Ραζβάν Λουτσέσκου: Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός…

Πιθανότατα ο Ραζβάν Λουτσέσκου θα έπρεπε να ασχολείται με το ποδόσφαιρο. Εκεί όπου η ομάδα του τρέχει ένα σερί, που ανάλογο δεν είχε ποτέ στην ιστορία της. Να μένει στο ίδιο το παιχνίδι και έχοντας πια ως προίκα μια σημαντική εμπειρία από την Ελλάδα, να χτίζει και ο ίδιος το προφίλ ενός προπονητή που, ίσως, σε μερικές εβδομάδες από τώρα θα σηκώσει την κούπα του πρωταθλητή.

Δυστυχώς όμως αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων σε σημείο που να εκπλήσσει αρνητικά, με τη συμπεριφορά του και τις δηλώσεις του. Επιλογές που είναι πολύ πιθανό πως, όταν πέσουν οι σφυγμοί, θα τις μετανιώσει. Αλλά τότε ίσως και είναι αργά…

Είναι άλλο πράγμα το τι κάνουν οι διοικήσεις των ομάδων, άλλο πράγμα το πώς συμπεριφέρονται –δημόσια- οι υπάλληλοι των ΠΑΕ και άλλο πώς λειτουργούν σε δύσκολες καταστάσεις οι επαγγελματίες του ποδοσφαίρου. Πόσο μάλλον οι προπονητές οι οποίοι είναι και μιας ηλικίας και τέλος πάντων επιβάλλεται να προσέχουν λιγάκι παραπάνω. Αυτό που συμβαίνει λοιπόν με τον τεχνικό του ΠΑΟΚ τα τελευταία 24ώρα δυστυχώς δεν έχει δικαιολογία. Από το βράδυ της Κυριακής, για παράδειγμα, έχει αποκαλέσει τον Ολυμπιακό «δειλό» σε διάφορες παραλλαγές.

Υποθέτουμε ότι την ίδια άποψη πρέπει να έχει για τον Κάμπος, τον Βαρέλα, τον Κρέσπο, τον Πρίγιοβιτς και τα άλλα μέλη της αποστολής του ΠΑΟΚ, που βρέθηκαν το βράδυ της 17^ης Μαϊου στη Λεωφόρο για εκείνο το ματς με τον Παναθηναϊκό που διακόπηκε μετά τον τραυματισμό του Βλάνταν Ίβιτς από το κουτάκι της μπύρας. Και λογικά να θεωρεί «δειλό» και τον ίδιο τον Ίβιτς, που έγινε άθελά του ο πρωταγωνιστής σε εκείνη την ιστορία, που μοιάζει σε πάρα πολλά με την αντίστοιχη της Κυριακής.

Είναι μια πραγματικότητα ότι στην Ελλάδα σπανίως θα ακούσεις έναν προπονητή να λέει καλή κουβέντα για συνάδελφο, πόσο μάλλον για προκάτοχό του. Πρόκειται για μια «ράτσα» ανθρώπων που πολύ δύσκολα τα βρίσκουν μεταξύ τους καθώς επί της ουσίας ανταγωνίζονται για μετρημένες στα δάχτυλα θέσεις. Το ίδιο το παιχνίδι τους αναγκάζει να χαίρονται με τη λύπη του άλλου. Ίσως πάλι αυτή η παράξενη κατάσταση να εξηγείται από την πίεση που τους ασκείται όταν αναλαμβάνουν την ευθύνη. Για παράδειγμα τον Λουτσέσκου στα τέλη του Νοέμβρη με ανακοίνωσή τους οι οπαδοί του ΠΑΟΚ τον αποκάλεσαν «κοιμισμένο» και ακόμη και σήμερα που ο Δικέφαλος πετά από νίκη σε νίκη, δεν τον έχουν ακριβώς στην καρδιά τους, όπως είχαν δεδομένα τον Βλάνταν Ίβιτς. Τον Σέρβο ο οποίος ήταν αρεστός και από την εποχή που αγωνίζονταν στην Τούμπα. Το ξέρει ο Λουτσέσκου όλο αυτό, και ίσως στο βάθος του μυαλού του, να ψάχνει διαρκώς τρόπο για να το ξεπεράσει.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο έμπειρος προπονητής πρέπει να προσπαθήσει να το αλλάξει με «δηλώσεις» από εκείνες που δίνουν την εντύπωση πως ανεβάζουν τη δημοφιλία στις τάξεις των οπαδών. Αυτό γυρίζει, αν γυρίζει, μόνο με ποδόσφαιρο και για τον ΠΑΟΚ η εποχή είναι καλή αγωνιστικά. Δεν έχει λόγο λοιπόν ο Λουτσέσκου να μπαίνει σε τέτοια παράξενα μονοπάτια και να γίνεται υβριστής μιας μεγάλης αντίπαλης ομάδας και εμμέσως της περσινής εκδοχής της δικής του ομάδας. Ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζεται καθημερινά και με τους οποίους είναι αναγκαίο να σχηματίσει μια σχέση εμπιστοσύνης ως το τέλος της διαδρομής.

Κάποιος κακοπροαίρετος θα μπορούσε να δει πίσω από τις δηλώσεις του Ρουμάνου και άλλα πράγματα. Ότι για παράδειγμα ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν ασχολήθηκε σοβαρά τον Ιούνη μαζί του, όταν ο Λουτσέσκου προσέγγισε το Λιμάνι και προσπάθησε να πάρει εκεί την δουλειά του προπονητή, έστω γνωρίζοντας ότι οι πιθανότητες δεν ήταν πολλές. Να θυμηθεί ότι περίμενε έξι εβδομάδες να χτυπήσει το τηλέφωνο του, αλλά αυτό δεν συνέβη ποτέ. Ή να υπολογίσει ότι από τον Ολυμπιακό ο Ρουμάνος ως εδώ μετρά 8 ήττες σε ισάριθμα ματς στην καριέρα του στους πάγκους, με παθητικό μάλιστα 3-17 στα γκολ! Αυτά όμως δεν μπορεί κάποιος να τα αποδείξει και όλας, άρα ας μην ασχολούμαστε. Το πρόβλημα άλλωστε δεν είναι το κίνητρο, αλλά η συμπεριφορά ενός ανθρώπου που δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να εμπλακεί σε αυτό το επικοινωνιακό παιχνίδι. Πόσο δε μάλλον εργαζόμενος στην Ελλάδα, που όπως συχνά-πυκνά αποδεικνύεται δεν είναι ασφαλές ούτε το να φτάσεις ως τον πάγκο σου, πόσο μάλλον να μπορέσεις να κοουτσάρεις και όλας μπροστά από αυτόν.

MUST READ

Η βαθμολογία των πλέι οφ της Superleague μετά την νίκη της ΑΕΚ επί του Παναθηναϊκού (pic)

Ποιος ξέρει: Ίσως ένα τηλεφώνημα στον πατέρα του, στον προπονητή Λουτσέσκου που γνωρίζει και αποδέχεται ολόκληρη η Ευρώπη ,να ήταν για εκείνον σωτήριο. Θα του εξηγούσε μάλλον ο σεβάσμιος Μιρτσέα την σημασία του να είναι κανείς σοβαρός. Έστω και τώρα που μάλλον είναι αργά…

Γράψτε το σχόλιο σας