Ποδοσφαιρικά συλλαλητήρια και χρυσαυγίτικες κραυγές

Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος 15.04.2018-15:50

Θα ήταν γελοίο αν δεν ήταν τρομακτικό και επικίνδυνο. O Αριστείδης Φωκάς, ένας βουλευτής του κοινοβουλίου να φωνάζει από το μικρόφωνο «να καεί να καεί η πουτάνα η Βουλή σε ένα συλλαλητήριο φανατικών οπαδών του ΠΑΟΚ.

Ότι οι βουλευτές της Ένωσης Κεντρώων βρέθηκαν σε αυτό το κόμμα συχνά από καιροσκοπισμό και όχι λόγω κάποιας βαθιάς ιδεολογικής συμφωνίας με τη σκέψη του Βασίλη λεβέντη ήταν αρκετά γνωστό.

Όμως, όταν μετατοπίζονται επικίνδυνα προς την ακροδεξιά και όταν στην πραγματικότητα έχουμε να κάνουμε με χρυσαυγίτες εντός Ένωσης Κεντρώων, τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα.

Ο Αριστείδης Φωκάς, βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου επέλεξε να πάρει σε ένα συλλαλητήριο οπαδών και να μιλήσει από μικροφώνου στην εξέδρα για να δείξει τη στήριξη του στον ΠΑΟΚ. Μόνο που ξεκίνησε την ομιλία του φωνάζοντας μαζί με το πλήθος «να καεί να καεί η πουτάνα η Βουλή». Κοντολογίς, να υιοθετήσει μια ακροδεξιά και αντικοινοβουλευτική τοποθέτηση για να γίνει αρεστός τους φιλάθλους.

Μάλιστα δεν ήταν η πρώτη φορά που ακούστηκε το όνομά του σε σχέση με ακροδεξιές επιλογές του. Όταν τέθηκε ζήτημα να φτιαχτούν δομές φιλοξενίας για πρόσφυγες, ο Φωκάς ήταν από αυτούς που αντέδρασαν έντονα, συντονιζόμενος με διάφορους «αγανακτισμένους πολίτες» της περιοχής.

Στην ψηφοφορία για το νομοσχέδιο για την ταυτότητα του φύλου φρόντισε να απουσιάσει. Και βέβαια έκανε την παρουσία του στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, αγκαλιά με διάφορους άλλους ακροδεξιούς.

Μιλάμε ακόμη για τον βουλευτή που μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο έσπευσε να υπερασπιστεί ανοιχτά το δικαίωμα του Ιβάν Σαββίδη να εισβάλει στον αγωνιστικό χώρο οπλοφορώντας.

Ο Φωκάς έχει αναφερθεί ότι αποτελεί τμήμα του δυνάμει «κόμματος Σαββίδη», δηλαδή ενός δυνάμει «πατριωτικού», συντηρητικού, ακροδεξιού κόμματος που να συνδυάζει την ατζέντα της «σοβαρής Χρυσής Αυγής», με την τοπική γείωση και έναν ισχυρό χρηματοδότη, τον Σαββίδη. Αυτό μπορεί να εξηγήσει και την παρουσία του στο οπαδικό συλλαλητήριο.

Όμως, όλα αυτά είναι θλιβερά και συνάμα επικίνδυνα. Όταν ακροδεξιές πρακτικές και λογικές όχι μόνο χρωματίζουν «οπαδικές» συγκεντρώσεις αλλά και έμπρακτα τροφοδοτούν τον κίνδυνο να αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερο δεσμούς με τους οπαδούς η Ακροδεξιά, τότε το πρόβλημα δεν είναι μόνο αυτών που πήγαν.

Είναι και αυτών που επένδυσαν συνειδητά στο να αποκτήσουν «στρατιά οπαδών» ακόμη και εάν αυτό σημαίνει ενίσχυση της Χρυσής Αυγής. Είναι, τέλος, και υπόθεση των εκείνων που εξακολουθούν να βλέπουν τον Σαββίδη ως «σύμμαχο» επενδυτή που θα διαμορφώσει επιτέλους φιλοσυριζαϊκά ΜΜΕ.