ακόμα κυπέλλου. Κάθε κούπα είναι αιτία για χαρά και πανηγυρισμούς. Ένα κύπελλο, βέβαια, μπορεί να μην θεωρείται το τρομερό επίτευγμα για τον σύλλογο, αλλά εκείνη τη βραδιά ήταν.

Διότι ξεκινούσαν τα όνειρα. Ήταν το αποτέλεσμα μίας νέας προσπάθειας που είχε αρχίσει πριν από δέκα μήνες. Το καλοκαίρι του 2013. Ένα restart που κατέληξε σε μία ιστορική νίκη. Ο Παναθηναϊκός το 2013 δεν πήρε άδεια από την ΟΥΕΦΑ για να παίξει στην Ευρώπη. Τότε ο Αλαφούζος έθεσε ως προτεραιότητα την επιβίωση του Παναθηναϊκού. Εφερε τους Αναστασίου, Νταμπίζα και χτίστηκε μία ομάδα, που αποτέλεσε μίξη έμπειρων και ποιοτικών παικτών, με νεαρούς Έλληνες και ξένους. Αποκτήθηκαν μεταξύ άλλων οι Μπεργκ, Πράνιτς, Σίλντενφελτ, Μέντες. Και τον Γενάρη ήρθε και ο Πέτριτς. Έμπειροι ποδοσφαιριστές με παραστάσεις από μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αγώνες Τσάμπιονς Λιγκ.

Αυτοί με τους Καπίνο, Λαγό, Τριανταφυλλόπουλο, Χουχούμη, Μαρινάκη, Δώνη από την Ακαδημία, με παίκτες που διψούσαν να αποδείξουν την αξία τους, όπως οι Καρέλης, Κλωναρίδης, Κουτρουμπής, αλλά και λαβράκια, όπως εμφανίστηκαν εκείνη τη χρονιά, τους Αμπέντ, Ατζαγκούν, δημιούργησαν μία καλή ομάδα. Στον πρώτο γύρο ψαχνόταν, ήρθαν χαστούκια, αλλά το πλάνο τηρήθηκε πιστά. Και με τη στήριξη του κόσμου η ομάδα άρχισε να αποδίδει. Νίκησε τον ΠΑΟΚ εντός, σάρωσε τον Ολυμπιακό με 0-3 στο «Γ. Καραϊσκάκης» και σαν σήμερα στο ΟΑΚΑ μπροστά σε 25.000 οπαδούς της, αντιμετώπισε τον ΠΑΟΚ στον τελικό.

https://youtu.be/XmP5WCwcWS8

Ο Μπεργκ εκείνο το βράδυ, όπως και σ’ αρκετά άλλα στην καριέρα του στον Παναθηναϊκό, ήταν αφηνιασμένος. Με τρία γκολ του Σουηδού (το δεύτερο και το τρίτο χάρμα οφθαλμών) στο 15’, το 50’ και το 88’ κι ένα του Καρέλη στο 54’, ο Παναθηναϊκός ισοπέδωσε τον ΠΑΟΚ που είχε μειώσει σε 3-1 με πέναλτι του Βούκιτς (70’) και κατέκτησε τον τελευταίο του έως τώρα τίτλο.

Σ’ εκείνον τον τελικό, η σύνθεση της ομάδας του Αναστασίου ήταν η εξής: Κοτσόλης, Νάνο, Σίλντενφελντ, Κουτρουμπής, Τριανταφυλλόπουλος, Μέντες, Πράνιτς, Ζέκα, Αμπέντ (75’ Λαγός), Καρέλης (71’ Ατζαγκούν), Μπεργκ (89’ Πέτριτς).

Εμεινε μόνο ο Δώνης

Τρεις παίκτες ξεκίνησαν την τρέχουσα σεζόν, οι οποίοι ήταν και μέλη εκείνης της ομάδας. Οι δύο αγωνίστηκαν στον τελικό 90 λεπτά. Ο ένας ήταν ο Ζέκα, ο οποίος πουλήθηκε στο τέλος Αυγούστου και ο άλλος ο Κουτρουμπής που έφυγε με προσφυγή. Έχει απομείνει μόνο ο Χρήστος Δώνης. Εκείνη τη σεζόν έκανε 18 ματς. Δεν έπαιξε στον τελικό, αλλά είχε μπει αλλαγή στον ημιτελικό στη ρεβάνς θρίλερ με τον ΟΦΗ στη Λεωφόρο. Τώρα παίζει φορ και είναι εκ των αρχηγών.

Εξι τεχνικοί διευθυντές, 55 μεταγραφές!!!

Σαν σήμερα πριν από τέσσερα χρόνια, όλοι έκαναν όνειρα (ακολούθησε, άλλωστε και η πρωτιά στα play offs που έδινε δικαίωμα για συμμετοχή στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ). Πίστευαν ότι η προηγούμενη κακή τετραετία μετά το νταμπλ του 2010, είχε περάσει ανεπιστρεπτί. Δυστυχώς ακολούθησε ακόμα χειρότερη τετραετία και ο σύλλογος έφτασε στον γκρεμό. Η αλήθεια είναι ότι μέχρι το καλοκαίρι του 2015 και την αποχώρηση του Νταμπίζα, έγινε κάθε προσπάθεια να μην αλλάξει το πλάνο. Την επόμενη σεζόν της κούπας, μάλιστα, ο Παναθηναϊκός έφτασε να διεκδικεί το πρωτάθλημα, όμως, η ποινή για το ματς με τον Ολυμπιακό προκάλεσε τεράστια ζημιά.

Το πλάνο επιβίωσης πήγε περίπατο το καλοκαίρι του 2015. Το μυαλό του Αλαφούζου… θόλωσε. Όσοι τον πλαισίωσαν, άλλωστε και συμμετείχαν στον σχεδιασμό, έκαναν επίσης σημαντικά λάθη. Εκείνο το καλοκαίρι έγιναν ανοίγματα στις μεταγραφές (Εσιέν, Σάντσεθ, Βέμερ, που ακόμα… κυνηγούν τον σύλλογο), ήρθε κι ο αποκλεισμός σοκ από την Γκαμπάλα και ξεκίνησε ο Παναθηναϊκός τον κατήφορο… Από το καλοκαίρι του 2014 κι έπειτα έως τώρα, αποχώρησαν έξι τεχνικοί διευθυντές… Σε λιγότερο από μία τετραετία. Και ήρθαν ούτε λίγο ούτε πολύ (μέχρι τον περασμένο Γενάρη), 55 παίκτες!!! Εκ των οποίων έχουν αποχωρήσει 38… Όταν κάνεις σε τέσσερα χρόνια μεταγραφές πέντε 11άδες ή 3 18άδες (συν έναν), πώς να μην αγγίξεις τη διάλυση;

Αναλυτικά οι μεταγραφές από την κατάκτηση του κυπέλλου κι έπειτα:

2014-15 (καλοκαίρι): Στιλ, Σίλντενφελντ (με μεγάλη προσπάθεια ανανεώθηκε ο δανεισμός του), Μπούρμπος, Μπούι, Μπερίσα. ΣΥΝΟΛΟ ΠΕΝΤΕ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ.

2014-15 (Γενάρης): Ταυλαρίδης, Νίνης, Μαυρίας. ΣΥΝΟΛΟ ΤΡΕΙΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ

2015-16 (καλοκαίρι): Γιαννακόπουλος, Βέμερ, Σάντσεθ, Εσιέν, Τελάντερ, Ευαγγέλου, Αμπέντ (το καλοκαίρι του 2014 επέστρεψε στη Νιούκαστλ κι αγοράστηκε το καλοκαίρι του 2015), Λουντ, Καλτσάς. ΣΥΝΟΛΟ ΕΝΝΕΑ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ.

2015-16 (Γενάρης): Βλαχοδήμος Οδ., Βλαχοδήμος Π., Μέστο, Μολέντο, Λέτο, Βιγιαφάνιες, Μπουμάλ, Εβαντζελίστα, Μαμούτε. ΣΥΝΟΛΟ ΕΝΝΕΑ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ.

2016-17 (καλοκαίρι): Ρέις, Σαμπά, Ιβανόφ, Χουλτ, Κουλιμπαλί, Γουακάσο, Λεντέσμα, Εμποκού, Ιμπάρμπο, Ρινάλντι. ΣΥΝΟΛΟ ΔΕΚΑ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ.

2016-17 (Γενάρης): Κουρμπέλης, Μολίνς, Κλωναρίδης. ΣΥΝΟΛΟ ΤΡΕΙΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ.

2017-18 (καλοκαίρι): Διούδης, Αυλωνίτης, Γιόχανσον, Ινσούα, Κολοβέτσιος, Σιλά, Τζανδάρης, Λουτσιάνο, Τσάβες, Μουνιέ, Άλτμαν, Χίλιεμαρκ, Καμπέσας. ΣΥΝΟΛΟ 13 ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ.

2017-18 (Γενάρη): Οικονόμου, Κάτσε, Μυστακίδης. ΣΥΝΟΛΟ ΤΡΕΙΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ.

Εμειναν 17

Από τις 55 μεταγραφές έφυγαν οι 38… Μόνο το περασμένο καλοκαίρι δικαιολογείται τόσο μεγάλος αριθμός, εξαιτίας των βίαιων αλλαγών που επιδίωξε ο Αλαφούζος και ειδικά με την πώληση των Μπεργκ, Ζέκα. Οι 38 θα ήταν περισσότεροι, μάλιστα, αν δεν αντιδρούσε τον περασμένο Γενάρη ο Ουζουνίδης. Από τους 17 που απέμειναν, οι τρεις είναι αυτοί που ήρθαν πριν τρεις μήνες (Κάτσε, Μυστακίδης, Οικονόμου) και φτάνουμε στους 13 αν προστεθούν και οι Διούδης, Γιόχανσον, Ινσούα, Κολοβέτσιος, Τζανδάρης, Μουνιέ, Άλτμαν, Λουτσιάνο, Κουρμπέλης, Μολίνς. Αυτοί οι 13 είναι στις 19 μεταγραφές της εποχής Ουζουνίδη. Από τις 36 των προηγούμενων ετών, δηλαδή, επιβίωσαν μόλις 4. οι Οδ. Βλαχοδήμος (πουλήθηκε, αλλά έχει μείνει δανεικός από τη Μπενφίκα), Λουντ, Ευαγγέλου, Κουλιμπαλί…

Οι αλλαγές στους τεχνικούς διευθυντές φανερώνει την παράκρουση. Από το κύπελλο κι έπειτα, αλλά κυρίως από τον Γενάρη του 2015 κι έπειτα οι σχέσεις Αλαφούζου, Νταμπίζα δεν ήταν καλές. Ο τελευταίος αποχώρησε κι ενώ είχε προσληφθεί ως διευθυντής ποδοσφαίρου ο Φύσσας. Μαζί με τον νυν διευθυντή της Ακαδημίας ήρθε ο Βόκολος. Καλή συνεργασία με τον Αναστασίου, αλλά κάκιστος σχεδιασμός κι επιλογές με την πίεση του Αλαφούζου φυσικά. Οι Σάντσεθ, Εσιέν κόστισαν πολύ. Ο αποκλεισμός από τη Γκαμπάλα σήμαινε την αντίστροφη μέτρηση για τον Αναστασίου. Οταν αποχώρησε ήρθε ο Στραματσόνι κι ο Αλαφούζος του έδωσε τα κλειδιά.

Οι Φύσσας, Βόκολος τέθηκαν στο περιθώριο κι αποχώρησαν. Όπως και ο Ζιλμπέρτο Σίλβα. Τον οποίο αντί να τον εκμεταλλευτεί ο σύλλογος τον έκανε… γλάστρα πολυτελείας. Ο Λυμπερόπουλος, όπως και ο Ουζουνίδης ήρθε με όρεξη, αλλά είναι γνωστό το τι συνέβη με τον Μπεργκ κι αποχώρησε κι αυτός. Και τέλος ο Διαμαντόπουλος. Με τον Ουζουνίδη δημιούργησαν ένα καλό ρόστερ, αλλά ουσιαστικά ήταν μία φούσκα… Εφυγε κι αυτός πριν από δύο μήνες.

MUST READ

Του χρωστούσε και του χρωστάει…

Μόνο οι προπονητές είχαν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Ο Αναστασίου έμεινε σχεδόν 2,5 χρόνια. Ο Στραματσόνι είχε έναν χρόνο και ο Αλαφούζος είχε διάθεση να τον στηρίξει κι άλλο, ωστόσο, η ήττα στο κύπελλο από τον ΟΦΗ ξεχείλισε το ποτήρι. Και κατόπιν ήρθε ο Ουζουνίδης, ο οποίος θα εξαντλήσει το συμβόλαιο που υπέγραψε για 1,5 χρόνο. Χωρίς, όμως, να έχει το μπάτζετ των προκατόχων του. Ο Αλαφούζος έδωσε αρκετά χρήματα σε Αναστασίου, Στραματσόνι είχε συνεχείς επαφές μαζί τους, αλλά στον Ουζουνίδη επέβαλε μόνο ψαλίδι και τον άφησε να παλεύει με τους συνεργάτες του…

Γράψτε το σχόλιο σας