ΠΑΟΚ : Ο Πρωτοχρονιάτικος σεβασμός, που ήταν Πρωταπριλιάτικος

Λευτέρης Δούκας 03.01.2018-18:00

Οι τοπικοί ρεπόρτερς ξεπερνώντας το δημοσιογραφικό δαιμόνιο της Τατιάνας, έπαιρναν τηλεβόα ουρλιάζοντας «ξυπνάτε, χωριανοί, έκανε like ο Γιώργος στο Χουλτ» αναλύοντας τη σημειολογία ενός like, με τρόπο που θα ζήλευε κι ο Ζούκερμπεργκ.

Δεν είναι στις προθέσεις μου να αδικώ ανθρώπους κι αν ποτέ συμβαίνει δεν το κάνω σκοπίμως. Για τον ίδιο λόγο δε θέλω ούτε να αβαντάρω, θεωρώ πως η αλήθεια -έστω και υποκειμενική- είναι το καλύτερο συστατικό, είτε θέλουμε να αναλύσουμε κάτι, είτε να παρουσιάσουμε μια δική μας εκδοχή πάνω σε κάποιο θέμα.

Το τελευταίο 24ωρο παίζει παντού η προτροπή του Σαββίδη στους συνεργάτες του κατά τη διάρκεια μεταγραφικής σύσκεψης, να μην ασχοληθούν με ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού, ως δείγμα σεβασμού στις δύσκολες στιγμές που περνάει το τριφύλλι.

Διάβασα παντού εγκωμιαστικά άρθρα για το ήθος του Σαββίδη, που όντας πρόεδρος της ομάδας μου και με εκπεφρασμένη ήδη την εκτίμηση στην προσφορά του, θα ήταν η καλύτερη αφορμή για να ρίξω κι εγώ ένα αποθεωτικό κατεβατό, όπου θα τον εξυμνώ.

Θα αδικούσα την αλήθεια όμως… Κι αυτή είναι πως στον ΠΑΟΚ – διοικητικά στελέχη κυρίως – έβλεπαν με θετικό μάτι την περίπτωση Χουλτ. Ο Λουτσέσκου, το πρόσωπο δηλαδή που έχει τον τελευταίο λόγο αναφορικά με τις αποδεσμεύσεις και τις μεταγραφές, είχε μεν θετική εικόνα για το Σουηδό, δεν έκοβε και τις φλέβες του πάντως.

Τον θεωρούσε καλό παίκτη, αναγνώριζε πως το πολύ θετικό στην περίπτωση του ήταν ότι δε χρειαζόταν χρόνο προσαρμογής, κάτι ουσιώδες για μεταγραφή Γενάρη, δεν πίστευε ωστόσο πως θα έκανε τη διαφορά και ο ΠΑΟΚ αυτό ψάχνει. Παίκτες που θα δώσουν το κάτι παραπάνω, όχι αναλώσιμους σαν αυτούς που υπάρχουν ήδη και είτε γυαλίζουν τον πάγκο, είτε προσπαθούν να αποδείξουν πως αξίζουν τα λεφτά τους.

Ο ΠΑΟΚ θα έπαιρνε τον Χουλτ μόνο σε περίπτωση που δεν έβρισκε καλύτερο αριστερό μπακ, βρήκε αυτό που ήθελε στο πρόσωπο του Αζεβέδο και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος! Τα υπόλοιπα είναι, άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε…

Ξεφεύγω από το σύνηθες ύφος γράφοντας κάτι σαν ρεπορτάζ, αναγκάζομαι όμως για να καταδείξω πως αν έδινε το ΟΚ ο Λουτσέσκου, ο Χουλτ θα αγνάντευε ήδη από σουίτα του Μακ. Παλλάς τον Θερμαϊκό και πάνω σε αυτόν να επιπλέει, ο «σεβασμός».

Η διαρροή περί… σεβασμού άλλωστε, έγινε τη στιγμή που η ΠΑΕ ερχόταν σε συμφωνία με τον Αζεβέδο, αν την έβλεπαν έτσι από την αρχή, γιατί δεν ξεκαθάριζαν τη θέση τους όλο το προηγούμενο διάστημα που το όνομα του Σουηδού ήταν σε ημερήσια διάταξη;

Πατούσε like σε ανάρτηση του Χουλτ ο Γιώργος Σαββίδης και οι τοπικοί ρεπόρτερς ξεπερνώντας το δημοσιογραφικό δαιμόνιο της Τατιάνας, έπαιρναν τηλεβόα ουρλιάζοντας «ξυπνάτε, χωριανοί, έκανε like ο Γιώργος στο Χουλτ» αναλύοντας τη σημειολογία ενός like, με τρόπο που θα ζήλευε κι ο Ζούκερμπεργκ.

Εκείνες τις ημέρες, ο Γιώργος άνοιξε διάλογο με φίλο του Παναθηναϊκού που αράδιαζε κάτι ακαταλαβίστικες θεωρίες περί ηθικής, η απάντηση του πρώτου όμως ήταν «πως κάνεις έτσι, ακόμα δεν πήραμε τον παίκτη». Καμία αναφορά σε σεβασμούς και άλλα συγκινητικά.

Αν ήταν αυτής της άποψης στον ΠΑΟΚ, γιατί δεν το ξέκοψαν από την αρχή; Όπως έκανε η ΑΕΚ δηλαδή, που μέσω διαρροής, ξεκαθάρισε καιρό πριν όταν ακόμα δεν είχε γίνει καν η προσφυγή του Χουλτ, πως δεν πρόκειται να ασχοληθεί με οποιονδήποτε παίκτη του Παναθηναϊκού.

Στον ΠΑΟΚ συζητήθηκε το όνομα του Χουλτ όπως και του Μολέδο, ειδικά όταν αποφασίστηκε να μη συνεχιστεί η συνεργασία με τον Σαμπράνο. Ο Ιβάν ήταν κάθετος πως θα έρθει όποιος αποφασίσει ο προπονητής, με την προϋπόθεση να μην πληρώσει τον Παναθηναϊκό, αποτελώντας έτσι σανίδα σωτηρίας του Αλαφούζου.

Ελεύθερους όμως, θα έπαιρνε και μάλιστα με μεγάλη ευχαρίστηση. Απλώς η θέση του Λουτσέσκου και η συμφωνία με τον Αζεβέδο, ήταν η ιδανική ευκαιρία να περάσει μια εικόνα της οποίας είχε πέσει κι ο ίδιος θύμα νωρίτερα, εξ αιτίας του επικοινωνιακού ορυμαγδού περί «ηθικής».

Αν ο ΠΑΟΚ έπαιρνε τον Χουλτ και τον κάθε Χουλτ, θα τον αποκτούσε ως ελεύθερο, ο ποδοσφαιριστής λοιπόν θα ήταν ένας ακόμη τέως του Παναθηναϊκού. Πού έγκειται λοιπόν ο σεβασμός ή η απουσία του;

Δε θα είχε επίσης καμία απολύτως εμπλοκή στη διαδικασία, ούτε θα παρακινούσε τον παίκτη, ούτε θα μπερδευόταν στην εκδίκαση, με ποιον τρόπο θα έδειχνε ασέβεια λοιπόν; Και με ποια λογική η πράξη του δείχνει σεβασμό, όταν αφορά έναν ποδοσφαιριστή που τη στιγμή που θα υπογράψει δε θα έχει την παραμικρή εξάρτηση από την πρώην ομάδα του ;

Εξήγησα και πρόσφατα πως σε περίπτωση που ο παίκτης δικαιωθεί στην προσφυγή που κατέθεσε, ο Παναθηναϊκός θα χάσει έναν καλό παίκτη, θα χάσει και κάποια χρήματα που ίσως κέρδιζε αν του έβαζε πωλητήριο και τέλος!

Από τη στιγμή που θα μείνει ελεύθερος όμως, η πορεία της ομάδας του δε μπορεί να επηρεαστεί από τον επόμενο σταθμό της δικής του καριέρας, οπότε που κολλάνε οι αμπελοφιλοσοφίες περί σεβασμού και ασέβειας;

Να μου πεις ας πούμε ότι «μου την έπεσε η γκόμενα ενός φίλου ή μια παντρεμένη αλλά δεν τον έβρεξα σεβόμενος τη φιλία ή το θεσμό της οικογένειας» να σου πω μπράβο, αν όμως η γυναίκα ήταν ελεύθερη ποιον μπορεί να σεβάστηκες, τον αέρα ή το γκόμενο που είχε το προηγούμενο καλοκαίρι;