Πού πας με Λεμονή, ρε γαύρε; Να σου δίναμε τον Αναστασιάδη…

Πού πας με Λεμονή, ρε γαύρε; Να σου δίναμε τον Αναστασιάδη…

Αυτό που έκανε ο Σαββίδης με το Μπερμπάτοφ, δε θα γινόταν ποτέ στον Ολυμπιακό με Ριβάλντο-Ζιοβάνι...

Ο Ολυμπιακός είναι η πιο οργανωμένη ομάδα στην Ελλάδα σε κάθε επίπεδο, δεν το συζητάμε αυτό. Το γεγονός πως επί σειρά δεκαετιών κυκλοφορεί σταθερά στα πιο χλιδάτα Ευρωπαικά σαλόνια, τον βοήθησε ώστε να ξεφύγει από τους υπόλοιπους και να εκσυγχρονιστεί σε μεγάλο βαθμό, δεν έχει σημασία αν έμεινε στάσιμος.

Όταν συναναστρέφεσαι με την υψηλή κοινωνία και κινείσαι σε κοσμικά γκαλά έχεις παραστάσεις που επηρεάζουν τον τρόπο ζωής και συμπεριφοράς σου, ακόμα κι αν έχεις γεννηθεί σε στάνη, θα μάθεις να κρατάς το μαχαιροπίρουνο όπως ο Χρήστος Ζαμπούνης.

Είναι πιο επαγγελματική ομάδα από τους υπόλοιπους ο Ολυμπιακός κι αυτό αφορά το διοικητικό κομμάτι, αλλά και κάθε παρακλάδι του.

Το 2015 κατά τη διάρκεια αναμέτρησης ΠΑΟΚ-Καραμπάχ για το Γιουρόπα, ο Μπερμπάτοφ εκνευρίστηκε επειδή ο Τούντορ τον αντικατέστησε και την έκανε κατευθείαν για το Μακεδονία Παλλάς. Εκεί ζήτησε να συναντήσει τον Σαββίδη που είχε έρθει μόνο για να παρακολουθήσει την αναμέτρηση και αμέσως μετά θα αναχωρούσε με το λίαρ τζετ του για Ροστόφ.

Καταλαβαίνετε όλοι πως για έναν επιχειρηματία επιπέδου Σαββίδη οι ώρες ξεκούρασης είναι ελάχιστες, κάθε μέρα γεμάτη προγραμματισμένα ραντεβού και κάθε λεπτό πολύτιμο.

Ο Ιβάν ανταποκρίθηκε στο αίτημα του Βούλγαρου κι από εκεί που υπολόγιζε να πετάξει κατά τη μία τα ξημερώματα, μέχρι τις τέσσερις το πρωί άκουγε τα παράπονα του ποδοσφαιριστή.

Φαντάσου πως την επόμενη μέρα μπορεί να είχε ραντεβού για να κλείσει δουλειά πολλών εκατομμυρίων, ίσως είχε συνάντηση με τον Πούτιν ή κάποιον άλλον υψηλόβαθμο αξιωματούχο της κυβέρνησης κι αντί να ξεκουραζόταν και να οργάνωνε τις σκέψεις του, άκουγε το Μπέρμπα να του εξηγεί πόσο κακός προπονητής είναι ο Κροάτης. Γιατί η ομάδα δε μπορεί να παίξει 4-3-3 και άλλα συναφή.

Δε θα γινόταν ποτέ κάτι παρόμοιο στον Ολυμπιακό του Κόκκαλη ή του Μαρινάκη, υπήρχε ποτέ περίπτωση να συναντηθεί ο πρώτος με τον Ριβάλντο ή τον Ζιοβάνι, επειδή τους έκανε αλλαγή ο προπονητής; Ούτε μια στις χίλιες, η απάντηση θα ήταν «η ομάδα έχει ιεραρχία, έχει τεχνικό-αθλητικό διευθυντή, έχει ΔΣ, πήγαινε σε αυτούς να κάνεις παράπονα κι αν δε βρεις άκρη, βλέπουμε».

Τι είναι ο ιδιοκτήτης δηλαδή, υπάλληλος του ποδοσφαιριστή για να τον συναντά όποτε του καπνίσει;

Είναι από τα λάθη του Ιβάν που όπως εξηγούσα και σε παλιότερο άρθρο μπορείς απλά να τα επισημάνεις, δε γίνεται όμως να τον στήσεις στον τοίχο και να τον ξεπατώσεις, λες και είναι ο Γούμενος ή ο Μπατατούδης.

Λάθη που γίνονται από πάθος και αγάπη, συναισθήματα που είχαν κι ο Κόκκαλης με το Μαρινάκη εννοείται, απλώς δεν επέτρεπαν να τους παρασύρουν, γι αυτό ήταν περισσότερο επαγγελματίες στη συμπεριφορά τους, κάτι που αντανακλούσε και στον τρόπο λειτουργίας και της ομάδας τους.

Κι ενώ ο γαύρος απέχει παρασάγγας σε αυτούς τους τομείς από τους υπόλοιπους, στο αγωνιστικό σκέλος δείχνει να μην έχει ξεφύγει χιλιοστό από την Ελληνική πραγματικότητα!

Είναι δυνατόν να πας να βγάλεις τόσο κομβική χρονιά, με Λεμονή;

Οποιαδήποτε κακή επιλογή, τύπου Χάσι ή του δικού μας του Στανόγεβιτς το καλοκαίρι έχει κάποια ελαφρυντικά. Σε όλους μας τυχαίνει να δοκιμάσουμε κάτι καινούργιο και να φάμε τα μούτρα μας.

Τσεκάρεις σε νυχτερινή έξοδο ένα ωραίο πλάσμα πχ, πάτε σπίτι και αντικρίζοντάς την το επόμενο πρωί νομίζεις ότι κοιμήθηκες με το Νοσφεράτου τον Δράκουλα της νύχτας.

Έχεις δικαιολογίες όμως εξιστορώντας την περιπέτεια στους φίλους σου. «σα σοβαντισμένη από το μακιγιάζ ήταν, στο ημίφως την είδα, είχα πιει κι ένα κουβά ουίσκι»…

Το Λεμονή τον ξέρεις όμως, γνωρίζεις αν μπορεί να ανταποκριθεί και μέχρι σε ποιο βαθμό, αν πάρεις περισσότερη από μια φορά τη γκόμενα – Νοσφεράτου, δε δικαιολογείσαι να τρομάξεις!

Ο Λεμονής είναι άνθρωπος της οικογένειας, γνωρίζει την ομάδα, ενδείκνυται λοιπόν για μια μεταβατική φάση, να κρατήσει την ομάδα για ένα προκαθορισμένο διάστημα, ως υπηρεσιακός ή κάτι παρόμοιο.

Πέρσι π.χ. που ο γαύρος έσπασε κάθε ρεκόρ σε αλλαγές προπονητών και σε φάση που είχε εξασφαλίσει το βασικό στόχο του πρωταθλήματος, η επιλογή Λεμονή είχε μια βάση για να βγει η χρονιά.

Δεν τον κρατάς το καλοκαίρι λοιπόν και φέρνεις κάποιον Χάσι, λάθος επιλογή ΟΚ κι αντί να πας να το σώσεις όσο γίνεται καλύτερα, πας να ρεφάρεις ξανά με Λεμονή;

Και μάλιστα σε μια σεζόν με δεδομένες εξ αρχής δυσκολίες, χωρίς ΕΠΟ και τους άλλους να δείχνουν τα δόντια τους; Έλεος ρε, που θα ΄λεγε κι ο Αλέφαντος…

Αυτό που συμβαίνει με το Λεμονή και τον Ολυμπιακό παραπέμπει στο αντίστοιχο του ΠΑΟΚ με τον Αναστασιάδη, που έρχεται και φεύγει δυο δεκαετίες τώρα, μόνο που ο τελευταίος έχει σταθερά πίσω του μια ομάδα οπαδών τους επονομαζόμενους και «γαβ-γαβ», που όποτε χάνει ο ΠΑΟΚ παίρνουν σβάρνα τα ραδιόφωνα και τα social media γαβγίζοντας «φέρτε τον Άγγελο, μόνο αυτός μπορεί».

Και κάθε που έρχεται και δείχνει ότι δεν μπορεί, κατασκευάζουν ένα σενάριο για να δικαιολογήσουν το λόγο που δεν μπόρεσε, με αποτέλεσμα να γινόμαστε ακόμα πιο μπ@@ρδέλο.

Ο Αναστασιάδης στήριξε την καριέρα του στον ΠΑΟΚ σε αδύναμους παράγοντες, που τον κουβαλούσαν μόνο και μόνο για να καλοπιάσουν το κοινό του, αφού με αυτόν στον πάγκο ακόμα και σοβαρότερα προβλήματα όπως οι απλήρωτοι παίκτες, περνούσαν σχεδόν απαρατήρητα.

Ήρθε κι επί Σαββίδη βέβαια, σε φάση που ο Ιβάν δεν είχε συνέλθει από την αποτυχία Στέφενς, ακόμα δεν είχε καταλάβει πως δουλεύει στο σύστημα ΠΑΟΚ, γενικότερα ήταν σε φάση αδυναμίας και ψαξίματος.

Ο Λεμονής πάντως δεν είναι τόσο κουτοπόνηρος όσο ο αντίστοιχος του ΠΑΟΚ, δεν έχει δημιουργήσει αυλή ούτε έχει ελεγχόμενα από εκείνον παράκεντρα εξουσίας, σε γενικές γραμμές ωστόσο κανείς τους δεν είναι για επιτελικούς ρόλους, ειδικά σε περιόδους που υπάρχουν έξτρα απαιτήσεις.

Δε θα τον έφερνε ποτέ ξανά ο Σαββίδης πόσο δε σε τόσο κρίσιμη φάση, όπου υπάρχει προσμονή να χτιστεί κάτι καινούργιο.

Απορώ αλήθεια, πως την πάτησε ο Μαρινάκης.

ΥΓ. Προσωπικώς θα με συνέφερε να μείνει ο Λεμονής, ακόμα καλύτερα αν ερχόταν κάτι σε Αλέφαντο. Μόλις χθες και πριν ανακοινωθεί το διαζύγιο, έγραφα πως η μοναδική λύση για τον Ολυμπιακό σε μια χρονιά με τόσες ιδιαιτερότητες θα ήταν επιλογή τύπου Βαλβέρδε, Σίλβα.

Και τελικά έρχεται ο Γκαρσία που διαθέτει μεν το πακέτο, έχει να παλέψει όμως με την προσαρμογή σε συνθήκες που δεν έχει συνηθίσει και το χρόνο που δεν είναι σύμμαχός του…

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ