Ανεξαρτήτως κατάληξης της υπόθεσης του Μολέδο, είναι μέγιστη ντροπή να σέρνεται ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη από τον ποδόγυρο του Βραζιλιάνου. Δεν είναι ούτε ΤΟ κελεπούρι. ούτε Η ευκαιρία, μιλάμε για έναν παίκτη που έχει συμφωνήσει ήδη να επιστρέψει στην πατρίδα του το καλοκαίρι, οπότε θα ήταν περαστικός με όλη τη σημασία της λέξης. Να πω […]
Ανεξαρτήτως κατάληξης της υπόθεσης του Μολέδο, είναι μέγιστη ντροπή να σέρνεται ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη από τον ποδόγυρο του Βραζιλιάνου.
Δεν είναι ούτε ΤΟ κελεπούρι. ούτε Η ευκαιρία, μιλάμε για έναν παίκτη που έχει συμφωνήσει ήδη να επιστρέψει στην πατρίδα του το καλοκαίρι, οπότε θα ήταν περαστικός με όλη τη σημασία της λέξης.
Να πω ρε παιδί μου ότι βρήκες μια δίμετρη Σλανδιναβή να το δεχτώ πως θα κάνεις και υπερβολές για να την κατακτήσεις, εδώ μιλάμε για μια συνηθισμένη γκόμενα, που ενώ ξέρεις πως παντρεύεται τον Ιούνιο, εσύ την παρακαλάς να συζήσετε για μερικούς μήνες.
Και υπόψιν πως δεν είσαι θαμώνας στην εκπομπή της Αννίτας αλλά ο Μπραντ Πιτ, γιατί βάσει λογικής αν κάποιος έπρεπε να παρακαλάει ήταν ο Μολέδο για να παίξει στον ΠΑΟΚ και όχι το ανάποδο.
Όπως και να ΄χει αποτελεί ήττα για τον ΠΑΟΚ, το θέμα όμως είναι άλλο και αποτελεί την αιτία της κατάστασης που μόλις περιέγραψα.
Έχουμε διανύσει σχεδόν τα 2/3 της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου και ο ΠΑΟΚ μοιάζει προσκολλημένος σε ένα όνομα και σε περίπτωση που δεν τελεσφορήσει η υπόθεση θα τρέχει τελευταία στιγμή.
Το ακόμα χειρότερο είναι πως πρόκειται για την τρίτη συνεχόμενη μεταγραφική περίοδο που παίζεται το ίδιο έργο, η πρώτη φορά που φάνηκε η γύμνια του Μίχελ ήταν πέρσι τέτοιο καιρό. Ο ΠΑΟΚ έψαχνε σέντερ φορ από το καλοκαίρι του 2016, εκείνη τη μεταγραφική περίοδο δεν την προσμετράω όμως, γιατί άσχετα από το αποτέλεσμα οι κινήσεις ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση.
Αυτό με ενδιαφέρει, αυτό κρίνω, το σχέδιο, αν υπάρχει πλάνο και δεν ευωδοθεί πάω πάσο, για τον απλούστατο λόγο πως για να ολοκληρωθεί μια μεταγραφή οφείλουν να συμφωνήσουν δυο πλευρές και ο Μίχελ εν προκειμένου μπορεί να κάνει υπολογισμούς, να ποντάρει, να ζυγίσει, δε γίνεται όμως να προαποφασίσει για λογαριασμό του άλλου, που ενδεχομένως να θέλει να παίξει παιχνιδάκια για να ανεβάσει το κασέ του, να τρώει παντόφλα από τη γυναίκα του ή τέλος πάντων να του στρίψει η βίδα τελευταία στιγμή βρε αδερφέ και να μείνει ο ενδιαφερόμενος στα κρύα του λουτρού.
Όταν όμως δεν υπάρχει προεργασία κι αν υπάρχει είναι για τα πανηγύρια, δε γίνεται να κάνω το παγόνι.
Δεδομένου λοιπόν πως το καλοκαίρι του 2016 ο ΠΑΟΚ ξέμεινε με τον Κλάους, δηλαδή με τον κανένα, ήταν υποχρεωμένος να προετοιμάσει το έδαφος για το χειμώνα, μπορεί για εμάς τους απέξω κάθε περίοδος μεταγραφών να ξεκινάει 1η Ιουνίου ή Ιανουαρίου, για τους τεχνικούς διευθυντάδες όμως η ημερομηνία έναρξης είναι η μέρα που τελειώνουν οι μεταγραφές της προηγούμενης περιόδου.
Το καλοκαίρι και το χειμώνα, βλέπουμε στην πράξη αν έγινε προεργασία και αν ναι, σε ποιο επίπεδο.
Φτάσαμε στον Γενάρη του 2017 λοιπόν και οι κινήσεις του Μίχελ έμοιαζαν απονενοημένες, έτρεχε να παζαρέψει τον Ανσαριφάρντ, έκανε κάτι ταξίδια απελπισίας στην Κύπρο να κλείσει κάποιον Πιέρο Σωτηρίου, φαινόταν δηλαδή πως ο άνθρωπος δεν είχε κανένα πλάνο.
Ήταν της λογικής «εντάξει μωρέ. έχει λεφτά ο Ιβάν, κάποιον θα βρούμε», τον τεχνικό διευθυντή όμως τον θες για να σου φέρει Ροντρίγκεζ, Μακ, Καστίγιο, Βιειρινία, Τουρέ, τον Ριβάλντο κι εγώ τον φέρνω, αν το ταμείο είναι γεμάτο.
Η ομάδα κατέληξε στον Πρίγιοβιτς που αποτελούσε επιλογή του Ίβιτς, διαπιστώνοντας ο τελευταίος την αδυναμία του Σλοβάκου και μπρος στον κίνδυνο να μείνει με τον Κλάους και το δεύτερο μισό, ντύθηκε αναγκαστικά τεχνικός διευθυντής.
Τα του περσινού καλοκαιριού τα θυμάστε καλύτερα, ο Μίχελ έλεγε ναι σε όποιον προπονητή πρότειναν στο Σαββίδη, έλεγε τα καλύτερα για τον Στανόγεβιτς, τον Ουζουνίδη και φυσικά τον Λουτσέσκου.
Και το όνομα του Ρολφ Φρίνγκερ να έπεφτε στο τραπέζι, θα εξέφραζε θετική άποψη…
Ναι μεν στον Ιβάν αρέσει να έχει λόγο στο θέμα του προπονητή, στόμα έχεις όμως ρε, πες μια κουβέντα, αν δε μπορείς να πείσεις ανέλαβε μια πρωτοβουλία, δε γίνεται να παριστάνεις τη γλάστρα.
Το ίδιο έκανε και κατά τη διάρκεια που η ομάδα υπέφερε από την ανυπαρξία του Στανόγεβιτς, δεν πήρε καμία απολύτως θέση, δεν έκανε την παραμικρή κίνηση, ένα σκουπόξυλο να έβαζες στη θέση του, δε θα άλλαζε το αποτέλεσμα.
Φτάνουμε λοιπόν στη σήμερα, με τον Σαμπράνο καθαρισμένο μετά τη ήττα στο ΟΑΚΑ, αυτή είναι η ημερομηνία που μετράμε, όχι εκείνη που το θέμα βγήκε στη δημοσιότητα. Ο Περουβιανός τελείωσε έπειτα από εκείνο το παιγνίδι που ήρθε ως συμπλήρωμα του γκολ που φάγαμε στον Πειραιά, για να το πω κομψά στον ΠΑΟΚ θεωρούν πως δεν ήταν τόσο «μαχητικός».
Από τις αρχές Νοεμβρίου που έγινε εκείνο το παιγνίδι μέχρι σήμερα έχουν μεσολαβήσει 2.5 μήνες και η ανάγκη απόκτησης στόπερ επιτακτική, ο ΠΑΟΚ έμενε με τρεις παίκτες για δυο θέσεις, που είναι εξαιρετικά ευάλωτες λόγω καρτών, τραυματισμών κλπ.
Αντί λοιπόν να κάνει τα κουμάντα του, να ξεκινήσει τη δέουσα έρευνα αγοράς, έχει κολλήσει με μια περίπτωση ποδοσφαιριστή-τουρίστα, χωρίς να έχει άλλη εναλλακτική.
Η περίπτωση Μολέδο μάλιστα είναι υπόδειξη Λουτσέσκου, αν περιμέναμε να βρει στόπερ ο Μίχελ αναγκαστικά θα κάναμε σκάουτιγκ στην ομάδα βετεράνων..
Και μιλάμε για ποδοσφαιριστή που υπό κανονικές συνθήκες δεν υπήρχε περίπτωση να φύγει από τον Παναθηναικό, που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει πως κανείς δε μπορεί να ήταν σίγουρος το προηγούμενο διάστημα πως δε θα επανεμφανιζόταν ο Βλάσης Τσάκας με τον πρίγκηπα, αποφασισμένο αυτή τη φορά.
Θέλω να ως ότι δεν είναι από τις περιπτώσεις παικτών που δεν υπολογίζει μια ομάδα όπως πχ ο ΠΑΟΚ τον Λέοβατς, για να πεις πως το τοπίο είναι ξεκάθαρο, όπως εμφανίστηκε ξαφνικά η Ιντερνασιονάλ θα μπορούσε να υπάρχει κι άλλος ενδιαφερόμενος, από τώρα.
Κι όπως έλεγε το ρεπορτάζ, ο Μολέδο καθυστερούσε για να εξασφαλίζει τα δεδουλευμένα του, κάτι που σημαίνει πως εκτός από χρήματα για δανεισμό 3.5 μηνών ποδοσφαιριστή που έχει υπογράψει ήδη σε άλλη ομάδα, συν πληρωμένους ποδοσφαιριστές, ήταν πιθανό να πλήρωνε ο Ιβάν τον Μολέδο και για τη θητεία του στον Παναθηναϊκό, μιλάμε για τον ορισμό αυτού που ονομάζουμε «δυνατό άγγιγμα πισινού». Μαζί με τους πληρωμένους ποδοσφαιριστές, τι καλά θα ήταν να δίναμε δανεικό και το Μίχελ στον Παναθηναικό, έστω και πληρωμένο, μπας και ησυχάσουμε..