Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός 84-70

Ο Παναθηναϊκός είναι ο πρωταθλητής Ελλάδας για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, τέταρτη τα έξι τελευταία χρόνια και 36η συνολικά. Νίκησε στον πέμπτο τελικό των φετινών πλέι οφ στο ΟΑΚΑ (84-70) και επικράτησε με 3-2 στη σειρά του Ολυμπιακού, ο οποίος δεν μπόρεσε να αντιδράσει στο δεύτερο ημίχρονο όταν ο αντίπαλός του ανέβασε την πίεση της άμυνας. Και εκνευρίστηκε από τα σφυρίγματα των διαιτητών, οι οποίοι στο δεύτερο 20λεπτο είναι αλήθεια ότι έπαιξαν έδρα.

Πολύ δυνατό και με μεγάλο πάθος ήταν το παιχνίδι που έγινε στο πρώτο ημίχρονο ανάμεσα σε δύο ομάδες αποφασισμένες να πάρουν τον τίτλο. Εξαιτίας της μεγάλης έντασης με την οποία και οι δύο ομάδες αμύνονταν, οι δύο προπονητές βρέθηκαν από πολύ νωρίς να αντιμετωπίζουν από ένα πρόβλημα, που καθόρισε σε σημαντικό βαθμό τις επιλογές τους στη συνέχεια.

Ο Νίκολα Μιλουτίνοφ φορτώθηκε στο τρίτο λεπτό με τρία φάουλ, ανάγκασε τον Σφαιρόπουλο να τον αποσύρει κι έτσι ο Ολυμπιακός έχασε ένα σημείο αναφοράς που θα μπορούσε να έχει στην επίθεση. Ο Σέρβος μάλιστα φορτώθηκε και με τέταρτο φάουλ δύο λεπτά πριν από τη λήξη του ημιχρόνου, όταν ο προπονητής του πήρε το ρίσκο να τον επαναφέρει, και ουσιαστικά αχρηστεύτηκε για τη συνέχεια. Ο Σφαιρόπουλος αναγκάστηκε να παίξει πιο πολλή ώρα με τον Μακ Λιν, ο οποίος πάντως ανταποκρίθηκε μια χαρά, αλλά και με χαμηλά σχήματα, καθώς χρησιμοποίησε πολύ τον Παπαπέτρου ως «τεσσάρι» και καθόλου τον Ουίλτζερ.

Μετά από τα πρώτα τρία λεπτά φορτώθηκε με 3 φάουλ και ο Αντετοκούνμπο, ο οποίος είχε ξεκινήσει με αποστολή να μαρκάρει τον Σπανούλη. Δεν έπαιξε ξανά στο πρώτο ημίχρονο κι αυτό προκάλεσε πρόβλημα στον Παναθηναϊκό, όταν φορτώθηκε με τρία φάουλ και ο Καλάθης στα μισά της δεύτερης περιόδου. Διότι ο Πασκουάλ αναγκάστηκε να παίξει για πολλή ώρα με τον Λεκαβίτσιους πάνω στον Σπανούλη, έχοντας μάλιστα στην πεντάδα και τον Μήτογλου, με αποτέλεσμα ο αρχηγός του Ολυμπιακού να σημαδέψει αυτό το σχήμα και να δώσει πολλές λύσεις στην ομάδα του αυτό το διάστημα.

Γενικά ο Ολυμπιακός φάνηκε πιο ανθεκτικός στη σκληράδα που είχε ο αγώνας στο πρώτο ημίχρονο. Στην αρχή με τον Πρίντεζη, που ξεκίνησε φουριόζος, και στη συνέχεια με τον Μακ Λιν βρήκε λύσεις μέσα στη ρακέτα, ενώ και ο Ρόμπερτς με το μακρινό του σουτ διατηρούσε μια ισορροπία, χωρίς πάντως τα ποσοστά ευστοχίας να είναι καλά (44% στο πρώτο μέρος).

Ιδιαίτερα άστοχος, όμως, ήταν και ο Παναθηναϊκός, ειδικά στα τρίποντα (0/7). Αυτό του προκάλεσε μεγάλα προβλήματα, διότι εκτός των άλλων, δεν μπορούσε ούτε να τρέξει, δεδομένου ότι ο Ολυμπιακός είχε επιβάλει τον αργό ρυθμό που τον συνέφερε, έτσι με εξαίρεση κάποιες εκλάμψεις του Γκιστ, είχε μεγάλο πρόβλημα στο σκοράρισμα.

Πάντως καμία από τις δύο ομάδες δεν μπόρεσε να πάρει μια καλή διαφορά υπέρ της στο πρώτο μέρος. Ο Ολυμπιακός κατάφερε να προηγηθεί με 30-25 στο 18′ χάρη στο ξέσπασμα του Σπανούλη και διατήρησε αυτή την μικρή διαφορά ως το τέλος του ημιχρόνου (35-31).

Το δεύτερο ημίχρονο άρχισε με καθυστέρηση λόγω της προσωρινής αποχώρησης της ομάδας του Ολυμπιακού στα αποδυτήρια κι αυτό φάνηκε εκ του αποτελέσματος ότι επηρέασε τους ερυθρόλευκους, οι οποίοι έχασαν τη συγκέντρωσή τους και στις δύο πλευρές του παρκέ. Ειδικά δε στην επίθεση, όπου με εξαίρεση τον Μακ Λιν δεν φάνηκε να έχουν άλλο σημείο αναφοράς.

Ο Παναθηναϊκός πίεσε πολύ περισσότερο στην άμυνα, βοηθήθηκε και από το ότι οι διαιτητές άφησαν περισσότερο το δυνατό παιχνίδι, και κατάφερε να βγει στον αιφνιδιασμό αρκετές φορές, κάτι που δεν είχε κάνει στο πρώτο ημίχρονο. Βρήκε λοιπόν εύκολους πόντους και δύο επιθετικά σημεία αναφοράς στα πρόσωπα των Λοτζέσκι και Παππά πολύτιμα. Ειδικά από τη στιγμή που φορτώθηκε με τέταρτο φάουλ ο Καλάθης και αναγκάστηκε να παίξει για πολλή ώρα χωρίς αυτόν.

Δεν του κόστισε, διότι ο Τζέιμς απέφυγε τα πολλά ρίσκα και ήταν περισσότερο ορθολογικός και καθώς ο Σίνγκλετον κυριαρχούσε στα ριμπάουντ και ο Ολυμπιακός αδυνατούσε να σκοράρει, η διαφορά άρχισε να παίρνει διαστάσεις.

Στο 29′ το σκορ ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε με διψήφια διαφορά (57-47), η τρίτη περίοδος έληξε με ένα κρίσιμο τρίποντο του Τζέιμς, που διατήρησε τη διαφορά σε αυτό το επίπεδο (60-50) και στην τελευταία περίοδο η διαφορά εκτοξεύτηκε. Στο 22′ το σκορ ήταν 68-52, στο 36′ έγινε 78-60 και όλα κρίθηκαν. Ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να αντιδράσει, διότι πια η άμυνά του δεν ήταν καθόλου αποτελεσματική, έτσι ο Παναθηναϊκός έφτασε εύκολα από εκεί και μετά στη νίκη και την κατάκτηση του τίτλου.

Τα δεκάλεπτα: 14-15, 31-35, 60-50, 84-70

MUST READ

O «Μαρκάνο» του Μεντιλίμπαρ, ο μπακ με τα 100 γκολ και οι Ρέιντζερς που κάτι… θυμίζουν