Αφού δεν άντεξαν την ανάσα του ΠΑΟΚ, θα αντέξουν την πλάτη του;

Λευτέρης Δούκας 02.02.2018-21:18

Όντας η σταθερότερη και πιο φιλοσοφημένη αγωνιστικά ομάδα από τους άλλους δυο, θα διαχειριστεί πιο εγκεφαλικά είτε την αύξηση των βαθμών της διαφοράς, είτε την πτώση από την πρώτη θέση.

Την περίοδο 1987-88 το πρωτάθλημα ήταν εξαιρετικά συναρπαστικό αφού κρίθηκε στο νήμα, μέχρι την προτελευταία αγωνιστική Λάρισα, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ το διεκδικούσαν και όλοι είχαν ελπίδες βάσει συνδυασμού αποτελεσμάτων. Τελικά, η μπίλια έκατσε στο βυσσινί.

Η πιο οδυνηρή ήττα της χρονιάς για τον ΠΑΟΚ που όπως αποδείχτηκε στην πορεία στοίχισε το πρωτάθλημα, καταγράφηκε στη Βέροια από την ομώνυμη ομάδα.

Μιλάμε για τον πιο ΠΑΟΚοκρατούμενο νομό της Βορείου Ελλάδος, με τα ασπρόμαυρα οπαδικά ποσοστά να είναι συντριπτικά κι εκτός αυτού, εκείνη την Κυριακή η παλαιά εθνική οδός Θεσσαλονίκης-Βέροιας είχε μποτιλιαριστεί. Στο γήπεδο έγινε κανονική κατάληψη, κυανέρυθρο χρώμα υπήρχε μόνο στον πάγκο των τυπικά γηπεδούχων.

Ο τότε μεγαλομέτοχος και πρόεδρος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ ο αείμνηστος Χάρης Σαββίδης ήταν Βεροιώτης στην καταγωγή, στην ίδια πόλη υπήρχε και η έδρα των επιχειρήσεων του. Πριν την έναρξη του αγώνα μάλιστα, όπως ήταν παραπεταγμένες οι ενδεκάδες, μοίραζε κάτι αναμνηστικά στους ποδοσφαιριστές των δυο ομάδων.

Μέσα σε όλα, σημειώστε πως ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε με 0-1 νωρίς νωρίς, οπότε όλα έμοιαζαν να παίρνουν το δρόμο τους, καλά που δεν υπήρχε facebook τότε, γιατί οι μισοί και παραπάνω θα έκαναν chat με γκομενάκια για να περάσει η ώρα.

Το τελικό σκορ ήταν 2-1 υπέρ των τυπικά γηπεδούχων, για τους νικητές σκόραρε κάποιος Πιτός αγνώστων λοιπών στοιχείων και ο ανερχόμενος τότε Αλέκος Αεξανδρής.

Αν και κάθε παρόμοια εξέλιξη δημιουργεί τις προϋποθέσεις για λαϊκά δικαστήρια και πάσης φύσεως μπάχαλα, στο τέλος όλα κύλησαν ομαλά. Ήταν αδύνατον να συνέλθουμε από το σοκ, για κάνα δίωρο μετά τη λήξη καθόμασταν στις κερκίδες αποσβολωμένοι, προσπαθώντας να συνειδητοποιήσουμε τι ακριβώς είχε συμβεί.

Σύμφωνα με το νόμο των πιθανοτήτων, δεν αποκλείεται ο ΠΑΟΚ να την πατήσει και φέτος με τον ίδιο τρόπο, με πρώτη υποψηφιότητα την πόλη των Ιωαννίνων την Κυριακή, που δεν είναι ούτε ΠΑΟΚοκρατούμενη, ούτε φιλοξενεί την έδρα των επιχειρήσεων του Ιβάν Σαββίδη.

Πέρσι ο ΠΑΟΚ είχε κερδίσει δύσκολα εκεί μέσα και είχε χάσει στην Τούμπα, ο ΠΑΣ είναι πολύ καλύτερη ομάδα από τη Βέροια του 1987-88, είναι αήττητη στην έδρα της φέτος, έχει ικανότατο προπονητή και τα τελευταία χρόνια μαζί με τον Πανιώνιο συνιστούν παραδείγματα προς μίμηση ποδοσφαιρικής λειτουργίας..

Θεωρητικά λοιπόν έχει όλο το πακέτο, για να φέρει τα πάνω-κάτω στο πρωτάθλημα, τίποτα δεν αποκλείεται.

Η διαφορά είναι πως ο ΠΑΣ μπορεί να κερδίσει ή και να κόψει βαθμούς επειδή ενδεχομένως είναι καλύτερος, τυχερότερος ή σε καλύτερη βραδιά ο ΠΑΟΚ αποκλείεται να χάσει… επειδή δεν μπόρεσε να κουβαλήσει το βάρος του φαβορί ή του πρωτοπόρου, επειδή πήρε το παιγνίδι στο χαβαλέ και το αντιμετώπισε αφ’ υψηλού.

Έγραφα και χθες πως μπορεί ο φετινός ΠΑΟΚ να κουβαλά στην πλάτη του την απουσία εμπειρίας πρωταθλητισμού, στην πράξη πάντως φαίνεται να το μετατρέπει σε πούπουλο.

Το ότι μπόρεσε να παραμείνει μια ανάσα από τον μέχρι πρότινος πρωτοπόρο Ολυμπιακό χωρίς να σκοντάψει πουθενά, αποτελεί την καλύτερη απόδειξη πως έχει τον τρόπο να απορροφά το άγχος και την έξτρα πίεση που δημιουργεί η έλλειψη εμπειρίας και παραστάσεων σε συνθήκες πρωταθλητισμού.

Εύκολο να το επισημαίνεις πατώντας πλήκτρα, δύσκολο να το κατακτάς και αποτελεί εμφανέστατα επίτευγμα που πρέπει να πιστωθεί στον προπονητή.

Για τον απλούστατο λόγο πως είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον τρόπο παιγνιδιού της ομάδας, που όπως έχω επισημάνει από την πρώτη στιγμή, βγάζει σιγουριά, αυτοπεποίθηση και ηρεμία.

Ο ΠΑΟΚ δεν αγχώνεται ποτέ, παραμένει προσηλωμένος 100% στο στόχο του και δεν πιέζεται όταν ο χρόνος δείχνει να κυλάει σε βάρος του, όπως συνέβη πρόσφατα στο Αγρίνιο. Συνεχίζει απτόητος στο ίδιο μοτίβο να κυνηγά το στόχο του 90λεπτου, τα ίδια συμπτώματα θα δείχνει και στην πορεία προς τον τίτλο που σε τελική δεν είναι παρά άθροισμα 90λεπτων.

Αφού δε σε καταβάλει το άγχος του κάθε αγώνα ξεχωριστά, για ποιο λόγο να σε ισοπεδώσει η προοπτική των περισσότερων;

Σε περίπτωση που οι πλάτες της ομάδας δεν το άντεχαν, θα είχε ήδη καταρρεύσει…
Μ’ όλα αυτά δεν εννοώ πως ο ΠΑΟΚ θα συνεχίσει ακάθεκτος, ανέφερα και χθες πως θεωρώ απίθανο να πάρει 11 νίκες στα παιγνίδια που απομένουν. Αν πάλι είναι σε θέση να το καταφέρει, η υπερβολή συνίσταται στην ενδεχόμενη απαίτηση ή και προσμονή έστω όλων ημών, για να το πετύχει.

Όσο πιθανό είναι να χάσει βαθμούς μέχρι το φινάλε, άλλο τόσο είναι να συμβεί το ίδιο και με τους διώκτες του.

Όντας μάλιστα η σταθερότερη και πιο φιλοσοφημένη αγωνιστικά ομάδα από τους άλλους δυο, θα διαχειριστεί πιο εγκεφαλικά είτε την αύξηση των βαθμών της διαφοράς, είτε την πτώση από την πρώτη θέση.

Οι άλλοι δυο με πρώτο και καλύτερο τον Ολυμπιακό δε θα είναι σε θέση να αντέξουν για πολύ, βλέποντας την πλάτη του ΠΑΟΚ.

Εδώ δεν είχαν κουράγιο να ακούνε την ανάσα του, φανταστείτε όταν ο βαθμολογικός πίνακας τους υποχρεώνει να σηκώνουν τα μάτια προς τα πάνω για να μη χάσουν επαφή με την κορυφή…

ΥΓ. Η περίοδος που διανύουμε είναι πλήρης ειδησεογραφικά, το πρωτάθλημα βρίσκεται στην πιο κρίσιμη καμπή του, μεθαύριο υπάρχει το συλλαλητήριο στην Αθήνα, δεν είχα χρονικά περιθώρια να ασχοληθώ με τις τακτικές Μάρθας Βούρτση που έχει υιοθετήσει ο Ολυμπιακός. Θα επανέλθω από εβδομάδα εννοείται, για να μη θεωρηθεί ωστόσο πως η όποια προσέγγιση μου γίνει εκ του ασφαλούς, επισημαίνω πως οι τακτικές αυτές δεν είναι απλώς καταδικασμένες σε αποτυχία, αλλά παρασύρουν και το αγωνιστικό τμήμα.

Ουδείς μπορεί να κατέβει και να παίξει ποδόσφαιρο, όταν η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην οποία ζει και αναπνέει περιλαμβάνει γκρίνιες, οδυρμούς και κλάψες για Παπαπέτρου, Σιδηρόπουλους, ΕΠΟ, ΚΕΔ και όλα τα συναφή.

Δεν ξέρω πόσοι από τον Πειραιά το πρόσεξαν , η ΑΕΚ πάντως έβγαλε μια μόλις ανακοίνωση, όντας υποχρεωμένη να το κάνει, ώστε να απαντήσει στο μεθαυριανό αντίπαλό της. Κατά τα λοιπά, προετοιμάζεται για να διεκδικήσει ότι καλύτερο αγωνιστικά.