Χάρη στον οικοδόμο, θα πάρουνε οι χάρτινοι γεύση από τρόμο

Λευτέρης Δούκας 19.04.2018-10:19

Πριν το δημοψήφισμα ο Τσίπρας φώναζε ΟΧΙ, μέσα του όμως παρακαλούσε να υπερισχύσει το ΝΑΙ, ώστε να ισχυριστεί πως δε γινόταν να παρακούσει την εντολή του λαού.

Επιθυμώντας να σχολιάσω τη σημερινή πρόκριση της επίδοξης χάρτινης στον τελικό κυπέλλου, στέκομαι στο ξεκίνημα σε τρία αναπάντεχα γεγονότα:

Το πρώτο είναι οι δηλώσεις του Μανόλο Χιμένεθ, που δεν απόρησε με τον τρόπο που αγωνίστηκε η αντίπαλός του σήμερα, όπως έκανε την περασμένη Κυριακή με τον Πλατανιά, όπως είχε επαναλάβει παλιότερα με αντίπαλο τον Ατρόμητο, που του φάνηκε περίεργο πως οι αντίπαλοι διεκδίκησαν ότι καλύτερο μπορούσαν. Έτσι αντιλαμβάνεται το ποδόσφαιρο ο Ισπανός, πρέπει να τους λένε «περάστε ελεύθερα κι αν σας δυσκολέψουμε ζητάμε ταπεινά συγγνώμη».

Έχει την εναλλακτική πάντως να κρύβεται με τους παίκτες στ΄αποδυτήρια, περιμένοντας ενημέρωση από τον πρόεδρο για το αν τρομοκρατήθηκαν.

Το δεύτερο αναπάντεχο ήταν η αυξανόμενη δυσφορία και οι μουρμούρες στις κερκίδες του ΟΑΚΑ όπως διάβασα, όσο περνούσε ο χρόνος και η επίδοξη χάρτινη δεν έβαζε γκολ. Είναι ν΄απορεί κανείς, τόσος κόσμος και δε διάβασε τις δηλώσεις Αραούχο πως αισθάνεται πρωταθλητής; Δεν ενημερώθηκε από το επίσημο site της ομάδας του, πως αρκεί ένας βαθμός την επόμενη αγωνιστική για να στεφτούν πρωταθλητές; Δε μελέτησε το άρθρο του ρεπόρτερ-Κέτσαπ πως η ομάδα του έχει 63 βαθμούς στο χορτάρι, δεν έμαθε τις δηλώσεις του προπονητή πως κερδίζουν πάντα μέσα στο γήπεδο και δεν τους έχει χαριστεί τίποτα;

Είναι δυνατόν να είναι τόσο αχάριστοι και να μην τους αρκεί η προοπτική κατάκτησης χάρτινου πρωταθλήματος;

Ούτε στη Γ εθνική δεν κατάφεραν να κάνουν νταμπλ, γίνεται να είναι τόσο άπληστοι με έτος ίδρυσης το 2014;

Το πιο αναπάντεχο όλων ήταν η πρόκρισή τους στον τελικό, όπως έγραφα και χθες, αν δεν είχα αντιληφθεί από την υπερασπιστική τους γραμμή στα δικαστήρια πως πάσχουν από διπολική διαταραχή, θα ποντάριζα πως θα προτιμήσουν περήφανο αποκλεισμό, από το κύπελλο.

Αυτό θα έκανε στη θέση τους ένας λογικός άνθρωπος, ακόμα κι αν δεχτούμε τη φαντασίωση τους πως είναι η καλύτερη ομάδα, στον τελικό υπάρχει ο κίνδυνος να σου χαλάσει η ψευδαίσθηση.

Και πάλι δεν παίρνω όρκο πως ήθελαν στ΄ αλήθεια να περάσουν, σαν τον Τσίπρα ένα πράγμα που πριν το δημοψήφισμα φώναζε ΟΧΙ, μέσα του όμως παρακαλούσε να υπερισχύσει το ΝΑΙ, ώστε να ισχυριστεί πως «ήμουν αποφασισμένος να σκίσω μνημόνια, να χορέψω τις αγορές, να πλακώσω στα χαστούκια τη μαντάμ Μέρκελ και το Σόιμπλε, ο Ελληνικός λαός όμως αποφάσισε να τους σώσει, δε γινόταν να παρακούσω την εντολή του».

Για κακή του τύχη βγήκε ΟΧΙ και αναγκαστικά γράφτηκε στην ιστορία ως ο μέγιστος κωλοτούμπας της ιστορίας.

Αυτό είναι το λογικό, προκειμένου να αποφύγεις τη φωτιά, επιλέγεις άλλον δρόμο και δε δίνεις δικαιώματα σε κανέναν…

Εμείς οι ΠΑΟΚτσήδες το χαρήκαμε με την ψυχή μας πάντως, ίσως περισσότερο κι από τους επίδοξους χάρτινους, που αν δεν προκρίθηκαν κατά λάθος, όσο πλησιάζουμε στην 12η Μαίου, θα συνειδητοποιούν το λάθος τους.

Δεν είναι επειδή το γράφω εγώ, το βλέπουμε και στο βίντεο, είναι δυνατόν αυτοί που συμπεριφέρθηκαν τόσο αντισυναδελφικά να κοιτάξουν αυτούς που κορόιδεψαν στα μάτια, ακόμα και στις καθιερωμένες χειραψίες πριν τον τελικό;

Έστω κι ελάχιστα αν προσπαθήσεις να φέρεις τον εαυτό σου στη θέση τους, θα καταλάβεις ποιος έχει το ηθικό πλεονέκτημα.

Το οποίο αν προστεθεί στο αγωνιστικό, δημιουργεί ακλόνητο φαβορί.

Λαμβάνοντας υπόψιν το «ουδέν κακόν αμιγές καλού» βέβαια, συνειδητοποιείς πως είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, να αναγκάσουμε την επίδοξη χάρτινη να νοιώσει, τι σημαίνει τρόμος.

Αυτό που επικαλέστηκαν στην Τούμπα, επειδή έτσι ήταν η εντολή του προέδρου, δεν ένιωσαν όμως πως πραγματικά είναι, ούτως ή άλλως στο βίντεο φαίνονται να χαζογελάνε, να βγάζουν sefie και να τρώνε μπανάνες.

Ευκαιρία να καταλάβουν πως είναι αυτό που έλεγαν πως ένιωσαν, αυτή τη φορά μέσα στο σπίτι τους μάλιστα.

Τιμή και δόξα λοιπόν στον οικοδόμο, με αυτόν ηθικό αυτουργό θα πάρουν οι συμπαίκτες του γεύση από τρόμο!