Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός : Αν κάποιος άξιζε τη νίκη, αυτός ήταν ο Παναθηναϊκός

Θα ξεκινήσω από το τέλος: ο Ευαγγέλου δεν θέλει να κάνει «έγκλημα» εναντίον του Ολυμπιακού. Δεν βλέπει, δηλαδή, ότι η ανατροπή του Ινσούα είναι έξω από την περιοχή. Εκεί ο διαιτητής παίρνει ένα πολύ μεγάλο ρίσκο και επί της ουσίας παίζει με τα εκατοστά. Βλέπει ό,τι βλέπουν σχεδόν όλοι. Όταν ο Ινσούα ανατράπηκε, ουδείς που έβλεπε το ματς είπε ότι δεν είναι πέναλτι.

Αν ο Ευαγγέλου ήθελε να ευνοήσει τον Παναθηναϊκό, δεν θα είχε αποβάλλει τον Οικονόμου. Εκεί φαίνεται ο διαιτητής. Σε μια φάση που δεν θα του έλεγαν και τίποτα αν έδειχνε κίτρινη αντί για κόκκινη, ο Ευαγγέλου αποβάλλει τον Οικονόμου. Άρα δεν έχει διάθεση να ευνοήσει τον Παναθηναϊκό. Έχει διάθεση να παίξει 50-50 και να δώσει ό,τι ακριβώς βλέπει. Έτσι πρέπει να παίζουν οι διαιτητές κι ας κάνουν λάθη.

Ο Παναθηναϊκός επιβεβαίωσε στο Καραϊσκάκη πως αυτή την περίοδο είναι περισσότερο ομάδα από τον Ολυμπιακό. Είναι πιο δουλεμένος, από έναν προπονητή που παλεύει με τα… ψέματα και τα καταφέρνει να διατηρεί τον Παναθηναϊκό αξιοπρεπή σε μια περίοδο που τον έχει παρατήσει και η ίδια του η διοίκηση.

Η κόκκινη κάρτα στον Οικονόμου λειτούργησε θετικά για τον Παναθηναϊκό. Σαν οι παίκτες του να απελευθερώθηκαν, να τους έφυγε το άγχος και να πίστεψαν πως μπορούν να γίνουν απειλητικοί και να σκοράρουν έστω και με παίκτη λιγότερο απέναντι σε έναν Ολυμπιακό που δεν βλεπόταν για ακόμα μια φορά. Η είσοδος του Μουνιέ έφερε πανικό στην άμυνα του Ολυμπιακού.

Ο Γάλλος έχει εξαιρετικές πρώτες επαφές με την μπάλα και αυτό του δίνει σημαντικό πλεονέκτημα απέναντι σε οποιονδήποτε αμυντικό, αφού του επιτρέπει να πάει με πρόσωπο προς την εστία και με την εκρηκτικότητά του να αφήσει πίσω τον αντίπαλο. Η φάση του πέναλτι ξεκινάει από δική του καλή πάσα στον Ινσούα που ανατρέπεται. Είχε ακόμα συμμετοχή σε δύο ευκαιρίες, είχε ένα κερδισμένο φάουλ σε επικίνδυνη θέση, που δεν δόθηκε και έσπειρε τον πανικό στην άμυνα του Ολυμπιακού.

Πολλοί θα πουν γιατί δεν τον ξεκίνησε ο Ουζουνίδης, αλλά το ρεπορτάζ αναφέρει πως ήταν σε συνεννόηση με τον ποδοσφαιριστή του. Δεν είναι ακόμα 100% έτοιμος και τον ήθελε φρέσκο στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα, με την ελπίδα ο Παναθηναϊκός να είναι ακόμα μέσα στο ματς. Δικαιώθηκε. Αυτά είναι πολλές φορές θέμα τύχης. Αν ο Παναθηναϊκός έχανε, ίσως ο Ουζουνίδης να στηνόταν στο… απόσπασμα γιατί άργησε να βάλει τον Μουνιέ. Τώρα με τον Γάλλο πρωταγωνιστή στο τελευταίο ημίωρο, είναι μάγκες και οι δύο. Είναι οι μικρές λεπτομέρειες που πολλές φορές κρίνουν ακόμα και ολόκληρες καριέρες.

Ο Ουζουνίδης το δούλεψε το ματς και πριν και κατά τη διάρκειά του. Η επιλογή του Κουλιμπαλί επίσης τον δικαίωσε, αφού ο Αφρικανός κράτησε πίσω και φοβισμένο τον Χατζισαφί. Όπως τον δικαίωσε και η μεταφορά του Λουντ στον άξονα, μετά την κόκκινη κάρτα. Ο Φινλανδός ήταν άφαντος σε όλο το ματς, αλλά ο Ουζουνίδης δεν τον έβγαλε, όπως θα ήταν το πιο λογικό. Έβγαλε τον Κάτσε και έφερε τον Λουντ στον άξονα δίπλα στον Τζανδάρη. Αμέσως ο Παναθηναϊκός κέρδισε το κέντρο, σε τόσο μεγάλο βαθμό, που έμοιαζε πολλές φορές σαν να παίζει ο Ολυμπιακός με παίκτη λιγότερο και όχι οι «πράσινοι».

Το γκολ του Παναθηναϊκού ήρθε σαν Θεία Δίκη βάσει της εικόνας του στο γήπεδο τόσο πριν, όσο πολύ περισσότερο μετά την κόκκινη. Σωστή τακτική, συγκέντρωση σε κάθε λεπτό του αγώνα, απόλυτα διαβασμένος απέναντι στα ατού του Ολυμπιακού. Θα ήταν πέρα ως πέρα άδικο αν ο Παναθηναϊκός έφευγε ηττημένος από το Καραϊσκάκη.

MUST READ

Λίγη ντροπή τουλάχιστον, Μποντιρόγκα…

Ο βαθμός μπορεί να μη λέει πολλά βαθμολογικά, όμως ο τρόπος με τον οποίο ήρθε αποδεικνύει πως κόντρα σε όλους και σε όλα, αυτή η φανέλα παραμένει πολύ βαριά. Και ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει να υπάρχει και να μας εκπλήσσει ευχάριστα, ακόμα κι όταν διανύει τις χειρότερες μέρες της ιστορίας του.

Γράψτε το σχόλιο σας