ΑΕΚ: Όλοι οι καλοί (δεν) χωράνε

ΑΕΚ: Όλοι οι καλοί (δεν) χωράνε

Η ατάκα του Ξανθόπουλου μετά τη νίκη της ΑΕΚ λέει πολλά

«Για πρώτη φορά, όμως, είδα εμένα και τους συμπαίκτες μου, να παίζουμε όλοι μαζί, μέχρι τέλους. Ήμασταν σαν μια γροθιά. Είναι καλό βήμα αυτό για να προχωρήσουμε». Αυτή η δήλωση του Βασίλη Ξανθόπουλου ίσως λέει περισσότερα απ’ όσα λέει η εικόνα της ΑΕΚ. Γιατί, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, η «Ένωση» δεν έχει την εικόνα που θα ήθελαν οι φίλοι της, δεν έχει την εικόνα που αρμόζει στους παίκτες που διαθέτει.

Σε αντίθεση με τον ΠΑΟΚ, για τον οποίο γράψαμε χθες, έχει στοιχεία, έχει παίκτες πρωταγωνιστές, βγάζει (κατά διαστήματα) πάθος, ενέργεια και βρίσκει λύσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι έχει κερδίσει δύο ματς στην παράταση. Όμως και πάλι κάτι λείπει.

Η προσαρμογή του Χάρις είναι προαπαιτούμενο και φάνηκε με την εμφάνισή του κόντρα στη Ρόζα Ράντομ. Ο Αμερικανός έχει τον τρόπο να κάνει να φαίνεται εύκολο το καλάθι, μαζεύει ριμπάουντ, έχει συμμετοχή και σε σημεία που δεν φαίνεται. Είναι παίκτης ηγέτης κι από τα στοιχεία (πέρα από το βιογραφικό) που δείχνει, όντας εκτός κλίματος, φαίνεται πως ο Σωτήρης Μανωλόπουλος πέτυχε διάνα.

Δεδομένο είναι πως η ΑΕΚ έχει προβλήματα. «Κάπου υπάρχει λάθος», που τραγουδούσε κι ο αείμνηστος Λουκιανός Κηλαηδόνης. Εκτιμώ ότι το πρόβλημα έγκειται στην υπεραριθμία. Αυτό το «όλοι οι καλοί χωράνε» δεν βρίσκει πάντα εφαρμογή στο μπάσκετ. Για παράδειγμα ο Σι είχε ελάχιστη επίδραση στο παιχνίδι, οι «μικροί» είναι εκτός πλάνων, ακόμα κι ο Γκριν έχει μπερδευτεί.

Στο σύγχρονο μπάσκετ υπάρχει απαίτηση για γεμάτα ρόστερ, για 12 (ή και περισσότερους) παίκτες που να είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να βοηθήσουν, αλλά όσο προβληματικό είναι το να έχεις λιγότερους ικανούς, άλλο τόσο -και περισσότερο- προβληματικό είναι να έχει περισσότερους.

Αν αυτή την τελευταία σκέψη (εκτίμηση) τη συνδυάσετε με την αρχή του κειμένου και την παραδοχή του Βασίλη Ξανθόπουλου (ιδιαιτέρως έμπειρος), ίσως να έχουμε βρει την πηγή των προβλημάτων. Κάθε παίκτης, θέλοντας να δείξει ότι αξίζει περισσότερο χρόνο συμμετοχής, κάνει το κάτι παραπάνω. Όταν κυριαρχεί το «εγώ» του «εμείς» δεν υπάρχει ομάδα. Κι οι αποδεδειγμένα καλές μονάδες, δεν μπορούν να λειτουργήσουν αν δεν γίνουν σύνολο.

Πώς μπορεί να αλλάξει η κατάσταση; Είτε με αποσυμφόρηση, είτε με συνειδητοποίηση του προβλήματος από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές. Πρέπει να βρει τρόπους ο Μανωλόπουλος να τους έχει ικανοποιημένους, πρέπει όμως κι αυτοί να καταλάβουν ότι μόνο μέσα από μια πετυχημένη ομάδα έχει αξία η καλή ατομική απόδοση.

Γράψτε το σχόλιο σας

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΣΧΟΛΙΑ