Όταν τα «παράλογα» λεφτά μοιάζουν πολύ λογικά

Από τα «διαβαστερά» θέματα αυτό το σημερινό του 10.gr σε σχέση με το πού τοποθετείται στην παγκόσμια μπίζνα του αθλητισμού η διαστημική, για τους κοινούς θνητούς, αμοιβή του Μέσι με βάση το νέο του συμβόλαιο: 560.000 ευρώ τη βδομάδα, με τη χθεσινή ισοτιμία λίρας-ευρώ.

Το ποσό αυτό καθιστά τον Μέσι τον πιο ακριβοπληρωμένο ποδοσφαιριστή της La Liga, πάνω από τον Ρονάλντο, αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο αρκετά πίσω από τον Λαβέτσι και τον Τέβες οι οποίοι, βεβαίως, αυτοεξευτελίζονται ποδοσφαιρικά συμμετέχοντας σ’ ένα πρωτάθλημα που μπορεί σε πέντε χρόνια να μαμεί και να δέρνει, όπως συνέβη με τα κινέζικα κινητά, π.χ., αλλά αυτή τη στιγμή είναι μάλλον αστείο…

Αντίθετα, το ισπανικό πρωτάθλημα είναι από τα κορυφαία του πλανήτη και τζιράρει περί τα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο –πίσω από την Πρέμιερ Λιγκ και τη Μπουντεσλίγκα, αλλά, τουλάχιστον σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία, πάνω από το Τσάμπιονς Λιγκ ολόκληρο.

Οπότε, οι εξωφρενικές αμοιβές σε σούπερ-ήρωες της διοργάνωσης δεν μπορούν να θεωρηθούν αδικαιολόγητες υπό μία έννοια.

Αντίστοιχα, ουδείς πρέπει να εκπλήσσεται από τις αμοιβές που αναφέρονται στο κείμενο για τρεις εκπροσώπους επίσης ομαδικών παιχνιδιών. (Σ’ αυτά, για λόγους μάρκετινγκ, ταύτισης του κοινού, διευκόλυνσης των media κ.λπ. κάποια κεφάλια, οι σούπερ-ήρωες που λέγαμε, υποχρεωτικώς πρέπει να ξεχωρίζουν. Όμως η ύπαρξή τους δεν αρκεί στο παραμικρό για να πηγαίνει καλά το πράγμα.
Για να πηγαίνει καλά το πράγμα, πρέπει να υπάρχει συνολικώς ενδιαφέρον και ανταγωνιστικό προϊόν. Πολλοί «ίσοι» μεταξύ των οποίων να είναι «πρώτοι» ο Στεφ Κάρι, ο Κλείτον Κέρσο, ο Ντέρεκ Καρ…)

Σ’ ένα παιχνίδι που «το όνομά του είναι: σκοτώστε τον κουόρτερμπακ», όπως αποκάλεσε το Αμερικανικό Φούτμπολ ο σπουδαίος Τζο Νάμαθ, το να παίρνει ο Καρ 500.000 ευρώ τη βδομάδα δε λέει κάτι.

Οι Raiders είναι από τις λιγότερο πλούσιες ομάδες του NFL, αλλά το ίδιο το παιχνίδι βρίσκεται στην κορυφή όλων των σπορ παγκοσμίως ως προς τα οικονομικά του μεγέθη. Το 2017 αναμένεται να κλείσει με τζίρο-ρεκόρ πάνω από 13 δισεκατομμύρια δολάρια και όλα δείχνουν ότι υπό την ηγεσία του Ρότζερ Γκούντελ θα γνωρίσει ακόμη μεγαλύτερη άνθιση τα προσεχή χρόνια.

Το 2ο, παγκοσμίως, MLB πάλι, θα τζιράρει εφέτος για πρώτη φορά πάνω από 10 δισεκατομμύρια δολάρια  και το να παίρνει ο βασικός pitcher των LA Dodgers 600.000 ευρώ τη βδομάδα είναι ένα ακόμη ενδιαφέρον στατιστικό και τίποτε άλλο –οι ίδιοι οι Ντότζερς, άλλωστε, αποτιμώνται ως ομάδα σε πάνω από 2,7 δισεκατομμύρια δολάρια αξία.

Και βέβαια, το NBA παρουσιάζει σταθερά (με εξαίρεση τη στάσιμη σεζόν ’11-12) ανοδική οικονομική πορεία από το 2001 έως και πέρυσι, ενώ εφέτος θα πλησιάσει τα 6 δισεκατομμύρια δολάρια σε τζίρο.

Σε μια διοργάνωση με πολύ λίγους, συνολικά, παίκτες, σε σχέση με το φούτμπολ και το μπέιζμπολ (441 το NBA, έναντι 1700 του NFL και 1200 του MLB) το να παίρνει 800.000 ευρώ ο δύο φορές MVP Στεφ Κάρι μοιάζει λογικό.

Πολλά ακόμη ενδιαφέροντα στοιχεία θα μπορούσα να παραθέσω. Αλλά δε χρειάζεται. Γενικώς και για να μην πολυλογούμε, ακόμη και τα φαινομενικώς παράλογα, μοιάζουν λογικά όταν ένα επαγγελματικό σπορ: είναι οργανωμένο σωστά, διοικείται από κορυφαίους μάνατζερ, διέπεται από αυστηρούς, αλλά και δίκαιους (και απαράβατους!) κανόνες που ισχύουν για όλους ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, έχει ως στόχο το ΕΛΚΥΣΤΙΚΟ ΘΕΑΜΑ και ως κινητήριους μοχλούς, επιχειρηματίες ή συνασπισμούς επιχειρηματιών που προσδοκούν στο οικονομικό κέρδος –και σε κανενός άλλου είδους, άυλο ή… παράξενο, για να μην πούμε κάτι άλλο.

Όταν συμβαίνουν ΑΚΡΙΒΩΣ τα αντίθετα, αυτό που (μας) προκύπτει είναι κάτι σαν Σούπερ Λίγδα, ας ούμε και θα λέγαμε, αφού, επειδή.
Με τις υγείες μας!

MUST READ

Μαρινάκης: «Μεγάλη βραδιά, θα συνοδεύει τις γενιές που έρχονται» (vid)

*Ας αφήσουμε έξω από το σημερινό θέμα τη F1 και το επαγγελματικό μποξ.
Στη Φόρμουλα 1, στόχος των ομάδων που συμμετέχουν δεν είναι πρωτίστως το κέρδος και οι πιλότοι είναι ελάχιστοι κι αυτό περιπλέκει τα πράγματα σε μια τέτοιου είδους σύγκριση.
Κι όσο για το επαγγελματικό μποξ, οι υπέρογκες αμοιβές στον πρωταθλητή –άντε και τον διεκδικητή- αποτελούν το «καρότο» πίσω από το οποίο τρέχει όλη η άμαξα. Και είναι μεγάλη άμαξα, με πολλά πεινασμένα άλογα. Χρειάζεται μεγάλο, δελεαστικό καρότο…

Γράψτε το σχόλιο σας