Θα υπογράφαμε με δύο χέρια

Για το αν είναι ή όχι επιτυχημένη η πορεία του Άρη σε αυτό το πρώτο μισό του πρωταθλήματος, νομίζω ότι δεν χωράει η παραμικρή αμφιβολία. Ακόμα και αυτοί που κατά καιρούς αμφέβαλαν, κληθούν να απαντήσουν σε ένα απλό ερώτημα, θα έφταναν στο ίδιο συμπέρασμα.

Αν τους έλεγε δηλαδή κάποιος στην έναρξη του πρωταθλήματος, ότι ο Άρης θα τερμάτιζε αήττητος στον πρώτο γύρο, έχοντας απολογισμό 14 νίκες και 3 ήττες και οκτώ βαθμούς διαφορά από την τρίτη θέση, δηλαδή την άνοδο. Πιστεύω ότι άπαντες θα υπέγραφαν το συγκεκριμένο με τα δυο χέρια, δεν θα προλάβαινε να βγει καν η τελευταία λέξη από το στόμα του.

Τέσσερα χρόνια μακριά από τη φυσική του θέση είναι πολλά για μια ομάδα του μεγέθους του Άρη. Τέσσερα χρόνια μακριά από τους αντιπάλους που έχει μάθει, αυτούς που δημιούργησαν το ΠΟΚ για να τον αντιμετωπίσουν, όταν ήταν η μεγάλη ποδοσφαιρική δύναμη στην Ελλάδα. Ο οπαδός του Άρη δεν ενδιαφέρεται για θέαμα, αυτός είναι και ο λόγος που κάνει τα στραβά μάτια σε ορισμένες άσχημες εμφανίσεις. Έστω και αν πιστεύω ότι όσο περνάει ο καιρός και φεύγει το άγχος της ανόδου τόσο θα βλέπουμε και καλό ποδόσφαιρο στο Βικελίδης, όπως έγινε με την Αναγέννηση Καρδίτσας.

MUST READ

Του χρωστούσε και του χρωστάει…

Όπως είναι δεδομένο ότι κάθε αγωνιστική που περνάει όλο και περισσότερος κόσμος θα έρχεται στο Κλεάνθης Βικελίδης. Με την λαχτάρα να τελειώσει αυτός ο εφιάλτης των τεσσάρων χρόνων, να φύγει και να μην ξανάρθει.

Γράψτε το σχόλιο σας