Η ρήτρα και το μηδενικό δέλεαρ του FIBA Champions League 

Τα ερωτήματα είναι πολλά και όσα βγαίνουν από το ρεπορτάζ μέχρι στιγμής δεν είναι και με το μέρος της πλευράς του Παναθηναϊκού σχετικά με τη ρήξη του με την Ευρωλίγκα. Αρκετές από τις ομάδες είναι ενοχλημένες με την στάση του προέδρου των «πρασίνων» στο board μεταξύ των μελών που απαρτίζουν την διοργάνωση.

«Σύμμαχοι» κατά καιρούς είχαν εμφανιστεί κατά τα γραφόμενα πολλών, όμως την ώρα της κρίσης αυτό δεν φάνηκε πουθενά. Όπως φάνηκε και από το αποτέλεσμα εξάλλου, με την στάση τους, οι υπόλοιπες ομάδες γύρισαν την πλάτη στον διοικητικό ηγέτη του Παναθηναϊκού και πλέον φαντάζει εντελώς μόνος του. Φαντάζει γράφω, γιατί μέχρι το καλοκαίρι κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι και η στάση των υπολοίπων.

Η επιλογή τώρα όμως ποια είναι; Η FIBA και το υποδεέστερο Champions League; Προσωπική μου άποψη είναι ότι η θέση του Παναθηναϊκού είναι στην Ευρωλίγκα και όχι να αγωνίζεται απέναντι σε ομάδες όπως η Μονακό, η Μούρθια, η Βενέτσια, και άλλες πολλές.

Να πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά τους. Τι θα γίνει αν όντως επιμείνουν οι «πράσινοι» στην απόφασή τους και φύγουν από την κορυφαία τη τάξει ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση;

Αρχικά θα πρέπει να πληρώσουν κάποιο αντίτιμο, καθώς έχουν υπογράψει 10ετές συμβόλαιο με την Ευρωλίγκα. Η ρήτρα λοιπόν είναι ένα τεράστιο «αγκάθι» σε μία εποχή λιτότητας, που τα μπάτζετ στην χώρα μας είναι χαμηλά.

Είναι αυτό όμως το μεγαλύτερο «αγκάθι»; Γιατί εάν αποχωρήσει ο Παναθηναϊκός από την Ευρωλίγκα, είναι ή δεν είναι σωστά τα αιτήματά του, ποια θα είναι η στάση και των παικτών που λήγουν τα συμβόλαιά τους το καλοκαίρι; Πως θα μιλήσει ας πούμε με τον Νικ Καλάθη, τον MVP της φετινής διοργάνωσης (προσωπική μου άποψη) για να παραμείνει στην χώρα μας και δη στην ομάδα που αγωνίζεται; Τι θα γίνει με τους υπόλοιπους;

Γιατί μπορεί όντως το brand name των «πρασίνων» να είναι μεγάλο και ένα εκ των κορυφαίων στην Ευρωλίγκα, αλλά με ποια κριτήρια θα αποφασίσει ένας επαγγελματίας αθλητής να παραμείνει ή και να έρθει, σε μία ομάδα που θα αγωνίζεται σε μία χαμηλότερη διοργάνωση; Ενώ ειδικά παραμονεύουν «μνηστήρες» που θέλουν την υπογραφή του για να ισχυροποιήσουν την ομάδα τους;

Θα κληθεί να πληρώσει υπεραξίες που σημαίνουν και παραπάνω έξοδα για την ομάδα του, ή αναγκαστικά θα ρίξει την ποιότητα της ομάδας και ταυτόχρονα το μπάτζετ;

Απλά ερωτήματα που σίγουρα απασχολούν τον κόσμο της ομάδας του. Εκτός αν νομίζουν όλοι πως με ένα «μπαϊράκι» λύνονται τα πάντα.

ΥΓ. Η στάση του Ολυμπιακού είναι ξεκάθαρη και τάσσεται στο ίδιο μήκος κύματος με τις υπόλοιπες ομάδες της Ευρωλίγκας.

MUST READ

Τα power rankings της Euroleague – Οι ειδικοί «βλέπουν» πρώτο Ολυμπιακό και δεύτερο Παναθηναϊκό

ΥΓ1 Είμαι αντίθετος σε πολλές κινήσεις της διοργάνωσης. Θεωρώ ότι δεν έχει χειριστεί σωστά πολλά πράγματα αναφορικά με το μάρκετινγκ που ακολουθεί, πως υπάρχουν τρανταχτές αδυναμίες και ότι το φορμάτ της όντως δημιουργεί διχασμό. Από την άλλη παραμένει η κορυφαία διοργάνωση, εκεί υπάρχει τώρα το… ζουμί και ειλικρινά, εάν δεν αλλάξει κάτι ριζικά, το Champions League της FIBA θα παραμείνει κάτι σαν το… Ιντερτότο του μπάσκετ.