Αν οι Ολυμπιακοί είναι κράτος, εμείς είμαστε κράτος εν κράτει

Για σήμερα Τρίτη ήταν προγραμματισμένη ομιλία του υπουργού Νίκου Παππά στη Θεσσαλονίκη, η οποία και αναβλήθηκε. Δε γνωρίζω το θέμα της, εικάζω πως θα ήταν το «πως σκίσαμε τα μνημόνια», ή κάτι πιο εναλλακτικό του τύπου «μαθήματα ζουρνά, για να χορεύετε τις αγορές». Ο λόγος της αναβολής πάντως είναι προφανής και αφορά την αγανάκτηση που σιγοβράζει μετά την αφαίρεση των τριών βαθμών και το μηδενισμό του ΠΑΟΚ στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό.

Ένα από τα χαρακτηριστικά του Σύριζα όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση ήταν και η άγνοια κινδύνου του πρωτάρη, οι προηγούμενες κυβερνήσεις που διαχρονικά εναλλάσσονταν την εξουσία ήταν πιο περπατημένες άρα και υποψιασμένες, λόγω εμπειρίας ήταν σε θέση να διαισθάνονται τις λακκούβες και να τις αποφεύγουν. Κάποιες φορές τις πλησίαζαν απειλητικά -για τους ίδιους-, έστω και με καθυστέρηση όμως φρόντιζαν να κάνουν μεταβολή.

Την εποχή που το κλίμα για το Μπατατούδη είχε γίνει αφόρητο και ο τελευταίος ήταν πιο καταζητούμενος και από το Τζέσε Τζέιμς στην Άγρια Δύση, οι μετοχές του κατέστησαν ανενεργές και μας άδειασε τη γωνιά.

Λίγο καιρό μετά, την περίοδο του Γούμενου και με την κατάσταση στον ΠΑΟΚ να επαναλαμβάνεται απλώς με διαφορετικούς πρωταγωνιστές, τα εγκαίνια της ΔΕΘ μετατράπηκαν σε εφιάλτη για τον Καραμανλή και τα κομματικά στελέχη της ΝΔ, που μετέτρεψαν τις ακριβές γραβάτες σε μάσκες, την ίδια στιγμή που κυρίες τους έτρεχαν για να γλυτώσουν από τα δακρυγόνα που έπεφταν βροχή, κουβαλώντας τα χρυσαφικά και την κυτταρίτιδα τους.

Επειδή η πλειοψηφία δε διαβάζει ότι γράφεται αλλά εκείνο που επιθυμεί προκαταβολικά να καταλάβει αφενός και η παραφιλολογία επί του θέματος έχει σπάσει κάθε ρεκόρ αφετέρου, διευκρινίζω πως μ΄εκείνες τις εξεγέρσεις του ο λαός του ΠΑΟΚ δε ζήτησε ούτε χάρες, ούτε ρουσφέτια, ούτε κάτι παράλογο έστω. Δεν απαίτησε να γίνει αυτό που θέλει, επειδή «έτσι γουστάρουμε, είμαστε πολλοί και στις εκλογές θα πάρετε τα τρία μας».

Ζήτησε το νόμιμο και το ηθικό, αυτό που υποτίθεται πως έπρεπε να περιφρουρούν οι εθνοπατέρες, οι οποίοι ζούσαν με την ψευδαίσθηση πως διορίζοντας κάποιον μεγαλομέτοχο-αχυράνθρωπο της αρεσκείας τους, θα γίνονταν πρωθυπουργοί της Β. Ελλάδας αντλώντας πελάτες από την πολυπληθέστερη δεξαμενή ψήφων του συγκεκριμένου γεωγραφικού τμήματος της χώρας.

Ο Μπατατούδης κι ο Γούμενος δεν απέδιδαν ΦΠΑ στο κράτος, δεν πλήρωναν τους φόρους που του αναλογούσαν, χώρια που έβαζαν χέρι και στα ταμεία της ΠΑΕ υπεξαιρώντας πολλά εκατομμύρια. Το αποτέλεσμα ήταν τα χρέη να γιγαντωθούν και να εξελιχθούν σε θηλιά. Δεν επρόκειτο λοιπόν για υπηρεσία στον ΠΑΟΚ αυτό, όπως κατάφεραν αν περάσουν επικοινωνιακά οι αντίπαλοί μας, ήταν ξεκάθαρα ρουσφέτι στους «μεγαλομετόχους» προσωπικά.

Για να το εξηγήσω όσο πιο απλά γίνεται, σε περίπτωση που αύριο μεθαύριο ο Σαββίδης ή κάποιος μελλοντικός ιδιοκτήτης αδυνατεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της εταιρίας ΠΑΟΚ, το να του επιτρέπεις να μην πληρώνει τα προβλεπόμενα, ισοδυναμεί με χάρη στον ίδιο, όχι όμως και στην ΠΑΕ. Τα χρέη θα συσσωρεύονται κάθε χρόνο κι όταν φτάσουν στο σημείο να γίνουν βουνό, ο κάθε Ιβάν μπορεί να επιστρέψει για μόνιμη διαμονή στο Ροστόφ, ο ΠΑΟΚ όμως δε θα συνεχίσει να αναπνέει.

Δεν υπάρχει εταιρία που συνεχίζει να λειτουργεί έπειτα από χρόνια μην απόδοση ΦΠΑ, ασφαλιστικών εισφορών και υποχρεώσεων προς το δημόσιο γενικότερα, όπως δεν υπάρχει ιδιώτης που μπορεί να λάβει φορολογική ενημερότητα χωρίς να είναι τακτοποιημένος έναντι της εφορίας…

Δε συνέβη μόνο με τον ΠΑΟΚ αυτό εννοείται, έγινε με την ΑΕΚ, με τον «ο Άρης» όταν ήταν ακόμα σκέτο Άρης, με τη διαφορά πως από εκείνους δεν έγιναν ποτέ απαιτητά, γι αυτό δε φρόντισαν έστω να τα παγώσουν δικαστικά.

Ο ΠΑΟΚ έκανε ότι δικαιούται κάθε πολίτης, να αμφισβητήσει τα χρέη του στην εφορία, στη ΔΕΗ ή όπου αλλού κερδίζοντας χρόνο μέχρι να εκδικαστούν οι υποθέσεις, κι έγινε ανέκδοτο επειδή έκανε το Συνταγματικά κατοχυρωμένο. Με αυτούς που δεν έκαναν ούτε το στοιχειώδες, γιατί δε ζητήθηκε ποτέ η αποπληρωμή των χρεών μέχρι να μπουν σε άρθρα και να πτωχεύσουν και μάλιστα δις;

Αρκεί μια ματιά στο μπάσκετ, κάνουν εράνους για να πληρώσουν τους παίκτες τους συγκεντρώνοντας το αστρονομικό ποσό των 2χιλ ευρώ. Καλά όλα αυτά, τις υποχρεώσεις τους στο δημόσιο όμως ποιος τις πληρώνει;

Ποιος αποδίδει τις ασφαλιστικές εισφορές των υπαλλήλων που έκαναν επίσχεση εργασίας;
Αν είναι ο Λάσκαρης, σημαίνει πως έχει λεφτά, οπότε κακώς του ζητούν να φύγει.
Τέλος πάντων, τα ωραία τώρα αρχίζουν και το μόνο σίγουρο είναι πως δε θα μας στερήσουν το ενδιαφέρον.

Ο Νίκος Παππάς ανέβαλε την επίσκεψη και την ομιλία του στην πόλη μας, κάποια στιγμή όμως θα αναγκαστεί να έρθει, όπως και άλλοι συναγωνιστές της επανάστασης που πρωτοστάτησαν. Και να μην το δοκιμάσουν όμως υπάρχουν αρκετοί που δε λογίζονται ως επισκέπτες, αφού εδώ ζουν.

Κι αυτό δε συνιστά απειλή, ο καθένας παλεύει με τα όπλα του, οι πολιτικοί με την εξουσία που τους παρέχει η καρέκλα, η αστυνομία με τις χειροπέδες και τα δακρυγόνα, οι επιχειρηματίες με την ισχύ του χρήματος και οι λαοί με τη δύναμη της φωνής και των κινητοποιήσεων.

Από το συνδεσμιακό κίνημα του ΠΑΟΚ απέχω εδώ και πολλά χρόνια, έχοντας γεννηθεί και γαλουχηθεί μέσα του όμως, γνωρίζω από πρώτο χέρι πως η μαχητικότητα, η αυταπάρνηση σε συνδυασμό με την εφευρετικότητα του , συνιστούν εκρηκτικό κοκτέιλ, που κανείς δε θα ήθελε να δοκιμάσει.

Δε ζητάμε χάρες, ούτε να κάνουν κάποιοι τα στραβά μάτια σε ανομίες μας, όποιος από εσάς καταδικαζόταν από δικαστήριο που προηγουμένως είχε αρνηθεί την εξέταση των βασικών μαρτύρων και καθόταν στ΄ αυγά του, έχει το δικαίωμα να μας κατηγορήσει, χρεώνοντας μας ότι τραβάει η ψυχή του.

Εμείς δε θα αράξουμε στους καναπέδες μας, κλείνοντας τα μάτια σε πρωτοφανείς δικονομικές πρακτικές.

Όπως ακριβώς οι Ολυμπιακοί λένε ότι είναι κράτος, έτσι κι εμείς έχουμε το δικαίωμα να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως κράτος εν κράτει.

Για τον Σύριζα που σε πολιτικό επίπεδο ούτως ή άλλως πνέει τα λοίσθια, θα είναι μια καλή ευκαιρία να διαπιστώσει επιτέλους στην πράξη πως είναι να βαράει κάποιος το ζουρνά και να χορεύουν οι άλλοι στο ρυθμό του.

MUST READ

Όταν παθαίνουν πλάκα με τα «πιτσιρίκια» του Θρύλου Φίγκο, Μιγιάτοβιτς, Βιειρά, Λάουντρουπ!

Είχε μια ευκαιρία να το κάνει ως επικεφαλής ορχήστρας αλλά την αχρήστευσε, τώρα οι ρόλοι θα αντιστραφούν, εμείς θα κρατάμε το ζουρνά, θα δίνουμε ρυθμό και εκείνοι θα χορεύουν.

Γράψτε το σχόλιο σας