Στην Τούμπα δεν αποθεώνουμε πρωταθλητές, αλλά τους καλύτερους

Στην Τούμπα δεν αποθεώνουμε πρωταθλητές, αλλά τους καλύτερους

Το φετινό είναι πιο χάρτινο κι από ολόκληρη την παραγωγή της Softex, αυτό το ένα και μοναδικό της περιόδου το κατέκτησε η «paper champion», που κατοχυρώθηκε με αυτό το domain.

Την μπασκετική περίοδο 1993-94 πρωταθλητής ήταν ο Ολυμπιακός, κερδίζοντας στον πέμπτο τελικό του ΣΕΦ τον ΠΑΟΚ. Ήταν τα χρόνια που η πορτοκαλί παράγκα του ξανθού –«καθηγητή της αλητείας» κατά δική του δήλωση- μεσουρανούσε, με τον Γιώργο Σιγάλα και τ’ άλλα παιδιά, να παρουσιάζουν στο παρκέ ένα ποτ πουρί πολεμικών τεχνών, με ολίγον από καλαθόσφαιρα. Ο Ζάρκο Πάσπαλι ήταν ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος έχοντας κοντά στους 40 πόντους μ.ο, οι 30 ήταν σταθερά από βολές. Ανέπνεε ο αντίπαλος δίπλα του κι ο διαιτητής έδινε φάουλ, άπαξ και ξυνόταν, έτρωγε εσκεμμένο.

Εκείνος ο 5ος τελικός έμεινε στην ιστορία, διότι πέρα από το συνήθη όργια, κρίθηκε από ένα σφύριγμα-εφεύρεση προς το τέλος της αναμέτρησης, που δεν υπήρχε σε κανέναν κανονισμό. 5 sec σε αμαρκάριστο παίκτη! Ακολούθησε ένας μικρός χαμός, το παιγνίδι διακόπηκε και ολοκληρώθηκε σχεδόν μια ώρα μετά, με τον φιλοξενούμενο να επιστρέφει με μόλις πέντε παίκτες που φορούσαν μόνο κάλτσες.

Αυτά πλέον έχουν μόνο ιστορική σημασία, την μεθεπόμενη μέρα λοιπόν η μοναδική αθλητική εφημερίδα της Θεσσαλονίκης τα Σπορ του Βορρά, κυκλοφόρησαν με πρωτοσέλιδη φωτογραφία της ομάδας μπάσκετ του ΠΑΟΚ και λεζάντα «ΠΑΟΚ πρωταθλητής Ελλάδας 1993-94».

Παρά την πίκρα και την αγανάκτησή ο κόσμος δεν τσίμπησε, το παραμύθι του πρωταθλητή ΠΑΟΚ δεν έπεισε, δεν έκανε γκελ…

Πρωταθλητής ήταν ο Ολυμπιακός, βρε με μπαμπέσικο τρόπο, με κλοπή, με λαδιά, αυτός όμως ήταν ο πρωταθλητής, έστω και βρώμικος, συνηθισμένα άλλωστε τα βουνά στα χιόνια.

Οι ΠΑΟΚτσήδες θα πάνε αύριο στην Τούμπα για να αποθεώσουν την καλύτερη ομάδα του φετινού πρωταθλήματος, στο τελευταίο παιγνίδι της σεζόν, είναι η ιδανική ευκαιρία για το ελάχιστο ευχαριστώ.

Το πιθανότερο είναι να ακουστεί και το «νάτοι-νάτοι οι πρωταθλητές» στην πραγματικότητα όμως θα πρόκειται για ένα ξέσπασμα αγανάκτησης ίσως και πικαρίσματος, το σύνθημα πάντως θα απευθύνεται αποκλειστικά στους ποδοσφαιριστές που μάζεψαν περισσότερους βαθμούς από κάθε άλλη ομάδα στο χορτάρι, στον Λουτσέσκου που κατάφερε να συνθέσει ένα σύνολο που οι αντίπαλοι κυριολεκτικά κρύβονταν όταν το έβλεπαν, τη διοίκηση, που σε κάθε ομάδα είναι το Α και το Ω, με προεξάρχοντα τον Ιβάν Σαββίδη που επιτέλους κατάφερε να φτιάξει την ομάδα όνειρο που θέλαμε.

Το «νάτοι-νάτοι οι πρωταθλητές» λοιπόν ακόμα κι αν ακουστεί, θα είναι σύνθημα εσωτερικής κατανάλωσης, στον έξω κόσμο κανένας φίλος του ΠΑΟΚ δε θα δηλώνει πρωταθλητής.

Δεν υπάρχουν άλλωστε και ανάλογα με τις ανάγκες και την οπτική του καθενός, δυο-τρία, ή έξι-επτά πρωταθλήματα μέσα στην ίδια σεζόν. το πρωτάθλημα είναι πάντα ένα κι έχει έναν προσδιορισμό, που αποτυπώνει τα βασικά χαρακτηριστικά που το διαμόρφωσαν στην πορεία.

Το φετινό λοιπόν είναι χάρτινο, διότι η τύχη του ορίστηκε στις δικαστικές αίθουσες, τα δυο τελευταία ντέρμπι μεταξύ των βασικών διεκδικητών κρίθηκαν στα χαρτιά, αν δεν είναι αυτό χάρτινο δηλαδή, πως ονομάζεται ;

Στον αγώνα που εν πολλοίς θα έκρινε τον τίτλο παίχτηκαν στην ουσία εννιά (!!!) ολόκληροι βαθμοί, σχεδόν το 1/7 δηλαδή από όσους μάζεψε η ομάδα που συγκέντρωσε τους περισσότερους πάνω στο χόρτο, σε ολόκληρο το πρωτάθλημα!. Για την ακρίβεια, δεν παίχτηκαν στον αγώνα, αλλά σε μια μόλις φάση.

Ο ΠΑΟΚ έβαλε ένα κανονικότατο γκολ, οπότε έπρεπε να πάρει με τους τρεις βαθμούς της νίκης, η χάρτινη αντί να φύγει με ένα κουλούρι Θεσσαλονίκης στις αποσκευές της πήρε τρίποντο στα χαρτιά κι ο ΠΑΟΚ όχι μόνο έχασε τους βαθμούς που δικαιούνταν, αλλά έφαγε και μείον τρεις από πάνω, σύνολο εννιά λοιπόν.

Τα λέω αυτά διότι ο χρόνος για τους χάρτινους προπαγανδιστές ξεκίνησε από την ώρα που μπούκαρε ο Ιβάν, μέχρι τότε δεν είδαν, δεν άκουσαν, δε θυμούνται…

Ο ΠΑΟΚ επίσης έχασε ένα ακόμη παιγνίδι στα χαρτιά από ένα ρολό χαρτιού που χτύπησε (;), ενδεχομένως και να χάιδεψε τον -για- Όσκαρ Γκαρθία, με τον τελευταίο να μην εξετάζεται από το γιατρό του αγώνα, να προτιμά ιδιωτικό νοσοκομείο και στις φωτογραφίες να μην εμφανίζει ίχνος εξωτερικού τραύματος. αν και το υποτιθέμενο χτύπημα ήταν στο πρόσωπο.

Φτάσαμε αισίως στους δώδεκα βαθμούς, ίσως στο πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα όλων των εποχών, με τις διαφορές των ομάδων πριν ξεκινήσει η περιοδεία των θιάσων, να είναι στον πόντο!

Ρωτάω ξανά λοιπόν, εάν αυτό δεν λέγεται χάρτινο πρωτάθλημα, πως να το βαφτίσουμε;

Αν το πούμε κανονικό, πως θα το ονομάζαμε σε περίπτωση που κρινόταν αποκλειστικά στο χορτάρι, πάλι κανονικό;

Το φετινό λοιπόν δεν είναι απλώς χάρτινο, είναι πιο χάρτινο κι από ολόκληρη την παραγωγή της Softex κι αυτό το ένα και μοναδικό της περιόδου 2017-18 το κατέκτησε η paper champion, αρέσει δεν αρέσει, με αυτό το domain name έχει ήδη κατοχυρωθεί.

Να το χαίρεται…

Δεν υπάρχει ταυτόχρονα και κάποιο άλλο πρωτάθλημα που σήκωσε ο ΠΑΟΚ. ο τελευταίος είναι η ομάδα που μάζεψε περισσότερους βαθμούς στο χόρτο -και παρεμπιπτόντως, ο μοναδικός που έχασε αγώνες στα χαρτιά-, για το πρώτο θα πάμε στην Τούμπα να αποθεώσουμε τους δικούς μας ήρωες…

Εμείς στο χόρτο λοιπόν, αυτοί που σάρωσαν στα χαρτιά ας πανηγυρίσουν το χάρτινο κι ας μην ξεχάσουν να δώσουν αναμνηστικές πλακέτες σε εκείνους που διαμόρφωσαν το χατ-τρικ της Τούμπας…

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ