Μάθημα ποδοσφαιρικής πατριδογνωσίας

Στο Χαριλάου αύριο το απόγευμα κλείνουν διάφοροι κύκλοι. Όχι ομόκεντροι, άλλο πράγμα η επιστροφή της ομάδας στη φυσική της θέση μετά από τέσσερα χρόνια στην ποδοσφαιρική εξορία και άλλο το αντίο σε ένα ποδοσφαιριστή που πρόσφερε σημαντικές υπηρεσίες και συνδέεται για πάνω από 10 χρόνια μαζί της.

Άλλη κατάσταση η αναγνώριση της προσφοράς ενός γκρουπ παικτών και ανθρώπων στον πάγκο και δίπλα τους για την ασφαλή επιστροφή στο σπίτι και άλλη η δήλωση μετατροπής της αδιαπραγμάτευτης παρουσίας του κόσμου, από εγγυήτρια δύναμη της φετινής προσπάθειας σε σπίθα για τη διαδικασία αναγέννησης την αμέσως επόμενη στιγμή.

Όλοι όμως τέμνονται σε μερικά σημεία: Στην υπενθύμιση ή στην χορήγηση συστάσεων για όσους το χρειάζονται: Ο Άρης είναι βασικός πυλώνας του ποδοσφαίρου στη χώρα, που έλειψε από το οικοδόμημα, ξαναπαίρνει τη θέση του ως τέτοιος και δεν απαιτεί απλώς, αλλά θα το επιβάλλει να αντιμετωπίζεται ως αυτό που πραγματικά είναι σαν σύλλογος και όχι ως μια ομάδα που πέρασε κρίση τα τελευταία χρόνια. Τέσσερα χρόνια απουσίας δεν αλλάζουν τίποτα σε ένα κλαμπ με την ιστορία 104 ετών, τους τίτλους, την αθλητική προσφορά και την κοινωνική διείσδυσή του.

Γι’ αυτό και παρά το ότι κανένας από όσους αύριο θα γεμίσουν το γήπεδο, δεν αισθάνεται ότι ξεκινώντας για εκεί πηγαίνει σε μια γιορτή, το κλίμα στο Χαριλάου θα είναι τέτοιο: Για το pasillo στο χόρτο και το standing ovation στις κερκίδες όταν θα φεύγει από το γήπεδο ο Νέτο, ώστε να μην ξεχάσει ποτέ τη στιγμή ο ίδιος και να ξέρουν όλοι οι υπόλοιποι για το μέλλον, ότι αυτό το κλαμπ αποφάσισε να αναγνωρίζει και να τιμά όσο καλύτερα μπορεί αυτούς που φοράνε και προσφέρουν με τη φανέλα του.

Για το πιο ζεστό και παρατεταμένο χειροκρότημα στο Σπανό και το Μυροφορίδη, που φεύγουν αλλά αυτό δεν αλλάζει τίποτα από ότι τους πρέπει ως βασικούς άξονες μιας προσπάθειας που πέτυχε και το έκανε με χαρακτηριστικά που άρεσαν και ταίριαξαν στην ιδιοσυγκρασία του κλαμπ: Με ταπεινότητα και δουλειά, χωρίς τα περσινά λάθη, αλλά με «δύναμη και σκληράδα» που έκαναν κάθε παίκτη –είτε μείνει, είτε φύγει- αγαπητό στον κόσμο, μιας και εντάχθηκε στο (φτηνότερο) φετινό «εμείς», που κατατρόπωσε τα (ακριβότερα) περσινά «εγώ».

Ακόμη και για να έχει ο Θόδωρος Καρυπίδης, πριν ξεκινήσει τις πράξεις για την υλοποίηση όσων υποσχέθηκε, την πρώτη «δική του» ανάμνηση να διαχειριστεί και στα αγαπημένα του –στον ελεύθερο χρόνο του- κοινωνικά δίκτυα από το Χαριλάου, που γεμίζει και απογειώνει αυτούς που φροντίζουν γι’ αυτό. Και αν μπορέσει να υλοποιήσει αυτά που –προφανώς- οραματίζεται και για εκείνον «τα καλύτερα θα είναι μπροστά», εκτός από την είσπραξη του… «καλώς έχει» για τη φετινή του προσπάθεια.

MUST READ

Του χρωστούσε και του χρωστάει…

Ο Άρης αύριο θα γυρίσει τη σελίδα, οι Αρειανοί οι ίδιοι τη γυρίζουν. Η επόμενη, λευκή, καθαρή, περιμένει να γραφτεί. Αν επιμένετε να κοιτάτε τα 4 και σκόπιμα αλληθωρίζετε για να αποφύγετε τα προηγούμενα 100, συντονιστείτε, αύριο το απόγευμα στην ΕΡΤ3. Η εκπαιδευτική τηλεόραση επιστρέφει με μάθημα ποδοσφαιρικής πατριδογνωσίας.

Γράψτε το σχόλιο σας