Ο εκφραστής της αριστερίστικης υποκουλτούρας, κλώνος της Δαμανάκη

Λευτέρης Δούκας 07.05.2018-20:14

Ο ΠΟΚεμον κόσμος που κυκλοφορούν οι χάρτινοι δεν τους αποκαλεί έτσι, δεν χρειάζεται όμως! Το ξέρουν και οι ίδιοι, γι' αυτό παθαίνουν αμόκ όταν τους το θυμίζουμε.

Πριν από κάμποσα χρόνια σε παιγνίδι ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού στην Τούμπα, ένας θεατής αποκάλεσε φωναχτά τον Καρεμπέ «σαβουρογ@μη» και όσοι τον άκουσαν έβαλαν τα κλάματα από τα γέλια. Το σκηνικό διαδόθηκε κι όπως είχα διαβάσει κάπου, δάκρυα κύλησαν και από τα μάτια του τότε συζύγου της Σκλεναρίκοβα, όταν το πληροφορήθηκε .

Όποιος αποκαλούσε «πισωγλέντι» τον Νώντα, που κυκλοφορεί με ανοιχτό πουκάμισο και τις τρίχες οφσάιντ, παίζει το μπεγλέρι χαϊδεύοντας τη μουστάκα του, στην κανονική ζωή του όμως κανελλώνει το ριζόγαλο, θα ξυπνούσε μέσα του τον Γιώργο Φούντα, έστω και πασπαλισμένο με ολίγον από Μελίνα.

Είναι νόμος πως αν σου χρεώσουν κάτι που δεν ισχύει, ακόμα κι αν είναι στα όρια του υβριστικού δύσκολα θα αντιδράσεις με ακραίους τρόπους, αν ωστόσο ο εαυτός σου το ξέρει πως αυτό που σου προσάπτουν ισχύει, θα φέρεις τον κόσμο ανάποδα.

Ως προς την πρώτη περίπτωση, εξαρτάται και από το χαρακτήρα του καθενός είναι αλήθεια, σε περίπτωση όμως που οι αντιδράσεις επικεντρωθούν σε ύβρεις, φωνασκίες, αναθεματισμούς και οι απαντήσεις δεν είναι επί της ουσίας, πρόκειται για παραδοχή πως ακόμα κι αν δεν είναι απολύτως αληθές αυτό που σου χρεώνουν, είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος του.

Όταν πχ ο Καραπαπάς άφηνε υπονοούμενα για το διπλό του ΠΑΟΚ στην Ξάνθη κάνοντας σημαία το λάθος του Ζίφκοβιτς για να γίνει το 0-2, 0-3, έγραψα «θα μας πεις για το λάθος του Μόρα, με το οποίο προηγήθηκε η ομάδα σου στο Αγρίνιο;».

Το ίδιο ισχύει για όλη τη φαιδρή ρητορική περί χαλίφη Ιβάν, που αντιμετωπίστηκε με επιχειρήματα, ούτε έσκουζα, ούτε ούρλιαζα, όπως οι οπαδοί της paper champion, που έφτασαν σε σημείο παράκρουσης, επειδή τους λέμε το αυτονόητο, ότι δηλαδή κατέκτησαν χάρτινο πρωτάθλημα.

Αναρωτιόμουν πρόσφατα, «εάν ένα πρωτάθλημα όπου ούτε ένας ούτε δυο αλλά δώδεκα (!!!) ολόκληροι βαθμοί μοιράστηκαν στα χαρτιά με τις διαφορές στον πόντο μέχρι που άρχισαν οι θεατρικές παραστάσεις, δεν είναι χάρτινο, τότε πως ονομάζεται; Αν το πούμε κανονικό, πως θα βαφτίζαμε εκείνο που θα κρινόταν εξολοκλήρου στο χόρτο, πάλι κανονικό;».

Υπόψιν πως η επικοινωνιακή δυναμική του ΠΑΟΚ είναι περιορισμένη, ο ΠΟΚεμον κόσμος στον οποίον κυκλοφορούν οι χάρτινοι δεν τους αποκαλεί έτσι, δε χρειάζεται όμως! Το ξέρουν και οι ίδιοι, γι αυτό παθαίνουν αμόκ όταν τους το θυμίζουμε…

Τι να κάνουμε όμως, να τους λέμε ψέματα; Ας έβγαιναν να παίξουν μπάλα, να το έπαιρναν στο γήπεδο…

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η χθεσινή ανάρτηση ενός Ψαριανού, που στην αρχή νόμιζα πως πρόκειται για τον τραγουδιστή.

Ορισμένα πράγματα βεβαίως κάνουν μπαμ από το ξεκίνημα και μόνο που η ανάρτηση άρχισε ως εξής «και τώρα ένα τριτεύον και ήσσονος σημασίας ζητηματάκι», αρκεί για να αντιληφθείς το ζόρι του συντάκτη.

Για τριτεύοντα και ήσσονος σημασίας ζητηματάκια δεν κάθεσαι να γράψεις σεντόνια στο Facebook, έτσι δεν είναι;

Τριτεύον και ήσσονος σημασίας ζητηματάκι είναι αν το teachers νοθεύει καλά το chivas, αμφότερα ουίσκι είναι, κεφάλι κάνουν, αφήστε που αν κονομάς ένα δεκαχίλιαρο το μήνα για να ψηφίζεις νόμους (παρα)μιλώντας στη νοηματική, δεν είναι ούτε άξιο αναφοράς αφού πίνεις cardhu.

Τέλος πάντων, ο Ψαριανός βάφτισε χαρισμένα τα πρωταθλήματα που πήρε ο ΠΑΟΚ το ’76 και το ’85, που σημαίνει πως σε μια ιστορία δεκαετιών, χαρισμένα και στημένα ήταν τα πρωταθλήματα που πήρε ο ΠΑΟΚ, τις υπόλοιπες χρονιές όλα ήταν αγγελικά πλασμένα, μέχρι που κάποιο πρωί ένας υπουργός αποφάσιζε να κάνει δώρο πρωτάθλημα στον ΠΑΟΚ. Το έκανε και καπάκι έπεφτε με τα μούτρα στις υπόλοιπες υποχρεώσεις του, αφήνοντας το ποδόσφαιρο να παιχτεί στα ίσια.

Το ποίημα παραπέμπει στο φετινό αφήγημα περί ταγμένου πρωταθλήματος, που αποδείχτηκε περισσότερο αστείο και από τον σαβουρογ@μη Καρεμπέ. Θα είχε αξία να μας ενημέρωνε πάντως για τον τρόπο που μας τα χάρισαν, αλλά μας άφησε με την απορία. Πιπίλισε απλώς τη γνωστή καραμέλα για τον Κουλούρη, λες και δεν ξαναείχαμε ΠΑΣΟΚ τα επόμενα χρόνια, με τη Μακεδονία βαμμένη σταθερά μπλε στις εκλογές…

Αν ήταν τόσο γάτα ο Κίμωνας, όποιος θέλει να γίνει εξίσου έξυπνος, να αρχίσει να χρησιμοποιεί μάσκαρα…

Για την ιστορία και μόνο κι επειδή ισχυρίστηκε πως εκείνο το πρωτάθλημα κλάπηκε από την ομάδα του, να θυμίσω πως το 1984-85, ο ΠΑΟΚ κοντραρίστηκε με τον Παναθηναϊκό και πίσω από τον τελευταίο ήταν ο Ολυμπιακός, η ομάδα του δεν υπήρχε πουθενά…

Για να κάνει πιο πειστικό το σενάριο βέβαια, έμπλεξε και ολίγον Λάρισα, που είναι αλήθεια πως για να πάρει το πρωτάθλημα χρειάστηκε να αλλάξει ένας νόμος, μεσούσης της περιόδου. Άδικος μεν, νόμος δε…

Για το 76 και το 85 δεν εξήγησε ποιους νόμους άλλαξαν οι υπουργοί, σε ποια ματς πήραμε σφυρίγματα έστω; Πως προκύπτει η εύνοια τέλος πάντων…

Προσπαθώντας να παραθέσω το πρότυπο του συγκεκριμένου και τεκμηριωμένου λόγου στον Ψαριανό, ώστε να τον έχει κατά νου την επόμενη φορά που θα αμπελοφιλοσοφήσει, θα του έγραφα πως πρόκειται για ακραιφνή εκφραστή της αριστερίστικης υποκουλτούρας, με την πολιτική σταδιοδρομία του μέχρι σήμερα, να θέτει τις βάσεις για να μείνει στην ιστορία ως η αρσενική εκδοχή της Μαρίας Δαμανάκη.

ΚΚΕ-Συνασπισμός-ΠΑΣΟΚ το ίνδαλμα, ΚΚΕ εσωτερικού-Συνασπισμός-ΔΗΜΑΡ- και καπάκι Ποτάμι, ο κλώνος!

Άν δεν… υποτροπιάσει, έχει όλα τα προσόντα να γίνει και επίτροπος στην ΕΕ.

Πάει πολύ πάντως να μας αποκαλεί γαύρους του Βορρά, υποστηρικτής ομάδας που πήρε πρωτάθλημα με τακτικές γαύρου, που φέρει το επίθετο Ψαριανός και από πάνω είναι βουλευτής κόμματος με ονομασία που παραπέμπει σε υγρό στοιχείο.

Ο γαύρος βεβαίως κυκλοφορεί σε θάλασσες όχι σε ποτάμια κι ο Ψαριανός είναι του γλυκού νερού.