Όταν ο Μόντριτς έγινε Σεμπά!

Όταν ο Μόντριτς έγινε Σεμπά!

Πέρα από το γκολ-ποίημα του Μπέιλ, η Ρεάλ είχε επιλογές και απέναντι στον ενθουσιασμό της Λίβερπουλ…

Μπορεί να μας προέκυψε τελικά ξανά το over και στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, όπως συνέβαινε σχεδόν σε όλους τους προηγούμενους αγώνες της Λίβερπουλ, ωστόσο το ματς δεν πήγε όπως το περιμέναμε στην προ του αγώνα ανάλυσή μας.

Οι παίκτες του Κλοπ βγήκαν με ενθουσιασμό στο χορτάρι και όπως είδαμε όλοι μας μέχρι ο Ράμος να «καθαρίσει» τον Σαλάχ (στα χρόνια που έπαιρνε το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός θα είχε συμπεριληφθεί η φάση στο «παράγκα και όραμα», μην κοιτάτε τώρα που τα «χτυπήματα» του Βράνιες κάνουν πιο… συναρπαστικό το πρωτάθλημα) είχαν τον πρώτο λόγο στο παιχνίδι.

Στο διάστημα αυτό, η Ρεάλ προσαρμόστηκε σε μία τακτική που δεν της αρέσει να παίζει, να κάθεται δηλαδή στο δικό της μισό γήπεδο και να περιμένει τις κινήσεις του αντιπάλου. Μέχρι και ο Μόντριτς έπαιξε κοντά στη δική του περιοχή και με τα κοψίματα που έκανε μας θύμισε τον Σεμπά, που διακρίνεται κυρίως για τα συμμετοχή του στα μαρκαρίσματα, αν και ακραίος επιθετικός.

Από κει και πέρα όμως δεν μπορεί μία ομάδα του βεληνεκούς της Λίβερπουλ να εξαρτάται τόσο πολύ από έναν παίκτη. Μόνον ο Μανέ έμεινε να απειλεί την άμυνα της Ρεάλ και να την κρατάει σε εγρήγορση. Βεβαίως και τίθεται θέμα ψυχολογίας όταν χάνεις από τόσο νωρίς το πιο μεγάλο σου ατού, όμως η «βασίλισσα» έφτασε στην τρίτη συνεχόμενη κούπα επειδή ο Ζινεντίν Ζιντάν είχε την πολυτέλεια να φέρει από τον πάγκο του έναν παίκτη όπως ο Γκάρεθ Μπέιλ που κατάφερε να πετύχει τέτοιο γκολ, ώστε να δικαιώσει την προτίμησή μας για το ποδοσφαιράκι.

Το ίδιο είχε κάνει πρόσφατα και ο Ρονάλντο,  συνεπώς με τους παίκτες που διαθέτει η Ρεάλ δεν είναι απλό να της πάρεις το τρόπαιο, ειδικά στα λίγα ματς του Τσάμπιονς Λιγκ, καθώς στη διαδρομή του (ισπανικού) πρωταθλήματος δεν μπόρεσε να απειλήσει ποτέ την Μπαρτσελόνα του Βαλβέρδε και έμεινε από νωρίς εκτός διεκδίκησης.

Επίσης, όπως γίνεται αντιληπτό ο Κάριους είναι τυχερός που η ομάδα του εδρεύει στο Λίβερπουλ και όχι στο… Ρέντη. Γιατί στη δεύτερη εκδοχή είναι ξεκάθαρο ότι δύσκολα θα μπορούσε να επιστρέψει και μπορεί ο προπονητής ή οι συμπαίκτες και οι οπαδοί της ομάδας του να τον συγχωρούν, όμως αυτό δεν ισχύει και με την μπάλα, που σε τιμωρεί όταν αγνοείς τους βασικούς κανόνες της.  

Κι αυτό που επιβεβαιώσαμε (και) στον τελικό της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης είναι ότι ακόμη και οι μεγάλες ομάδες χρειάζονται την ασφάλεια κάτω από την εστία τους- πόσο μάλλον όταν έχουν απέναντί τους παίκτες που μπορούν να σκοράρουν με  τον τρόπο που μας έδειξε ο Μπέιλ!

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ